Ενστικτωδώς το δάχτυλο του κυνηγού πήγε στη σκανδάλη, ενώ παρέμεινε ακίνητος, παρακολουθώντας τις κινήσεις της αρκούδας, που εκείνη ακόμη δεν τον είχε αντιληφτεί. Η απόσταση που τους χώριζε ήταν μόλις πέντε μέτρα! Η συνάντηση κράτησε δευτερόλεπτα, αλλά οι στιγμές φάνηκαν αιώνιες, ώσπου να απομακρυνθεί το άγριο ζώο, ευτυχώς χωρίς άσχημη εξέλιξη για τους δυο πρωταγωνιστές του απρόσμενου τετ α τετ.
Το σκηνικό διαδραματίστηκε κοντά στον Σταυρό Ημαθίας, στις όχθες της τάφρου 66, μερικές εκατοντάδες μέτρα από πολυσύχναστη κατοικημένη περιοχή. Στα 80 με 100 μέτρα είναι ασφαλτόδρομος και γύρω στο ένα χιλιόμετρο από την κεντρικό δρόμο που ενώνει την Αλεξάνδρεια με τη Βέροια. Όχι στα άγρια βουνά, αλλά σε πεδινή έκταση, με εντελώς χαμηλό υψόμετρο.
Ο Σταυρός είναι κτισμένος σε υψόμετρο δέκα μέτρα στον επαρχιακό οδικό άξονα Θεσσαλονίκης- Βέροιας. Η απόστασή του από τη Θεσσαλονίκη είναι 60 χιλιόμετρα. Υπάγεται στον Δήμο Αλεξάνδρειας του οποίου αποτελεί τοπική κοινότητα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία . Καλλιεργούν κυρίως, ροδάκινα, ζαχαρότευτλα, βαμβάκι και καλαμπόκι.
Το παραλίγο «θερμό επεισόδιο» διαδραματίστηκε την περασμένη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου. Ο Παναγιώτης Βουλγαρίδης, είχε πεταχτεί για ένα απογευματινό παπιοκυνήγι. Δεν φανταζόταν ότι θα ερχόταν πρόσωπο με πρόσωπο με μια αρκούδα!
«Είχα πάει από τις 17.30. Έπαιζαν κάποια παπιά και είχα πάρει τέσσερα πέντε. Ακούγονταν κι άλλες τουφεκιές τριγύρω από άλλους κυνηγούς. Φυσούσε δυνατά. Είχα καλυφθεί έχοντας τα καλάμια στην πλάτη μου, ενώ δίπλα μου καθόταν η «Τζούλη», το Λαμπραντόρ μου. Ήταν γύρω στις 18.30, όταν άκουσα ένα θόρυβο από κλαδιά που έσπαγαν. Ήταν κάτι μεγάλο εκτίμησα. Γύρισα το κεφάλι μου και ξαφνικά αντίκρισα ένα σοκαλοκαφετί όγκο. Ήταν μια αρκούδα! Εκείνη δεν με είχε αντιληφτεί!
Είχε τη μουσούδα της στο έδαφος και …ντόριαζε! Μύρισε στο σημείο, όπου νωρίτερα είχα αφήσει τα παπιά που είχα χτυπήσει. Η σκηνή κράτησε γύρω στα πέντε με δέκα δευτερόλεπτα. Είχα γεμάτη τη θαλάμη με «διάρια». Έμεινα άναυδος! Η αρκούδα ήταν στα πέντε μέτρα από μέτρα. Ετοιμάστηκα για κάθε ενδεχόμενο και φώναξα απότομα και δυνατά. Τα έχασε και εκείνη. Γύρισε το τεράστιο κεφάλι της και στα μάτια της είδα την έκπληξη. Ξαφνιάστηκε κι αυτή. Δεν με είχε πάρει χαμπάρι, ίσως επειδή και ο δυνατός αέρας έστελνε τη μυρωδιά μου στην αντίθετη κατεύθυνση.
Τελικά, το έβαλε στα πόδια και με μεγάλα σάλτα χάθηκε πίσω από το ανάχωμα. Κράτησα τη σκύλα μου με το λουρί. Η «Τζούλη» δεν είχε δει την αρκούδα, γιατί δεν της επέτρεπαν οι καλαμιές. Έμεινα για λίγο στο σημείο. Έριξα και μια τουφεκιά στον αέρα, πριν φύγουμε προς το αυτοκίνητο», περιέγραψε την περιπέτειά του ο 45χρονος παπιοκυνηγός, στo kynigesia.gr.
Ο κ. Βουλγαρίδης ενημέρωσε τηλεφωνικά τον Κυνηγετικό Σύλλογο Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης, ώστε, μέσω των δασικών αρχών, να γίνει γνωστή η παρουσία της αρκούδας στην περιοχή.
Θα δούμε πολλά αυτά τα χρόνια που ζούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαπιά με δυάρια; Ούτε λαγοί να ήταν
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ζαχαρότευτλα που τα είδατε ρεεεεεεεεεεε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το 2018 τέλος στην Ελλάδα.
Μη γράφετε ότι να'ναι στα άρθρα που ανεβάζετε.
Και στην Καστανιά Βέροιας κατέβηκαν αγριογούρουνα. Αν βρουν τρόπο να μπουν στης αυλές σκάβουν το βρεγμένο χώμα για να βρουν να φάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε γατάκια, τι σχέση έχει ο Σταυρός με την τάφρο 66; Ρε παλαβιάρηδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΗΡΕ ΤΗΛ ΤΟ ΣΥΛ.ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΣΥΛ.ΒΕΡΟΙΑΣ ...ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΣΕ ΠΟΙΟ ΝΟΜΟ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ γιατί δεν το δημοσιεύεις . με το σκυλάκι ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ πέρασε αγριογούρουνο μπροστα από τα αστικά της Βέροιας απιστευτο
ΑπάντησηΔιαγραφή