Φεύγουν σταδιακά από την ροδακινοκαλλιέργεια οι αγρότες

Τι δηλώνουν οι παραγωγοί της Ημαθίας και της Πέλλας
Μία από τις χειρότερες χρονιές των τελευταίων ετών βιώνουν οι ροδακινοπαραγωγοί στη Βόρεια Ελλάδα. Οι χαμηλές τιμές πώλησης της σοδειάς τους, ιδίως οι χαμηλές «πτήσεις» στις τιμές που έπιασαν τα συμπύρηνα ροδάκινα στη μεταποίηση, σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος παραγωγής έχουν οδηγήσει αρκετούς παραγωγούς στην απόφαση να στραφούν σε άλλες καλλιέργειες ή ακόμα και να εγκαταλείψουν το αγροτικό επάγγελμα, αναζητώντας διέξοδο σε άλλο κλάδο.

Τα υψηλά μεροκάματα για τους εργάτες γης, το κόστος ενέργειας και οι υπόλοιπες δαπάνες για την καλλιεργητική φροντίδα των χωραφιών από τη μία και τα απανωτά «χτυπήματα» που δέχτηκαν τα αγροκτήματα από χαλάζι, βροχές, καύσωνες, από την άνοιξη μέχρι και τέλος Αυγούστου, αλλά και ο ιός που παραμορφώνει τα ροδάκινα, οδηγούν αρκετούς από τους ροδακινοπαραγωγούς να παρατήσουν τα χωράφια τους.

Σημειώνεται ότι πρόσφατα δηλώθηκαν από τους δενδροκαλλιεργητές της Βόρειας Ελλάδας μέσω των ΚΥΔ 27.000 στρέμματα (κυρίως με ροδάκινα, βερίκοκα και λίγα δαμάσκηνα) που χτυπήθηκαν από τον μυστηριώδη ιό που παραμορφώνει τα φρούτα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Πυρηνοκάρπων (ΕΔΟΠ), από τα δηλωθέντα στρέμματα τα 22.000 αφορούν συμπύρηνα ροδάκινα.

«Δεν υπάρχει ελπίδα, μόνο αγωνία και έξοδα»

Ο 42χρονος Μάριος Δουλγερίδης, πατέρας τριών μικρών παιδιών, ροδακινοπαραγωγός (με επιτραπέζια και συμπύρηνα ροδάκινα) από τον Πολυπλάτανο Ημαθίας, μιλώντας στο ypaithros.gr αναφέρει τους λόγους που φέτος πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει μετά από περίπου 20 χρόνια το αγροτικό επάγγελμα και αναζητήσει νέους επαγγελματικούς δρόμους.

«Αυτήν την περίοδο ξηλώνω τα ροδάκινα από τα χωράφια μου. Θα κρατήσω δυο – τρεις ποικιλίες για οικογενειακή χρήση και τα υπόλοιπα θα τα παρατήσω. Δεν υπάρχει ελπίδα, μόνο αγωνία και έξοδα. Το κόστος είναι στα ύψη για φάρμακα, τα λιπάσματα, τα εργατικά χέρια και οι χαμηλές τιμές πώλησης δεν μας αφήνουν πλέον περιθώριο. Τον Μάιο εμφανίστηκε ο ιός που παραμορφώνει τα ροδάκινα σε ένα από τα χωράφια μου στον Πολυπλάτανο και από τότε μέχρι σήμερα –αφού έχουν ληφθεί δείγματα και στάλθηκαν στο Μπενάκειο– κανείς δεν με έχει ενημερώσει τι να κάνω στη συνέχεια, αν θα πρέπει να προχωρήσω σε εκρίζωση των δέντρων ή αν και πότε θα αποζημιωθώ. Η αγωνία των ροδακινοπαραγωγών για να τα βγάλουν πέρα είναι μεγάλη. Είμαι πατέρας τριών παιδιών και αναγκάζομαι να αλλάξω επάγγελμα για να έχω ένα σταθερό εισόδημα. Αυτήν την περίοδο ολοκληρώνω τις διαδικασίες για να πάρω επαγγελματικό δίπλωμα οδήγησης και θα δουλέψω σε φορτηγό».

Αρκετοί είναι οι ροδακινοπαραγωγοί στην Ημαθία που επιλέγουν να καλλιεργήσουν ακτινίδια, λωτούς, κηπευτικά κ.ά. «Οι εξευτελιστικές τιμές που δίνουν οι βιομήχανοι στα συμπύρηνα, ροδάκινα, οι οποίες είναι κάτω από το κόστος παραγωγής, οδηγούν σε αδιέξοδο. Αρκετοί αγρότες κόβουν τις ροδακινιές και στρέφονται σε άλλα προϊόντα όπως είναι το ακτινίδιο, οι λωτοί, τα κηπευτικά κ.ά. Οι βιομήχανοι μας είχαν πει σε κάποια συνάντηση ότι θα μείνουν οι νοικοκυραίοι στο συμπύρηνο ροδάκινο. Δυστυχώς, τους διαμηνύουμε ότι άρχισαν να φεύγουν από την καλλιέργεια και οι νοικοκυραίοι…», δήλωσε χαρακτηριστικά στο ypaithros.gr o Τάσος Χαλκίδης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Γεωργών Βέροιας.

Ανάλογη είναι η εικόνα και σε αρκετές περιοχές της Πέλλας όπου εκπρόσωποι των παραγωγών εκφράζουν την απογοήτευση τους για το μέλλον της καλλιέργειας, κυρίως των συμπύρηνων ροδάκινων. «Οι αγρότες φεύγουν από τη ροδακινοκαλλιέργεια. Οι καθαρές τιμές στα χέρια του παραγωγού για τα συμπύρηνα ροδάκινα είναι 25 με 27 λεπτά το κιλό. Πως θα κρατηθούν με τέτοιες τιμές οι αγρότες στα χωράφια τους, κυρίως οι νέοι; Μόνο για τα εργατικά χέρια, τα έξοδα είναι 40 ευρώ την ημέρα. Αν υπολογίσουμε τα έξοδα. Αρκετοί αγρότες μειώνουν τις εκτάσεις με ροδάκινα και συμπύρηνα και βάζουν άλλα προϊόντα, όπως είναι το βαμβάκι, το ακτινίδιο κ.ά.», ανέφερε ο Γιώργος Τσάτσας, πρόεδρος της ΟΠΑΣ Πέλλας.