Η συναισθηματική απόσταση μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικές συμπεριφορές. Οι γονείς που θέλουν να είναι πιο εναρμονισμένοι συναισθηματικά με τα παιδιά τους, θα πρέπει να έχουν επίγνωση αυτών των συμπεριφορών.
Μπορεί άλλωστε, να μην συνειδητοποιούν καν ότι συμπεριφέρονται έτσι.
Οι 7 συμπεριφορές που συχνά εμφανίζουν οι γονείς που είναι συναισθηματικά απόμακροι
- Περιορισμένη συναισθηματική διαθεσιμότητα
- Ασυνέπεια στις αποκρίσεις
- Έλλειψη σωματικής τρυφερότητας
- Δεν ακούν με προσοχή τα παιδιά τους
- Δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους
- Ελάχιστη επαφή με τα μάτια
- Δεν εκφράζουν την αγάπη με λόγια
- Περιορισμένη συναισθηματική διαθεσιμότητα
Ωστόσο, σε ορισμένες οικογένειες, οι γονείς μπορεί να μην είναι τόσο συναισθηματικά διαθέσιμοι όσο θα έπρεπε. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται σε μια ποικιλία αιτιών, όπως το εργασιακό άγχος, προσωπικά θέματα, ή ακόμη και έλλειψη κατανόησης σχετικά με τη σημασία της συναισθηματικής διαθεσιμότητας.
Αυτή η συχνά απαρατήρητη συμπεριφορά μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στα παιδιά. Είναι σαν να είσαι σωματικά παρών αλλά συναισθηματικά απών. Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται τη συναισθηματική παρουσία των γονέων τους – την αγάπη τους, την ανησυχία τους, το ενδιαφέρον τους.
Το δύσκολο κομμάτι είναι ότι οι περισσότεροι γονείς που εμφανίζουν αυτήν τη συμπεριφορά δεν το συνειδητοποιούν καν. Μπορεί να νιώθουν ότι κάνουν το καλύτερο που μπορούν με το να φροντίσουν τις κύριες ανάγκες των παιδιών τους, χωρίς να συνειδητοποιήσουν ότι οι συναισθηματικές τους ανάγκες είναι το ίδιο σημαντικές.
Ασυνέπεια στις αποκρίσεις
Η σταθερότητα και η συνέπεια των συναισθηματικών αποκρίσεων των γονέων, δημιουργεί ένα δίκτυ ασφαλείας για τα παιδιά.
H εργασιακή πίεση, οι απαιτήσεις και οι δεσμεύσεις, κάνουν τους γονείς να ξεχνούν να δίνουν σταθερά σημασία στις δικές τους ανάγκες. Αυτό, με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να απομακρύνει τα παιδιά από τους γονείς. Αν δημιουργηθεί συναισθηματικό χάσμα, μετά απαιτείται χρόνος και πολλή προσπάθεια να γεφυρωθεί.
Το δίδαγμα; Η συνέπεια έχει τεράστια σημασία στον τρόπο που τα παιδιά αντιλαμβάνονται τη συναισθηματική διαθεσιμότητα των γονέων.
Έλλειψη σωματικής τρυφερότητας
Η σωματική στοργή είναι ένας μη λεκτικός τρόπος έκφρασης της αγάπης και της φροντίδας. Οι αγκαλιές, τα φιλιά και αγγίγματα στην πλάτη μπορούν να μεταφέρουν συναισθήματα ζεστασιάς και ασφάλειας στα παιδιά.
Η έλλειψη σωματικής αγάπης από τους γονείς μπορεί να κάνει ένα παιδί να αισθάνεται συναισθηματικά απόμακρο. Μπορεί να ερμηνεύεται ως ένα σημάδι αδιαφορίας από τους γονείς.
Όσο περισσότερο αγκαλιάζετε και εκφράζετε σωματικά τη στοργή σας, τόσο πιο πολύ ενισχύεται ο συναισθηματικός σας δεσμός.
Δεν ακούν με προσοχή τα παιδιά τους
Η ενεργητική ακρόαση είναι ένα σημαντικό μέρος κάθε ουσιαστικής συνομιλίας. Δείχνει αυθεντικό ενδιαφέρον για όσα μοιράζεται μαζί σου ο άλλος.
Η ενεργητική ακρόαση κάνει τα παιδιά να νιώθουν σημαντικά. Όταν οι γονείς ακούν τις ιστορίες, τους φόβους και τα όνειρα του παιδιού τους, δημιουργείται ένας ισχυρός συναισθηματικός δεσμός μεταξύ τους.
