Κάποιοι λένε ότι τους θυμίζει τοπίο στη Σαχάρα, από εκείνα προς τα παράλια της βόρειας Αφρικής, που «βλέπουν» προς τη Μεσόγειο. Την ίδια
Όλα αυτά φαίνονται ασυμβίβαστα, αλλά είναι ακριβώς σε τέτοιες αντιθέσεις όπου θριαμβεύει ο Χαλικούνας: μια παραλία με αρμονικότατες φυσικές ισορροπίες, η οποία θεωρείται από τις πιο όμορφες, μα και από τις πιο ιδιαίτερες της Κέρκυρας, αφού, φτάνοντας εδώ, θα δείτε ένα τοπίο διαφορετικό από τα όσα υπάρχουν στο υπόλοιπο νησί.
Ταυτόχρονα, όμως, θα βρείτε και αρκετή ησυχία, ακόμα και στα πιο πολυάσχολα Σαββατοκύριακα του Αυγούστου. Κι αυτό γιατί ο Χαλικούνας έχει κάποιες μικροδυσκολίες στην πρόσβαση, ενώ παραμένει και ανοργάνωτη παραλία, η οποία αποτελεί τμήμα μιας περιοχής φυσικού κάλλους, ενταγμένης στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστασίας Natura 2000. Πράγμα που σημαίνει ότι όσοι αποφασίσουν να έρθουν εδώ για μπάνιο πρέπει συνήθως να κουβαλούν μαζί και τον εξοπλισμό τους. Εκτός αν αποφασίσουν να κάτσουν προς το μόνο τμήμα όπου έχει επιτραπεί η ίδρυση ενός beach bar, το οποίο κατά τη θερινή σεζόν προσφέρει ομπρέλες, ξαπλώστρες και ό,τι μπορεί να χρειαστείτε σε νερό και φαγητό.
Άμμος, κέδροι και υπέροχη θάλασσα
Η παραλία λαμβάνει την ονομασία της από το χωριό Χαλικούνας, που απλώνεται στην περιοχή αυτή της νοτιοδυτικής Κέρκυρας, σε υψόμετρο 28 μέτρων. Παλιότερα λογιζόταν ως παραθαλάσσιος οικισμός του χωριού Άγιος Ματθαίος –το οποίο βρίσκεται στα 7 χιλιόμετρα απόσταση, προς τα βόρεια– πλέον, όμως, διαθέτει αυτόνομη υπόσταση, παρότι παραμένει ένας μικρός τόπος: σύμφωνα με την απογραφή του 2011, έχει πληθυσμό 81 κατοίκων.
Η παραλία του Χαλικούνα είναι ουσιαστικά μια φαρδιά λωρίδα άμμου που εκτείνεται επιβλητικά, σε περίπου 3 χιλιόμετρα μήκος, ανάμεσα στα νερά του Ιονίου από τη μία μεριά κι εκείνα της δυτικής όχθης της λιμνοθάλασσας των Κορισσίων από την άλλη, η οποία έχει αναγνωριστεί ως σημαντικός υγροβιότοπος –μην απορήσετε, λοιπόν, αν δείτε και φλαμίνγκο να πετούν, ενώ θα απολαμβάνετε την ακτή. Το μόνο που χωρίζει τη λιμνοθάλασσα από το πέλαγος είναι μια στενή λωρίδα γης πλάτους 250 μέτρων, όπου έχει δημιουργηθεί τεχνητός δίαυλος από πέτρες και σκυρόδεμα, προκειμένου να επιτευχθεί η σύνδεση με τη θάλασσα.
Το σημείο αυτό είναι γνωστό ως Τάγιο και αποτελεί, συνάμα, το νοτιότερο τμήμα της παραλίας του Χαλικούνα. Εκεί φαίνεται, μάλιστα, ότι υπήρχε και οικισμός κατά τα προϊστορικά χρόνια, 950 με 750.000 χρόνια πριν. Στις δικές μας ημέρες, πάλι, φιλοξενούνται οι εγκαταστάσεις των ψαράδων της περιοχής, οπότε, ερχόμενοι, θα μπορέσετε να χαζέψετε και τα χαρακτηριστικά τους κορίτο (όπως λέγονται οι ντόπιες ψαρόβαρκες). Λίγο πιο πριν, εντωμεταξύ, στο μέσον περίπου της απόστασης από την αρχή του Χαλικούνα, θα βρείτε και το beach bar «Tayo», το οποίο αποτελεί προορισμό για όσους θέλουν να έρθουν εδώ για κολύμπι, μα αποζητούν κάποια οργανωμένη εγκατάσταση, με ξαπλώστρες, ομπρέλες και παροχές.
