Σε ιχθυοτροφείο της Ημαθίας διασταυρώνουν πέστροφα και σολομό

Όταν η φύση ακολουθεί το δικό της μονοπάτι οι άνθρωποι ανακαλύπτουν καινούργια, δημιουργώντας νέες προοπτικές στον διατροφικό τομέα

Σε μια μεγάλη ιχθυοτροφική μονάδα στους Γεωργιανούς Ημαθίας ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Νίκος Πιτσιακίδης, παρατηρεί πως μεγαλώνει ένα νέο είδος στις μεγάλες δεξαμενές.

Ο Στέλιος Κελεσίδης, τεχνολόγος ιχθυολόγος εξέλιξε το ιχθυοτροφείο που λειτουργεί από το 1999 στους πρόποδες του Βερμίου. Σε καινούριες και υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις εκτρέφονται πέστροφες και παράγονται γεννήτορες με την καλύτερη διατροφή, εμπλουτισμένη με Ω3, καθώς στόχος της επιχείρησης είναι η παραγωγή άριστου προϊόντος.

Σύμφωνα με τον κ. Κελεσίδη, η διασταύρωση σολομού με την πέστροφα δίνει ένα ιδιαίτερο χρώμα και το είδος που εκτρέφεται έχει περισσότερα λιπαρά Ω3. «Έχουμε κρατήσει γεννήτορες για να υπάρχει συνεχώς το είδος».

Στο εξωτερικό είναι γνωστή αυτού του είδους η ιχθυοκαλλιέργεια. Παρά το ότι είναι άγνωστη στην Ελλάδα το ιχθυοτροφείο παράγει τα τελευταία δυο χρόνια περιζήτητα αλιεύματά. Και αυτό γιατί όπως λέει ο κ. Κελεσίδης, «Οι περισσότεροι βγάζουν ψάρια άσπρου χρώματος γιατί δεν κατάφεραν να έχουν σωστούς γεννήτορες».

Το γευστικό και το ποιοτικό δίνουν το πλεονέκτημα σε αυτά τα ψάρια. Σε απόσταση πενήντα μέτρα από την πηγή των νερών η επαφή των ψαριών με το φυσικό περιβάλλον και η άριστη διατροφή δίνουν το καλύτερο προϊόν.

Με την κλιματική αλλαγή θύραθεν, οι ιχθυοκαλλιέργειες υπόσχονται μικρό αποτύπωμα άνθρακα και καλύτερο περιβάλλον. Στην φύση μπορεί να υπάρχουν τυχαίες διασταυρώσεις γύρω στο 1%, χωρίς να προκύπτουν προβλήματα, αλλά οι μετατοπίσεις, οι αποδράσεις και οι εισαγωγές εξημερωμένου σολομού, μπορούν να αυξήσουν τα ποσοστά έως και 41%.

Αυτό έδειξαν μελέτες το 2013. Ότι η διασταύρωση μεταλλαγμένων σολομών (Salmo salar) με την καφετιά πέστροφα (Salmo trutta), ή γενικώς διασταυρώσεις μεταλλαγμένων ψαριών με άλλα είδη δημιουργούν μια νέα γενιά που έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των προγόνων της, ενώ οι οικολογικές επιπτώσεις και οι πιθανοί κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν από έναν τέτοιο υβριδισμό είναι άγνωστοι. 

Οι διαφορές στους υβριδικούς απογόνους σολομού του Ατλαντικού και καφέ πέστροφας και αντικατοπτρίστηκαν στο μέγεθος του σώματος τους. Ο γενετικά τροποποιημένος σολομός μπορεί να αναπαραχθεί με άγρια ​​καφέ πέστροφα, μεταβιβάζοντας τα γενετικά τροποποιημένα γονίδιά του. 

Επίσης, σε εργαστηριακό περιβάλλον παρήγαγαν ταχύτερα αναπτυσσόμενα υβρίδια που ξεπέρασαν τον άγριο σολομό. Η εταιρεία βιοτεχνολογίας, που δημιούργησε αυτόν τον σολομό, δήλωσε ότι τυχόν κίνδυνοι ήταν αμελητέοι καθώς τα ψάρια που παρήγαγαν ήταν όλα θηλυκά, στείρα και θα φυλάσσονταν σε δεξαμενές στην στεριά. 

Σημειώνεται ότι ο γενετικά τροποποιημένος σολομός μπορεί να αναπτύσσεται όλο το χρόνο και όχι μόνο την άνοιξη και το καλοκαίρι. Έτσι, αποτελεί μια εμπορικά ανταγωνιστική εναλλακτική λύση απέναντι στον άγριο σολομό που αλιεύεται στην θάλασσα και στον μη τροποποιημένο σολομό που παράγεται σε ιχθυοκαλλιέργειες.

Η αρχή έγινε το 1989, όταν ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Memorial του Καναδά κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν προηγμένη γενετική για να δημιουργήσουν έναν σολομό του Ατλαντικού που θα μεγαλώνει ταχύτερα κατά τα πρώτα, πιο ευάλωτα στάδια ανάπτυξης. Το θέμα είναι τι γίνεται σε περίπτωση διαφυγής διαγονιδιακών ζώων στη φύση. Βεβαίως, ο σολομός της αμερικανικής εταιρείας κολυμπάει σε κλωβούς σε χερσαίες φάρμες στις ΗΠΑ και τον Καναδά και όχι στα νερά του Ατλαντικού. Η πρώτη συγκομιδή του γενετικά τροποποιημένου σολομού άρχισε σε χερσαία φάρμα στην Ιντιάνα το δεύτερο τρίμηνο του 2021.

Πηγή