Το πρωί της Πέμπτης, 11ης Οκτωβρίου, στο Παύλειο Πολιτιστικό Κέντρο στη Βέροια πραγματοποιήθηκε η μηνιαία Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.
Στην σύναξη οι Ιερείς ενημερώθηκαν από τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς μας Μητροπόλεως Αρχιμ. Αθηναγόρα Μπίρδα για τις επετειακές εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν το διήμερο 15 και 16 Οκτωβρίου 2024, καθώς η Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας εορτάζει τη Σύναξη πάντων των εν Βεροίᾳ Αγίων, πανηγυρίζει την 112η επέτειο των Ελευθερίων της Βεροίας και τιμά την επέτειο των τριάντα ετών ευκλεούς ποιμαντορίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονος.
Τις εορταστικές εκδηλώσεις θα τιμήσει με την παρουσία της η Α.Ε. η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, ενώ θα παρίστανται πολλοί Ιεράρχες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Μετά τις ανακοινώσεις ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ανέπτυξε το θέμα: «Ο ιερεύς στον ναό» και ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Ἡ ἀποστολή τοῦ ἱερέως στόν κόσμο δέν εἶναι συνήθους σημασίας. Ὁ ἴδιος ὁ Σωτήρ διετύπωσε τήν ἐξαιρετικότητα καί τό μέγεθος τῆς ἀποστολῆς αὐτῆς, ὅταν εἶπε πρός τούς μαθητές του: «καθώς ἀπέσταλκέ με ὁ Πατήρ, κἀγώ πέμπω ὑμᾶς».
Δείτε φωτογραφίες και ολόκληρη την ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
Ἀντίστοιχη μέ τήν ἀποστολή τοῦ Σωτῆρος, εἶναι καί τοῦ ἱερέως. Ζώντας στόν κόσμο «ἀλλά τετηρημένος ἐκ τοῦ πονηροῦ» καί ἀνήκοντας στήν τάξη τῶν «ἰδίων», σέ ἐκείνους δηλαδή, τούς ὁποίους «εἰς τέλος ἀγαπᾷ» ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου, ὁ ἱερεύς ἀποστολή ἔχει νά ἀποτελεῖ πάντοτε τόν κατ᾽ ἐξοχήν «ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ», τόν κατ᾽ ἐξοχήν «συμπολίτην τῶν ἁγίων καί οἰκεῖον τοῦ Θεοῦ», τόν ἄξιο «λειτουργόν τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἥν ἔπηξεν ὁ Κύριος καί οὐκ ἄνθρωπος», τόν συνεργάτη τοῦ Χριστοῦ τόν πιστό στό ἔργο τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου.
Ἀπό τήν εὐρεῖα αὐτή ἀποστολή τοῦ ἱερέως θά ἀναφερθῶ σήμερα σέ μία παράμετρο, στό «πῶς δεῖ τόν ἱερέα ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι», ὥστε νά ἀναδειχθεῖ «καλός διάκονος Ἰησοῦ Χριστοῦ», ἄξιος ὑπηρέτης του καί «πιστός οἰκονόμος τῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ». Μέ θέμα λοιπόν «ὁ ἱερεύς στόν ναό» θά παρουσιάσω μέ συντομία τόν ἱερέα ὡς τελετουργό, ὡς ἁγιαστή καί ὡς διδάσκαλο, ἀφοῦ πρῶτα ὑπενθυμίσω ἐπιγραμματικά τί εἶναι γιά τόν ἱερέα ὁ ναός τοῦ Θεοῦ.
Ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ, στόν ὁποῖο λατρεύεται «τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα, ἐν ᾧ πᾶν γόνυ κάμπτει» καί τελεσιουργοῦνται τά θειότατα μυστήρια, πρέπει νά ἀποτελεῖ γιά τόν ἱερέα «σκήνωμα ὡς ἀγαπητόν», στό ὁποῖο ἐκεῖνος, νά διέρχεται στιγμές μυστικῆς ἐπικοινωνίας μετά τοῦ Θεοῦ ὄχι μόνο κατά τίς ὧρες τῆς λατρείας ἀλλά καί ἄλλοτε, ὅταν τά ποιμαντικά του καθήκοντα καί ἡ μελέτη καί ἐργασία γιά τόν πνευματικό του καταρτισμό δέν ἀπαιτοῦν τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τόν ναό.
