Λαμπρή υποδοχή της αφθάρτου τιμίας Χειρός της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής στην Παναγία Δοβρά

Το εσπέρας της Κυριακής, 9ης Ιουνίου, στον αύλειο χώρο του πανηγυρίζοντος Ιερού Ναού του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της αφθάρτου τιμίας Χειρός της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, η οποία θα συνεορτάσει φέτος μαζί με τον Θαυματουργό Άγιο Λουκά.

Την ηγιασμένη χείρα της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής μαζί με τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου μετέφεραν από την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους, όπου φυλάσσονται, ο Ιερομόναχος Γερβάσιος και ο Μοναχός Διονύσιος, κατόπιν ευλογίας του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Γέροντος Ελλισαίου.

Μετά την λαμπρή υποδοχή τελέστηκε Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος και εν συνεχεία με συγκίνηση εψάλη η Ακολουθία των Εγκωμίων του Αγίου Λουκά ενώπιον των χαριτοβρύτων Ιερών Λειψάνων και της Ιεράς Εικόνος του.

Ακολούθησε Ιερά Λιτανεία πέριξ του Ιερού Ναού με τη συμμετοχή της αδελφότητος της Ιεράς Μονής, κληρικών της Ιεράς μας Μητροπόλεως, τοπικών πολιτικών αρχών και πλήθος ευσεβών πιστών που κατέκλυσαν ασφυκτικά τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό.

Τη Λιτανεία συνόδευσαν η Φιλαρμονική μπάντα του Δήμου Βεροίας και μέλη του Λυκείου Ελληνίδων Βεροίας, ενώ το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε ο Αρχιμ. Χερουβείμ Τσίνογλου, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, μετά χορού Ιεροψαλτών.

Η άφθαρτη χείρα της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής θα παραμείνει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά μέχρι το μεσημέρι της Τετάρτης, 12ης Ιουνίου και καθημερινά θα τελούνται Ιερές Ακολουθίες, ενώ ο Ιερός Ναός κατά το διήμερο 10 και 11 Ιουνίου θα παραμένει ανοιχτός από τις 7:00 π.μ. έως τις 9:00 μ.μ. και θα τίθενται σε προσκύνηση τα Ιερά Λείψανα της Αγίας Μαρίας και του Αγίου Λουκά.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του και τις ευχαριστίες του προς τον Καθηγούμενο και την αδελφότητα της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της Ιεράς μας Μητροπόλεως, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Μύρων τῶν σεπτῶν σου πάν­σοφε, ἡ ὀσμή ἐξῆλθεν, εἰς τά κόσμου πέρατα, καί πάσας τῶν εὐσεβῶν, ψυχάς ἐμύρισεν».

Καί ἡ ὀσμή αὐτή τῶν μύρων ἀλλά καί τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, τῆς μυρο­φόρου μαθητρίας τοῦ Κυρίου μας, τό ὁποῖο ὑποδεχθήκαμε πρίν ἀπό λίγο μέ βαθειά συγκίνηση καί κατάνυξη, μαζί μέ τμῆμα τοῦ Σταυ­ροῦ τοῦ Κυρίου μας, ἔφθασε μέχρι ἐδῶ, μέχρι τήν Ἱερά Μονή τῆς Πα­να­γίας Δοβρᾶ καί τόν ἱερό ναό τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τοῦ ἰατροῦ καί θαυ­ματουργοῦ, καί «ἐμύρισε» καί τίς δικές μας ψυχές.

Ἐμύρισε τίς ψυχές ὅλων τῶν εὐσεβῶν καί φιλαγίων πιστῶν τῆς περιοχῆς μας καί ὄχι μόνο, πού συγκεντρώθηκαν στήν Ἱερά Μονή μας, γιά νά ὑποδεχθοῦν μαζί μας τήν ἄφθαρτο καί εὐωδιάζουσα χεῖρα τῆς πιστῆς καί ἀφοσιωμένης μαθη­τρίας τοῦ Χριστοῦ μας, πού ἦλθε γιά νά ἑορτάσει μαζί μέ τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές τή μνήμη τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμ­φε­ρου­πόλεως.

