Γεμάτο χωριά με την χαρακτηριστική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, το βουνό των Κενταύρων με τις καστανιές και τα πλατάνια του, δεν σταματά ποτέ να αποτελεί μια ζωντανή φθινοπωρινή εναλλακτική μακριά από την αστική βαβούρα και τοξικότητα.
Πορταριά
Μόλις δώδεκα χιλιόμετρα από τον Βόλο σε υψόμετρο περίπου 600 μέτρων, η Πορταριά είναι χωρίς αμφιβολία το απόλυτο σήμα κατατεθέν του Πηλίου. Με ιστορία που ανάγεται στα χρόνια του Βυζαντίου, σχεδόν κατά τον 12 αιώνα μ.Χ., η Πορταριά ήταν αρχικά γνωστή με το όνομα Δρυανούβαινα και πήρε το όνομα της από την Παναγία της Πορταρέας καταφέρνοντας να μείνει γνωστή στην συνείδηση των προσκυνητών.
Αν και η σημερινή Πορταριά δεν έχει καμία σχέση με τον πρώιμο βυζαντινό οικισμό, διακρίνεται για τον βουνίσιο αέρα και τον γραφικό χαρακτήρα της. Σήμερα, τα πιο γνωστά αξιοθέατα της Πορταριάς περιλαμβάνουν το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο στο διώροφο Αρχοντικό Ζούλια του 186, ενώ για τους λάτρεις της φύσης το Μονοπάτι των Κενταύρων είναι μια ευχάριστη διαδρομή διάρκειας περίπου 65 λεπτών (ανάβαση και κατάβαση) που ακολουθεί την κοίτη ενός ρέματος της περιοχής. Η διαδρομή είναι καλά σηματοδοτημένη με ήπιες ανηφόρες.
Μηλιές
Ίσως, ένα από τα γραφικότερα χωριά του Πηλίου, οι Μηλιές με την ξακουστή παλιά Σχολή των Μηλεών αποτελούν ένα από τα πιο αυθεντικά χωριά του Πηλίου. Αφετηρία του θρυλικού Μουτζούρη, οι Μηλιές αποτέλεσαν κέντρο της Επανάστασης του 1821, ενώ σήμερα ξεχωρίζουν για την πολύ χαρακτηριστική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική τους με τα πυργόσπιτα και τα αρχοντικά που, αν και έχουν μετατραπεί σε ξενώνες, εξακολουθούν να διασώζουν κάτι από την παραδοσιακή αύρα του χωριού. Σημείο αναφοράς, επίσης, και η κεντρική πλατεία του χωριού, όπου μεγάλα πλατάνια προσφέρουν απλόχερα δροσιά το καλοκαίρι, αλλά και μια πανδαισία χρωμάτων το φθινόπωρο.
Μηλιές
Ίσως, ένα από τα γραφικότερα χωριά του Πηλίου, οι Μηλιές με την ξακουστή παλιά Σχολή των Μηλεών αποτελούν ένα από τα πιο αυθεντικά χωριά του Πηλίου. Αφετηρία του θρυλικού Μουτζούρη, οι Μηλιές αποτέλεσαν κέντρο της Επανάστασης του 1821, ενώ σήμερα ξεχωρίζουν για την πολύ χαρακτηριστική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική τους με τα πυργόσπιτα και τα αρχοντικά που, αν και έχουν μετατραπεί σε ξενώνες, εξακολουθούν να διασώζουν κάτι από την παραδοσιακή αύρα του χωριού. Σημείο αναφοράς, επίσης, και η κεντρική πλατεία του χωριού, όπου μεγάλα πλατάνια προσφέρουν απλόχερα δροσιά το καλοκαίρι, αλλά και μια πανδαισία χρωμάτων το φθινόπωρο.
Ζαγορά
Κεφαλοχώρι από τα λίγα, η Ζαγορά είναι ο νούμερο ένα σταθμός για τους επισκέπτες στο Πήλιο. Με ιστορία που αρχίζει τον 6ο αιώνα π.Χ., η Ζαγορά γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση πολλούς αιώνες αργότερα κατά τα οθωμανικά χρόνια, όταν και ιδρύθηκε το 1702 το μοναστήρι του Αγίου Προδρόμου, το «Ελληνοσχολείο», όπου διδάσκονταν ανώτερα μαθήματα Γυμνασίου, πράγμα αρκετά σπουδαίο για την εποχή. Το ενδιαφέρον είναι πως παρά το ότι το πολύ γνωστό κτίριο λειτούργησε σαν λαϊκό μουσείο, τα τελευταία χρόνια παραμένει κλειστό και μη επισκέψιμο. Ακόμη, αξιόλογη είναι και η Δημόσια Ιστορική Βιβλιοθήκη της Ζαγοράς, πάνω στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, η οποία έχοντας ανοίξει για πρώτη φορά τον 18ο αιώνα, φιλοξενεί σημαντικά βιβλία και αρχεία τοπικής ιστορίας.
Άγιος Λαυρέντιος
Το χωριό με το ιδιαίτερο όνομα ανάγει την ίδρυσή του στα τέλη του 14ου αιώνα, όταν ένας αγιορείτης μοναχός αποφάσισε να εγκαταλείψει για πάντα την Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος και να πάει νοτιότερα προς τη Θεσσαλία. Κάπως έτσι βρέθηκε λίγο έξω από τον Βόλο δημιουργώντας ένα μοναστήρι, το οποίο σταδιακά εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα χωριά του δυτικού Πηλίου. Σήμερα, δύο είναι τα σπουδαιότερα σημεία ενδιαφέροντος στον Άγιο Λαυρέντιο. Από τη μία, το μοναστήρι με το μεγάλο πανηγύρι του και, από την άλλη, η κεντρική πλατεία Χατζίνη με τα παραδοσιακά μαγαζιά, τα καφενεία και τις ταβέρνες.
Μακρινίτσα
Γνωστή και ως μπαλκόνι του Πηλίου χάρη στην μαγευτική θέα που προσφέρει στον Παγασητικό κόλπο, η Μακρινίτσα είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα πιο επισκέψιμα χωριά του Πηλίου. Μόλις 17 χιλιόμετρα από τον Βόλο, η Μακρινίτσα συνδυάζει ιστορία και άγρια φύση σε έναν και μόνο χώρο. Παλιά υδροτριβρεία, πέτρινες εκκλησίες και αμέτρητα αρχοντικά χτισμένα με την γοητευτική πηλιορείτικη αρχιτεκτονική δημιουργούν ένα τοπίο απόλυτα γοητευτικό και αρμονικό, ενώ για τους λάτρεις της άγριας φύσης, από εδώ ξεκινούν οργανωμένες και σηματοδοτημένες διαδρομές μέσα από τη Λέστιανη, το Κρύο Νερό ή το Φλάμπουρο Γερακιάς. Για όσο βρίσκεστε στην Μακρινίτσα, μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε τον Πύργο του Σκοτεινιώτη, το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης, αλλά και το Βυζαντινό Μουσείο με το μαρμάρινο γλυπτό της Παναγίας της Οξείας Επισκέψεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.