Μεθέορτα του Αγίου Αθανασίου στη Βέροια

Χειροθεσία του ιερόπαιδα Θωμά Κυριακίδη σε αναγνώστη

Την Κυριακή 19 Ιανουαρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στα κοιμητήρια Βεροίας. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε σε αναγνώστη τον ιερόπαιδα της ενορίας κ. Θωμά Κυριακίδη.

Ομιλία Σεβασμιωτάτου

«Οὐχί οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; Οἱ δέ ἐννέα ποῦ;»

Ἕνα ἀπό τά πιό γνωστά θαύματα τοῦ Χριστοῦ, τό θαῦμα τῆς θεραπείας τῶν δέκα λεπρῶν ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.

Ὁ Χριστός συναντᾶ στήν εἴσοδο μιᾶς κώμης δέκα λεπρούς, οἱ ὁποῖοι τόν ἱκετεύουν ἀπό μακριά, καθώς ἐξαιτίας τῆς μολυσματικότητος τῆς ἀσθενείας τους δέν μποροῦσαν νά πλησιάσουν, καί τοῦ ζητοῦν νά τούς θεραπεύσει καί νά τούς ἀπαλλάξει ἀπό τή φοβερή αὐτή ἀσθένεια πού τούς καταδίκαζε νά ζοῦν ἀπομονωμένοι ἀπό τούς ἀνθρώπους.

Καί ὁ Χριστός τούς εὐσπλαγχνίζεται καί τούς προτρέπει νά ἀπευθυνθοῦν στούς ἱερεῖς, γιά νά πιστοποιήσουν ὅτι εἶναι πλέον ὑγιεῖς. Δέν ἔκανε τίποτε ὁ Χριστός. Δέν τούς ἄγγιξε, δέν τούς ρώτησε ἄν πιστεύουν ὅτι μπορεῖ νά τούς θεραπεύσει. Ἐκεῖνοι ὅμως ἀπέδειξαν τήν πίστη τους στή δύναμή του μέ τήν ὑπακοή τους στήν προτροπή του. «Καί ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτούς ἐκαθαρίσθησαν», σημειώνει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Λουκᾶς.

Δέκα ἦταν οἱ λεπροί καί θεραπεύθηκαν καί οἱ δέκα. Ἕνας ὅμως ἔκανε τή διαφορά. Μόλις διαπίστωσε ὅτι θεραπεύθηκε, ἐπέτρεψε γιά νά εὐχαριστήσει τόν εὐεργέτη του Χριστό καί νά δοξάσει τόν Θεό. Δέν πῆγε πρῶτα νά συναντήσει τήν οἰκογένειά του, νά τακτοποιήσει τίς ὑποθέσεις του, νά φροντίσει γιά τόν ἑαυτό του καί γιά τή ζωή του. Μέ εὐγνωμοσύνη πολλή ἐπέστρεψε πρῶτα γιά νά εὐχαριστήσει τόν Χριστό πού τόν ἀπάλλαξε ἀπό αὐτή τή μάστιγα καί νά δοξάσει τόν Θεό.

Ἡ διαφορετική στάση τοῦ ἑνός ἀπό τούς δέκα λεπρούς κάνει τόν Χριστό νά διατυπώσει μία εὔλογη ἀπορία. «Οὐχί οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; Οἱ δέ ἐννέα ποῦ;»

Δέν θεραπεύθηκαν καί οἱ δέκα; Οἱ ἄλλοι ἐννέα ποῦ εἶναι καί γιατί ἦλθε μόνο αὐτός, πού εἶναι μάλιστα ἀλλογενής, πού εἶναι Σαμαρείτης, καθώς ἦταν γνωστό ὅτι οἱ Σαμαρεῖτες διάκειντο ἐχθρικά πρός τούς Ἰουδαίους. Γιατί οἱ ὑπόλοιποι δέν ἦλθαν γιά νά δοξάσουν τόν Θεό καί νά ἐκφράσουν τήν εὐγνωμοσύνη τους γιά τήν ἴαση πού ἀπήλαυσαν;

Δικαιολογημένη ἡ ἀπορία τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος συνήθως ἀπέφευγε τίς εὐχαριστίες καί τίς τιμές τῶν ἀνθρώπων. Ὁ λόγοςὅμως γιά τόν ὁποῖο θέτει τό ἐρώτημα καί ἀναμένει τήν εὐχαριστία καί τήν εὐγνωμοσύνη εἶναι γιά νά διδάξει τούς ἀνθρώπους τήν ἀναγκαιότητά της. Ὁ Χριστός θεραπεύει ἀπό ἀγάπη τούς ἀνθρώπους καί θέλει μέ τήν ἀγάπη του αὐτή νά τούς προσελκύσει κοντά του. Ὁ Χριστός ἐπιδιώκει νά ἀντιληφθεῖ ὁ ἄνθρωπος ὅτι τό θαῦμα πού ἐπιτελεῖ δέν εἶναι ἔκφραση μιᾶς ἀπρόσωπης δυνάμεως οὔτε ἔνδειξη τοῦ μεγαλείου τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἀπόδειξη τῆς ἀπέραντης ἀγάπης του πρός τό πλάσμα του. Γι᾽ αὐτό καί περιμένει τήν εὐχαριστία καί τήν εὐγνωμοσύνη τῶν δέκα λεπρῶν, γιατί μέ αὐτή δείχνουν ὅτι κατανοοῦν τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τόν πιστεύουν πραγματικά καί δέν χρησιμοποίησαν τή δύναμή του μόνο ὅταν τήν εἶχαν ἀνάγκη.

