Ο Γιώργος Καραμίχος θα υποδυθεί έναν συγγραφέα που επιστρέφει έπειτα από πολλά χρόνια στο πατρικό του, σ’ ένα χωριό. Θέλει να βρει το θάρρος ν’ αντιμετωπίσει τον εαυτό του απέναντι στην οικογένειά του. Να υπερασπιστεί τις επιλογές, τα «θέλω», την ταυτότητά του.
Ο Βεροιώτης ηθοποιός, απαντά «10 στα γρήγορα» και λέει για αυτά που προσφέρει και για αυτά που παίρνει η ελληνική οικογένεια. Για αυτό που χαρακτηρίζει ο ίδιος καλή σάτιρα. Για την συμβουλή που δίνει στα παιδιά του αλλά και για τις γεύσεις που έχει από τον τόπο του, την όμορφη Βέροια.
«10 στα γρήγορα» με τον Γιώργο Καραμίχο
1. Τελικά ο Λουκάς καλώς είχε κάνει και είχε φύγει αρχικά από το πατρικό του;
Ο Λουκάς είχε κάνει μια επιλογή που στη συγκεκριμένη συνθήκη φαινόταν να είναι η πιο σωστή για να τον οδηγήσει στην ευτυχία. Κανείς δεν ξέρει αν υπήρχε άλλος τρόπος να διαχειριστεί την ασφυξία που ένιωθε τότε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η συναισθηματική αναπηρία που χαρακτηρίζει την οικογένεια του δεν έχει αλλάξει πρόσωπο μετά από τα τόσα χρόνια της απουσίας του.
2. Ποιος έχει συνήθως την ανάγκη να ορίσει τι είναι κανονικό και τι διαφορετικό;
Ο καθένας για τον εαυτό του και μόνο. Δεν υπάρχει αντικειμενική κανονικότητα στο σύμπαν ούτως ή άλλως. Η αρμονία δημιουργείται από τις διάφορες συχνότητες του χάους. Μόνο οι άνθρωποι ασχολούμαστε με το “φυσιολογικό” γιατί φοβόμαστε και γιατί μας αρέσει να χάνουμε χρόνο στα περιττά. Στο σύμπαν όλα είναι φυσιολογικά.
3. Τι μπορεί να δώσει και τι μπορεί να πάρει η ελληνική οικογένεια;
Μπορεί να δώσει τροφή και αγκαλιά -πιο συχνά ψευδαίσθηση συναισθηματικής ασφάλειας- και παίρνει την αυτοκυριαρχία λόγω έλλειψης οριοθέτησης.
4. Γιατί να γυρίσει κάποιος εκεί που γνωρίζει ότι δεν αποδέχονται τις επιλογές του;
Γιατί η ρίζα είναι εκεί απ’ όπου φυτρώνει το δέντρο. Δεν παραγράφεται έτσι απλά ούτε ο ίλλιγος της απόστασης ούτε η οδύνη της παιδικής έλλειψης. Θέλεις κάθε τόσο να ξαναδείς την αφετηρία και την απόσταση που έχεις διανύσει. Δεν είναι επιστροφή. Είναι εξέλιξη, όταν η απόφαση της επιστροφής είναι υγιής και οι λόγοι συνειδητοί.
5. Ποια είναι η καλή σάτιρα;
Αυτή που βοηθάει τον κόσμο να γίνεται καλύτερος. Κοινώς όταν κοιτάζει προς το ανώτερο ως τελικό στόχο κι όχι όταν εμμένει στην γελοιοποίηση του διαφορετικού. Όταν ασχολείται με το τι κάνει κάποιος και όχι με το τι είναι.
6. Η γεύση από την ζωή στην Βέροια;
Γλυκιά όπως ρεβανί, φρούτα, τουλούμπες, λουκουμάδες και παγωτό. Πικρή όπως καλά κρυμμένα μυστικά.
7. Αισθάνθηκες ποτέ ότι έχεις ταλέντο;
Όχι. Σκληρή δουλειά και σκέψη νομίζω.
8. Ποια είναι η βασική συμβουλή που δίνεις στα παιδιά σου;
Να είναι αληθινά στις επιλογές τους και να χαίρονται τα λάθη τους.
9. Μετανιώνεις για κάτι;
Δε νομίζω. Όταν αλλάζω γνώμη ή αισθήματα για κάτι συνήθως το παραδέχομαι και το επικοινωνώ αν χρειάζεται.