Κατά τα λοιπά, όπως είπαμε και παραπάνω, παρά την έκτασή του, ο Χαλικούνας είναι μια ανοργάνωτη παραλία, καθώς θεωρείται προέκταση των Κορισσίων. Οπότε, λόγω του καθεστώτος της προστατευμένης περιοχής που διέπει τη γειτονική αυτή λιμνοθάλασσα, απαγορεύεται κι εδώ η ανάπτυξη και ανέγερση κάθε είδους υποδομής, τουριστικής χρήσης ή μη.
Έτσι, ο Χαλικούνας διατηρεί στο ακέραιο τον χαρακτήρα του, ξεπροβάλλοντας ως τοπίο με άγριο φυσικό κάλλος, ανόθευτο από την τουριστική ανάπτυξη. Το οποίο μπορεί και συνδυάζει βραχώδεις λόφους, πλούσια άμμο με «χρυσαφένια» αίσθηση και το δασάκι θαλασσοκέδρων που αναφέρθηκε και πιο πριν –και βάζει τη δική του πινελιά στην ειδυλλιακή εικόνα της ακτής.
Παρά την έντονη παρουσία της, επίσης, η άμμος δεν ανακατεύεται με τα νερά του Ιονίου, τα οποία παραμένουν γαλανά και πεντακάθαρα ακόμα και στα πιο ρηχά (η παραλία, άλλωστε, βαθαίνει μετά από αρκετά μέτρα). Κάτι που πρέπει να θυμάστε, ωστόσο, είναι ότι ο Χαλικούνας θεωρείται παράδεισος για όσους αγαπούν το wind surfing ή το kite surfing –δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι εδώ εδρεύουν κατά τη θερινή σεζόν και το «Kite Club Corfu», αλλά και το «Surf Center Corfu». Αυτό σημαίνει ότι οι νότιοι και δυτικοί άνεμοι έχουν έντονη παρουσία στην περιοχή, δημιουργώντας κύμα σχεδόν σε μόνιμη βάση, που μερικές φορές (ανάλογα την ισχύ με την οποία φυσάνε) μπορεί να είναι και αρκετό.
Πώς θα πάτε στον Χαλικούνα
Ο Χαλικούνας απέχει 31 χιλιόμετρα από την πόλη της Κέρκυρας και είναι προσβάσιμος οδικώς. Ξεκινώντας λοιπόν από εκεί, θα πρέπει να κατευθυνθείτε προς τα νοτιοδυτικά, ακολουθώντας τον δρόμο που περνάει από τα χωριά Πέραμα και Μεσγγή, ο οποίος βγάζει στην περιοχή του Αγίου Ματθαίου (που αναφέρθηκε και πιο πάνω). Υπολογίστε ότι θα χρειαστείτε γύρω στη 1 ώρα για να φτάσετε.
Παρότι ο δρόμος είναι καλός στο μεγαλύτερό του τμήμα, στα τελευταία του 500 μέτρα γίνεται χωμάτινος με χαλίκι και μπορεί να αποδειχθεί αρκετά κακοτράχαλος: ορισμένα αυτοκίνητα, για παράδειγμα, έχουν δυσκολευτεί αρκετά σε εκείνο το σημείο. Από την άλλη, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Χαλικούνας είναι προσβάσιμος και σε άτομα με κινητικές δυσκολίες, καθώς διαθέτει ράμπες για αναπηρικά καροτσάκια, τοποθετημένες σε διάφορα στρατηγικά σημεία.
Συστήνεται λοιπόν να αφήσετε το όχημά σας πιο πριν και να περπατήσετε το όσο απομένει, διασχίζοντας μια ξύλινη γέφυρα την οποία θα δείτε να συνδέει την περιοχή της λιμνοθάλασσας με την παραλία. Οπωσδήποτε δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα του κόσμου εφόσον θα κουβαλάτε τον δικό σας εξοπλισμό, ωστόσο η απόσταση είναι μικρή και με λίγη προσοχή στην ξυλογέφυρα θα βγείτε εύκολα στην απέραντη αμμουδιά, η οποία και θα κερδίσει άμεσα τις εντυπώσεις σας.
Λόγω της έκτασής του, της άγριας ομορφιάς του, των ρηχών νερών και του γεγονότος ότι παραμένει μια ανοργάνωτη παραλία, ο Χαλικούνας έχει κάτι να προσφέρει σε όλους, προσελκύοντας πολλούς και διαφορετικούς επισκέπτες. Μια μεριά του, λοιπόν, προς τις έσχατες απολήξεις της αμμουδιάς, έχει γίνει δημοφιλής προορισμός για όσους αγαπούν τον γυμνισμό. Τέλος, οι συχνοί θαμώνες της ακτής συστήνουν να μη φύγετε για τη βάση σας αν δεν δείτε το ηλιοβασίλεμα, το οποίο θεωρείται μαγευτικό, γεμάτο πορτοκαλοκόκκινα, έντονα χρώματα, που μοιάζουν με φλόγες στο βάθος του ορίζοντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.