Τό ἐρώτημα τοῦ Χριστοῦ πρός τούς πρώην λεπρούς ἀπευθύνεται ὅμως καί σέ μᾶς σήμερα. Γιατί ὁ Χριστός δέν θεράπευσε μόνο ἐκείνους ἀπό τή λέπρα τοῦ σώματος. Θεράπευσε καί ἐμᾶς ἀπό τή λέπρα τῆς ψυχῆς, πού εἶναι ἡ ἁμαρτία. Τόν εἴδαμε πρίν ἀπό μερικές ἑβδομάδες νά γεννᾶται στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, νά ἔρχεται ὡς ἄνθρωπος στή γῆ γιά τή σωτηρία μας. Καί σπεύσαμε νά ἑορτάσουμε τή γέννησή του. Σπεύσαμε νά τόν παρακαλέσουμε γιά τή σωτηρία μας καί τή σωτηρία τοῦ κόσμου μας. Σπεύσαμε ἴσως καί νά ἀποκαλύψουμε τή λέπρα τῆς ψυχῆς μας στό ἱερό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως καί νά λάβουμε τήν ἴαση μεταλαμβάνοντας τό Σῶμα του καί τό Αἷμα του.

Τί κάναμε ὅμως στή συνέχεια; Σκεφθήκαμε νά τοῦ ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας ὄχι μέ λόγια ἀλλά μέ τά ἔργα μας καί μέ τή ζωή μας; Μέ τή συμμετοχή μας στή θεία Λειτουργία καί στά ἱερά μυστήρια; Μέ τόν ἀγώνα μας νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή πού ἀποτελεῖ ἔκφραση τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Χριστό; Μέ τήν προσήλωσή μας στό θέλημα καί τίς ἐντολές του; Διότι μόνο μέ αὐτά μποροῦμε νά δείξουμε τήν εἰλικρινῆ εὐγνωμοσύνη μας στόν Θεό, τήν ὁποία περιμένει καί Ἐκεῖνος ἀπό ἐμᾶς. Αὐτή εἶναι ἡ καλύτερη ἀπόδειξη τῆς εὐγνωμοσύνης μας γιά ὅσα μᾶς προσφέρει καί γιά ὅσα κάνει γιά ἐμᾶς ὁ Θεός, νά εἴμαστε καί νά παραμένουμε κοντά του.

Αὐτό ἔκαναν καί οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτό ἔκανε καί ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, τοῦ ὁποίου ἑορτάσαμε χθές τή μνήμη. Ἐξέφρασε τήν ἀγάπη καί τήν εὐγνωμοσύνη του πρός τόν Χριστό μέ τούς ἀγῶνες του γιά νά ὑπερασπισθεῖ τή θεότητά του ἐναντίον τοῦ αἱρεσιάρχου Ἀρείου, καί ὑπέμεινε γιά τόν Χριστό καί γιά τήν ὀρθή πίστη καί διωγμούς καί ἐξορίες καί φυλακίσεις καί τά πάνδεινα. Γι᾽ αὐτό ὀφείλουμε καί ἐμεῖς καί στόν ἅγιο Ἀθανάσιο ἀλλά καί στούς ἄλλους Πατέρες πού μετεῖχαν στήν Α´ Οἰκουμενική Σύνοδο, τήν ὁποία τιμᾶ φέτος ἰδιαιτέρως ἡ Ἐκκλησία μας, καθώς συμπληρώνονται 1700 χρόνια ἀπό τή σύγκλησή της στή Νίκαια τῆς Βιθυνίας, ἄπειρη εὐγνωμοσύνη. Διότι συνέβαλαν τά μέγιστα στή διατήρηση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἡ ὁποία εἶναι καί ἡ μόνη πού μᾶς ἐξασφαλίζει τή σωτηρία μας.

Αὐτήν τήν πίστη ἄς διαφυλάξουμε καί ἐμεῖς, ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύνη μας καί πρός τόν Θεό καί πρός τόν ἅγιο καί μέγα Ἀθανάσιο, ὁ ὁποῖος πρωταγωνίστησε στήν Α´ Οἰκουμενική Σύνοδο, μέ τόν ἀγώνα μας νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς σωτηρίας πού χαρίζει ἡ ὀρθή πίστη στόν Θεό κατά τή διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου μας: «ἡ πίστις σου σέσωκέν σε»».