Μεθέορτα του Ευαγγελισμού στον Αρχάγγελο

Την Τετάρτη 26 Μαρτίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα παλαιό Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ στο χωριό Αρχάγγελος.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε: Χθές ἑόρτασε ἡ Ἐκκλησία μας τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου ἀπό τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ πού τήν ἐπισκέφθηκε γιά νά τῆς μεταφέρει τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς ἐπιλο­γῆς της ἀπό τόν Θεό νά γίνει αὐτή ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του, τοῦ Σω­τῆ­ρος καί Λυτρωτοῦ τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν ἁμαρτία.

Χθές τιμήσαμε τήν Παναγία Παρ­θένο, πού μέ τήν ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἔγινε συνεργός στή σωτηρία μας. Καί σήμερα τι­μοῦ­με τόν πρωτεργάτη τοῦ Εὐαγ­γε­λι­σμοῦ, τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, πού ἔφερε στή γῆ τό οὐράνιο μήνυμα.

Αὐτό τό μήνυμα ὅμως δέν εἶναι χαρ­μόσυνο μόνο γιά τήν Παναγία πού ἀξιώνεται αὐτή τή μεγάλη τι­μή, νά τήν διαλέξει δηλαδή ὁ Θεός ἀπό ὅλες τίς γυναῖκες τοῦ κό­σμου, ἀπό ὅλες τίς γυναῖκες ὅλων τῶν ἐποχῶν, ὡς τήν πιό χαριτωμένη ὡς πρός τίς ἀρε­τές της, ἀλλά εἶναι χαρμόσυνο μήνυμα γιά ὅλους μας. Γιατί τό μήνυμα τοῦ ἀρχαγ­γέ­λου Γαβριήλ εἶναι τό μήνυμα τῆς ἐκ­πληρώσεως τῆς ὑπο­σχέσεως τοῦ Θεοῦ πρός τούς πρω­το­πλάστους, πρός τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα.

Μπορεῖ ἡ παρακοή τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἐμμονή τους σ᾽ αὐ­τήν νά ἔκανε τήν τιμωρία τοῦ Θε­οῦ ἐπιβεβλημένη καί νά τούς ὁδή­γησε μακριά ἀπό τόν παρά­δει­σο τῆς Ἐδέμ πού εἶχε δημιουργή­σει Ἐκεῖ­νος γιά χάρη τους, ἀλλά αὐτή δέν σήμαινε ὅτι ὁ Θεός τούς εἶχε ἐγ­­κα­ταλείψει στήν ἐξουσία τοῦ δια­βό­λου.

Μπορεῖ οἱ πρωτόπλα­στοι νά ἐξα­πατήθηκαν καί νά ἔπεσαν στήν πα­γίδα τοῦ δια­βό­λου, ὅμως ὁ Θεός ὑπο­σχέ­θηκε ὅτι ἡ ἰσχύς καί ἡ ἐξου­σία του ἐπί τῶν ἀνθρώπων θά ἦταν μόνο προσω­ρι­νή, γιατί θά ἐρχόταν αὐτός πού θά συνέτριβε τήν κε­φα­λή τοῦ πο­νη­ροῦ ὄφεως.

Αὐτή τήν ἐκπλήρωση τῆς ὑπο­σχέ­­­­σεως τοῦ Θεοῦ προανήγγειλε μέ τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ, καί γι᾽ αὐ­τή του τή διακονία στό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας τόν τιμοῦμε σή­με­­ρα. Καί ἐάν τιμοῦμε καί εὐχα­ρι­στοῦμε κάθε ἄνθρωπο πού μᾶς φέρ­­νει μιά χαρμόσυνη εἴδηση, πό­σο περισσότερο πρέπει νά τιμοῦ­με καί νά εὐχαριστοῦμε τόν ἀρχάγ­γε­λο Γαβριήλ πού ἔφερε τήν πιό χαρ­μόσυνη εἴδηση πού ἀκούστηκε ποτέ στόν κόσμο, τήν εἴ­­δηση τῆς σω­τηρίας τοῦ ἀνθρω­πί­νου γένους.