10. Το ομορφότερο τραγούδι;
Ο Αμάραντος σε όλος τις παραλλαγές του. Με ιδιαίτερη αδυναμία στην εκδοχή που ακούγεται στην ταινία Ουρανός του Τάκη Κανελλόπουλου.
OUTRO
Σκηνοθεσία-Διασκευή: Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος
Στον ρόλο της μάνας, η Γιώτα Φέστα.
Λουκάς, ο Γιώργος Καραμίχος
Πρεμιέρα: 5 Οκτωβρίου
Στο ΠΛΥΦΑ
1. Τελικά ο Λουκάς καλώς είχε κάνει και είχε φύγει αρχικά από το πατρικό του;
Ο Λουκάς είχε κάνει μια επιλογή που στη συγκεκριμένη συνθήκη φαινόταν να είναι η πιο σωστή για να τον οδηγήσει στην ευτυχία. Κανείς δεν ξέρει αν υπήρχε άλλος τρόπος να διαχειριστεί την ασφυξία που ένιωθε τότε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η συναισθηματική αναπηρία που χαρακτηρίζει την οικογένεια του δεν έχει αλλάξει πρόσωπο μετά από τα τόσα χρόνια της απουσίας του.
2. Ποιος έχει συνήθως την ανάγκη να ορίσει τι είναι κανονικό και τι διαφορετικό;
Ο καθένας για τον εαυτό του και μόνο. Δεν υπάρχει αντικειμενική κανονικότητα στο σύμπαν ούτως ή άλλως. Η αρμονία δημιουργείται από τις διάφορες συχνότητες του χάους. Μόνο οι άνθρωποι ασχολούμαστε με το “φυσιολογικό” γιατί φοβόμαστε και γιατί μας αρέσει να χάνουμε χρόνο στα περιττά. Στο σύμπαν όλα είναι φυσιολογικά.
3. Τι μπορεί να δώσει και τι μπορεί να πάρει η ελληνική οικογένεια;
Μπορεί να δώσει τροφή και αγκαλιά -πιο συχνά ψευδαίσθηση συναισθηματικής ασφάλειας- και παίρνει την αυτοκυριαρχία λόγω έλλειψης οριοθέτησης.
4. Γιατί να γυρίσει κάποιος εκεί που γνωρίζει ότι δεν αποδέχονται τις επιλογές του;
Γιατί η ρίζα είναι εκεί απ’ όπου φυτρώνει το δέντρο. Δεν παραγράφεται έτσι απλά ούτε ο ίλλιγος της απόστασης ούτε η οδύνη της παιδικής έλλειψης. Θέλεις κάθε τόσο να ξαναδείς την αφετηρία και την απόσταση που έχεις διανύσει. Δεν είναι επιστροφή. Είναι εξέλιξη, όταν η απόφαση της επιστροφής είναι υγιής και οι λόγοι συνειδητοί.
5. Ποια είναι η καλή σάτιρα;
Αυτή που βοηθάει τον κόσμο να γίνεται καλύτερος. Κοινώς όταν κοιτάζει προς το ανώτερο ως τελικό στόχο κι όχι όταν εμμένει στην γελοιοποίηση του διαφορετικού. Όταν ασχολείται με το τι κάνει κάποιος και όχι με το τι είναι.
6. Η γεύση από την ζωή στην Βέροια;
Γλυκιά όπως ρεβανί, φρούτα, τουλούμπες, λουκουμάδες και παγωτό. Πικρή όπως καλά κρυμμένα μυστικά.
7. Αισθάνθηκες ποτέ ότι έχεις ταλέντο;
Όχι. Σκληρή δουλειά και σκέψη νομίζω.
8. Ποια είναι η βασική συμβουλή που δίνεις στα παιδιά σου;
Να είναι αληθινά στις επιλογές τους και να χαίρονται τα λάθη τους.
9. Μετανιώνεις για κάτι;
Δε νομίζω. Όταν αλλάζω γνώμη ή αισθήματα για κάτι συνήθως το παραδέχομαι και το επικοινωνώ αν χρειάζεται.
10. Το ομορφότερο τραγούδι;
Ο Αμάραντος σε όλος τις παραλλαγές του. Με ιδιαίτερη αδυναμία στην εκδοχή που ακούγεται στην ταινία Ουρανός του Τάκη Κανελλόπουλου.
OUTRO
Σκηνοθεσία-Διασκευή: Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος
Στον ρόλο της μάνας, η Γιώτα Φέστα.
Λουκάς, ο Γιώργος Καραμίχος
Πρεμιέρα: 5 Οκτωβρίου
Στο ΠΛΥΦΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.