Παρόλα αυτά, πολλοί γονείς, ακούσια, αμελούν τη σημασία της ενεργητικής ακρόασης.
Μπορεί να ακούνε τα λόγια του παιδιού τους, αλλά χωρίς ιδιαίτερη προσοχή.
Μπορεί αυτό να οφείλεται σε περισπασμούς, ανησυχίες ή απλά οι γονείς να μην έχουν συνειδητοποιήσει τη σημασία της ενεργητικής ακρόασης.
Θυμηθείτε, η ενεργητική πηγαίνει πέρα από τις λέξεις. Είναι η προσπάθεια της κατανόησης των συναισθημάτων.
Δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους
Το να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου με τα παιδιά σου είναι ένα σημαντικό κομμάτι της δημιουργίας συναισθηματικής σύνδεσης. Δείχνει στο παιδί σας ότι το εμπιστεύεστε.
Οι γονείς μπορεί ν’ αποφεύγουν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους στα παιδιά τους, κυρίως επειδή νιώθουν την ανάγκη να τα προστατεύσουν.
Ωστόσο, αυτό κάνει τα παιδιά να νιώθουν αποκλεισμένα. Διαισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν. Βλέποντας τους γονείς συναισθηματικά απόμακρους, δημιουργείται ένα εμπόδιο ανάμεσά τους.
Οι γονείς που δεν μοιράζονται τα συναισθήματά τους, χάνουν την ευκαιρία να εμβαθύνουν στη σχέση τους. Ο γονέας πρέπει να είναι ανοιχτός με τα συναισθήματά του, βοηθώντας και το παιδί να καταλάβει ότι ο καθένας έχει τα πάνω του και τα κάτω του, και ότι μπορεί να μιλάει γι’ αυτά.
Ελάχιστη επαφή με τα μάτια
Η επαφή με τα μάτια είναι μια ισχυρή μορφή μη λεκτικής επικοινωνίας. Μεταφέρει το ενδιαφέρον, την προσοχή και τη στοργή του γονέα προς το παιδί του.
Ωστόσο, μερικοί γονείς συχνά παραβλέπουν τη σημασία της διατήρησης της οπτικής επαφής με τα παιδιά τους. Μπορεί να έχουν απορροφηθεί από τα κινητά τους τηλέφωνα, τη δουλειά ή άλλους περισπασμούς, που μειώνουν την απευθείας οπτική επαφή.
Τα παιδιά μπορούν να το ερμηνεύσουν αυτό ως έλλειψη ενδιαφέροντος ή συναισθηματικής διαθεσιμότητας. Μπορεί να αισθάνονται παραμελημένα ή ασήμαντα, ακόμη και αν η πρόθεση του γονέα απέχει πολύ από κάτι τέτοιο.
Κοιτώντας τα απλά στα μάτια όταν μιλούν, οι γονείς μπορούν να κάνουν τα παιδιά τους να αισθάνονται πιο σημαντικά και συναισθηματικά συντονισμένα.
Η επαφή με τα μάτια είναι ένας εύκολος, αλλά αποτελεσματικός τρόπος να δείξεις στο παιδί σου ότι είσαι απόλυτα παρών / παρούσα και αφοσιωμένος /-η στον κόσμο του.
Δεν εκφράζουν την αγάπη με λόγια
Η ρητή έκφραση της αγάπης είναι εξίσου σημαντική με την απόδειξή της μέσω πράξεων. Το να πεις στο παιδί σου «Σ’ αγαπώ» ή «Είμαι περήφανος για σένα» μπορεί να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του και να το κάνει να νιώσει ασφάλεια και αγάπη.
Ωστόσο, πολλοί γονείς, ίσως λόγω της ανατροφής τους ή των προσωπικών τους πεποιθήσεων, σπάνια εκφράζουν την αγάπη τους ρητά. Μπορεί να πιστεύουν ότι οι πράξεις μιλούν από μόνες τους και πως η αγάπη τους, είναι αυτονόητη.
Ωστόσο, τα παιδιά πρέπει να λαμβάνουν αυτές τις επιβεβαιώσεις. Καθησυχάζονται με την αγάπη και τη φροντίδα των γονέων τους.
Δεν είναι ποτέ υπερβολικό να πεις στο παιδί σου πόσο πολύ το αγαπάς. Αυτές οι απλές λέξεις μπορούν να δημιουργήσουν μια ισχυρή συναισθηματική σύνδεση και να αποτρέψουν συναισθήματα συναισθηματικής απόστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.