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι τό μή­νυ­μα τῆς σωτηρίας μας μεταφέρεται προ­­σω­πικά ἀπό τόν Γαβριήλ πρός τήν Παναγία. Θά μποροῦσε ὁ Θεός νά τήν εἶχε ἐνημερώσει μέ ἄλλο τρόπο, ὅπως ἐνημέρωσε στή συνέ­-χεια «κατ᾽ ὄναρ» τόν προστάτη της, τόν δίκαιο Ἰωσήφ. Ἐπιλέγει ὅμως νά στεί­λει ὁ Θεός τόν ἀρ­χάγ­γελό του, γιατί ἡ σωτηρία τῶν ἀν­θρώ­πων ἐντάσσεται μέσα στή δια­κονία τῶν ἁγίων ἀγγέλων, οἱ ὁ­ποῖοι εἶναι «λει­τουργικά πνεύ­μα­τα εἰς δια­­κο­νίαν ἀποστελλό­με­να διά τούς μέλ­λοντας κληρονο­μεῖν σω­τη­­ρί­αν», κατά τόν πρωτο­κο­ρυ­φαῖο ἀπό­στολο Παῦλο.

Καί οἱ ἄγγελοι ὄντως διακονοῦν στό ἔργο τῆς σω­τη­ρίας μας καί φροντίζουν μέ κά­θε τρόπο νά τήν ἐπιτύχουμε, ἀφε­νός γιατί γνωρί­ζουν ὅτι αὐτή εἶ­ναι καί ἡ ἐπιθυμία τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς, ὁ ὁποῖος «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι», καί ἀφετέρου για­­­τί θέλουν νά εἴμαστε μαζί τους, καί νά ἀπολαύσουμε καί ἐμεῖς τή χα­ρά καί τή μακαριότητα τῆς βα­σιλείας τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ὁποία ζοῦν καί ἐκεῖνοι, καί νά μήν πα­ρα­μείνουμε δέσμιοι τοῦ διαβό­λου, τόν ὁποῖο εἶδαν νά πέφτει καί νά κρημνίζεται ἐξαιτίας τοῦ ἐγωι­σμοῦ του ἀπό τήν τάξη τῶν ἀγγέ­λων στήν τάξη τῶν σκοτεινῶν πνευ­­μάτων.

Τιμώντας, λοιπόν, καί ἐμεῖς σή­με­ρα τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ, πού ἔφερε στόν κόσμο τό χαρμόσυνο μή­νυμα τῆς σωτηρίας μας διά τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἄς θελή­σου­με νά φρο­ντί­σου­με καί ἐμεῖς μέ κάθε τρόπο γιά τή σωτηρία. Ἄς φροντίσουμε, χω­ρίς νά τό ἀναβάλ­λουμε, μέ τήν πρό­­φαση ὅτι ἔχουμε καιρό μπρο­στά μας νά ἀσχολη­θοῦ­με μέ αὐτή, διότι, ὅπως λέγει καί πάλι ὁ ἀπό­στολος Παῦλος, «ἰδού νῦν και­ρός εὐ­πρόσδεκτος, ἰδού νῦν ἡμέ­ρα σωτηρίας». Ἄς φρο­ντίσουμε γιά τή σω­τηρία μας μιμούμενοι δύο χα­ρα­­κτηριστικά τῶν ἁγίων ἀγγέ­λων: τήν ὑπακοή καί τή λατρεία.

Ἡ ὑπακοή στόν Θεό εἶναι αὐτή πού μᾶς συνδέει μαζί του καί δέν ἀφή­νει τόν διάβολο νά κλέ­ψει τή ψυχή μας καί νά τήν καταστή­σει ὑποχείριό του.

Καί ἀκόμη, ὅσο περισσότερο χρό­νο ἀφιε­ρώνουμε στή λατρεία τοῦ Θεοῦ, στήν προσευχή, στή συμμε­τοχή μας στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκ­κλησίας μας, τόσο περισ­σό­τερο αὐ­ξάνει μέσα μας ἡ ἀγά­πη τοῦ Θεοῦ καί τόσο πιό εὔ­κολη μᾶς φαί­νεται ἡ ὑπα­κοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού εἶ­ναι καί ἡ μόνη ἀσφα­λής ὁδός γιά τή σωτη­ρία μας.

Ἄς ἐκμεταλλευθοῦμε τίς πολλές λατρευτικές εὐ­και­ρίες πού μᾶς προσ­φέρει ἡ Ἐκ­κλησία μας, ἰδιαι­τέ­­ρως αὐτή τήν περίοδο, ὥστε νά λαμβάνουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά προοδεύουμε πνευ­­ματικά ἐργα­ζό­μενοι γιά τή σωτηρία μας, τό χαρμόσυνο μή­νυμα τῆς ὁποίας μετέ­φερε κατά τή χθεσινή μεγάλη ἑορτή τοῦ Εὐαγ­γελισμοῦ τῆς Θεο­τό­κου ὁ ἑορτα­ζό­μενος σήμερα ἀρ­χάγ­­γελος Γα­βρι­ήλ.