Αρχικά, για να συντηρηθεί σωστά ένας κινητήρας, θα πρέπει να έχει μέσα την σωστή ποσότητα. Έτσι διασφαλίζεται η αποφυγή της πρόωρης φθοράς των μεταλλικών μερών, από τα οποία απαρτίζεται. Με την πάροδο του χρόνου, τα χιλιόμετρα που διανύει κανείς, αλλά και τις ώρες που αυτό δουλεύει, τα λιπαντικά χάνουν τις ιδιότητές τους. Επίσης, μπορεί να πέσει αιτίως ή αναιτίως και η στάθμη.
Για αυτό λοιπόν οφείλουμε όλοι να είμαστε τυπικοί και συνεπείς. Όμως τι είναι προτιμότερο να κάνουμε; Ελέγχουμε το λάδι όταν ο κινητήρας είναι ζεστός ή κρύος; Συνήθως και ειδικά τα παλαιότερου τύπου αυτοκίνητα έχουν δείκτη λαδιού. Σε αυτή την περίπτωση και πάντα εάν και εφόσον βρισκόμαστε σταθμευμένοι σε οριζόντιο επίπεδο, το σωστό είναι τα δούμε με κρύο το μοτέρ.
Αφαιρούμε τη ράβδο, την σκουπίζουμε με ένα πανί ή χαρτί, την επανατοποθετούμε στη θέση της και ξαναελέγχουμε, ώστε να είναι μέσα στα επιτρεπτά όρια. Εννοείται πως ο κινητήρας στη διαδικασία αυτή είναι σβηστός. Συμπληρώνουμε αν χρειαστεί ή πάμε στο συνεργείο της γειτονιάς. Ταυτόχρονα προσέχουμε το χρώμα του. Αν είναι χρυσαφί ή διάφανο, σημαίνει πως είναι εντάξει. Αν είναι πολύ σκούρο ή μαύρο, απαιτείται η αντικατάστασή του.
Στα πιο σύγχρονα μοντέλα, ενδέχεται να μην υπάρχει ο… παραδοσιακός δείκτης λαδιού. Τότε τσεκάρουμε την ποσότητα μέσα από τον πίνακα οργάνων. Μερικές φορές χρειάζεται να γίνει με κρύο ή ζεστό τον κινητήρα. Εν τω μεταξύ, υπάρχει το ενδεχόμενο ο κινητήρας να πρέπει να είναι εν λειτουργία. Όπως και να ‘χει, συμβουλευόμαστε πάντα το εγχειρίδιο του κατασκευαστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.