Η αγάπη του για τη μουσική ξεκίνησε από νωρίς, μέσα από τις απλές στιγμές της καθημερινότητας, αλλά και την ανάγκη να εκφραστεί. Με σκληρή δουλειά και αφοσίωση, κατάφερε να καθιερωθεί ως ένας από τους πιο αναγνωρισμένους συνθέτες στην Ελλάδα, συνδυάζοντας προσωπικές εμπειρίες και πολιτισμικές αναφορές που εμπνέονται από το Πλατύ. Ο τόπος αυτός παραμένει ο πυρήνας της δημιουργικότητάς του.
«Και στο Πλατύ Ημαθίας, όπου γεννηθήκατε, πώς το αρθρώσατε ως όνειρο ζωής και το κάνατε πράξη;» ήταν η σχετική ερώτηση που δέχθηκε από την δημοσιογράφο Μία Κόλλια, με τον ίδιο να απαντάει:
«Μα εκεί είναι και το πιο μεθοδευμένο βήμα που έχω κάνει στη ζωή μου, χωρίς να το καταλαβαίνω. Εγώ ως παιδάκι αγαπούσα κυρίως την κατασκευή της μουσικής. Δηλαδή έπαιρνα τους δίσκους και άκουγα τις ενορχηστρώσεις, το πώς διαδέχονται τα όργανα το ένα το άλλο και κρατούσα σημειώσεις.
Έχω τετράδια, όπου, στα 15 μου, έφτιαχνα υποτυπώδεις πιθανούς δίσκους και σκεφτόμουν, αυτός θα είναι ένας έντεχνος δίσκος που θα έχει μέσα έγχορδα, πιάνο και μαντολίνο, γιατί θα περιέχει και ιταλικά στοιχεία. Έφτιαχνα, δηλαδή, έναν δρόμο για τον εαυτό μου, μόνος μου. Έγραφα δεκάδες τραγούδια, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι τίποτε άλλο από ένας ευσεβής πόθος που δεν ομολογήθηκε ξεκάθαρα – ήταν απλώς αυτό που έκανα.
Νιώθω ότι ήταν κάτι ιδιαίτερο, γι’ αυτό και τώρα, μετά από τόσα χρόνια που δουλεύω, πάντα επανέρχομαι σε αυτή την αίσθηση και τη δημιουργική σχέση. Δηλαδή πάντα, όποτε κάθομαι να γράψω, δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνο η διασκέδαση γι’ αυτό. Οπότε αυτό με κρατάει πολύ υγιή σε έναν τόσο δύσκολο χώρο και χρόνο, με την ταχύτητα που κινούνται όλα σήμερα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.