Γιά τόν ἱερέα τοῦ Θεοῦ «ἡμέρα μία ἐν ταῖς αὐλαῖς αὐτοῦ κρείσσων ὑπέρ χιλιάδας». Τίποτε δέν εἶναι πιό εὐχάριστο γι᾽ αὐτόν ἀπό «τό κατοικεῖν ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν»· τίποτε δέν εἶναι ὡραιότερο ἀπό «τό θεωρεῖν τήν τερπνότητα Κυρίου καί ἐπισκέπτεσθαι τόν ναόν τόν ἅγιον Αὐτοῦ» γιά νά προσφέρει θυσίες καί ἱκεσίες ὑπέρ τοῦ ἑαυτοῦ του καί τοῦ ἐμπεπιστευμένου εἰς αὐτόν ποιμνίου.
Ὁ ναός τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐπίσης «τόπος φοβερός», στόν ὁποῖο ὁ ἱερέας ἔχει ὑποχρέωση νά εἰσέρχεται πάντοτε μέ εὐλάβεια. Αὐτό ἀκριβῶς διδάσκει καί ἡ εὐλαβής παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, κατά τήν ὁποίαν, ὅταν ὁ ἱερεύς εἰσέρχεται στόν «πλήρη δόξης οἶκο τοῦ Κυρίου» ὀφείλει νά ψελλίζει μέ εὐλάβεια «εἰσελεύσομαι στόν ἅγιο οἶκόν Σου, προσκυνήσω πρός ναόν τόν ἅγιόν Σου ἐν φόβῳ Σου».
Ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ, στόν ὁποῖο λατρεύεται «τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα, ἐν ᾧ πᾶν γόνυ κάμπτει» καί τελεσιουργοῦνται τά θειότατα μυστήρια, πρέπει νά ἀποτελεῖ γιά τόν ἱερέα «σκήνωμα ὡς ἀγαπητόν», στό ὁποῖο ἐκεῖνος, νά διέρχεται στιγμές μυστικῆς ἐπικοινωνίας μετά τοῦ Θεοῦ ὄχι μόνο κατά τίς ὧρες τῆς λατρείας ἀλλά καί ἄλλοτε, ὅταν τά ποιμαντικά του καθήκοντα καί ἡ μελέτη καί ἐργασία γιά τόν πνευματικό του καταρτισμό δέν ἀπαιτοῦν τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τόν ναό.
Γιά τόν ἱερέα τοῦ Θεοῦ «ἡμέρα μία ἐν ταῖς αὐλαῖς αὐτοῦ κρείσσων ὑπέρ χιλιάδας». Τίποτε δέν εἶναι πιό εὐχάριστο γι᾽ αὐτόν ἀπό «τό κατοικεῖν ἐν οἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν»· τίποτε δέν εἶναι ὡραιότερο ἀπό «τό θεωρεῖν τήν τερπνότητα Κυρίου καί ἐπισκέπτεσθαι τόν ναόν τόν ἅγιον Αὐτοῦ» γιά νά προσφέρει θυσίες καί ἱκεσίες ὑπέρ τοῦ ἑαυτοῦ του καί τοῦ ἐμπεπιστευμένου εἰς αὐτόν ποιμνίου.
Ὁ ναός τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐπίσης «τόπος φοβερός», στόν ὁποῖο ὁ ἱερέας ἔχει ὑποχρέωση νά εἰσέρχεται πάντοτε μέ εὐλάβεια. Αὐτό ἀκριβῶς διδάσκει καί ἡ εὐλαβής παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, κατά τήν ὁποίαν, ὅταν ὁ ἱερεύς εἰσέρχεται στόν «πλήρη δόξης οἶκο τοῦ Κυρίου» ὀφείλει νά ψελλίζει μέ εὐλάβεια «εἰσελεύσομαι στόν ἅγιο οἶκόν Σου, προσκυνήσω πρός ναόν τόν ἅγιόν Σου ἐν φόβῳ Σου».
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.