Ἐκφράζουμε γι᾽ αὐτό τίς ὁλοκάρ­διες εὐχαριστίες μας καί τήν ἄπει­ρη εὐγνωμοσύνη μας πρός τόν πανο­σιολογιώτατο καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας τοῦ Ἁγίου Ὄρους Γέροντα Ἐλισαῖο, διότι μέ πολλή ἀγάπη ἀνταποκρί­θηκε στήν παράκλησή μας, νά ἔλθει τό ἱερό καί χαριτόβρυτο λεί­ψανο τῆς ἁγίας προστάτιδος τῆς περι­πύστου μονῆς Σίμωνος Πέ­τρας, τῆς μυροφόρου ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, καί τό ἀπότμημα τοῦ τιμίου Ξύλου τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας, στή Βέροια καί στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας, τήν πανη­γυρίζουσα αὐτές τίς ἡμέρες τή μνήμη τοῦ δικοῦ της προστάτου, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ, γιά νά λάβουμε τήν εὐλογία τῆς ἀφθάρτου χειρός τῆς ἁγίας καί τή χάρη τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ.

Καί εἶναι ὄντως πλούσια ἡ χάρη καί ἡ εὐλογία πού λαμβάνουμε ὑπο­δεχόμενοι τά ἱερά λείψανα τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι καί γι᾽ αὐτά ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Κυρίου πρός τούς μαθητές του, «ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμέ δέχεται καί ὁ δεχόμενος ἐμέ δέχεται τόν ἀπο­στεί­λαντά με».

Αὐτήν λαμβάνουμε καί ἀπολαμ­βάνουμε καί ἐμεῖς. Προκειμένου ὅμως νά μήν ἀποβεῖ «εἰς κενόν» ἡ χάρη τους, ἄς ἀκούσουμε τό μήνυ­μα τῶν δύο ἁγίων, τά ἱερά λείψανα τῶν ὁποίων προσκυνοῦμε καί ἀσπα­ζόμεθα.

Μπορεῖ ὁ ἅγιος Λουκᾶς καί ἡ ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή νά μήν ἔχουν φαινομενικά κάτι πού νά τούς συν­δέει, δέν ὑπάρχει ὅμως καμία ἀμφι­βολία ὅτι εἶχαν κοινή τή μεγά­λη ἀγάπη πρός τόν Χριστό.

Τόν ἀγάπησαν καί οἱ δύο καί τόν ἀκολούθησαν μέ πιστότητα καί ἀφο­σίωση. Δέν ὑπολόγισαν τούς κόπους καί τίς ταλαιπωρίες πού θά ὑπέμεναν ὡς μαθητές τοῦ Χριστοῦ, καθώς ζοῦσαν σέ ἕνα περιβάλλον στό ὁποῖο ὁ Χριστός καί οἱ μαθητές του ἐδιώκοντο, ἀπό τούς Ἰουδαί­ους τήν ἐποχή ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, πού εἶχαν φθάσει στό σημεῖο νά σταυρώσουν τόν Χρι­στό ὡς κακοῦργο, καί ἀπό τό ἄθεο καθεστώς πού κυριαρχοῦσε τήν ἐποχή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ στή Σοβιετική τότε Ἕνωση.

Καί ἐνῶ οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου εἶχαν ἐγκαταλείψει τόν Χριστό τίς ὧρες τοῦ Πάθους «διά τόν φόβον τῶν Ἰουδαίων», ἡ ἀγάπη τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς γιά τόν Διδάσκαλό της «ἔξω βάλλει τόν φόβον». Βρίσκεται μαζί μέ τίς ἄλ­λες μαθήτριες στόν Γολγοθᾶ, κάτω ἀπό τόν Σταυρό του, ἀλλά καί σπεύ­δει στόν τάφο του, γιά νά τοῦ προσφέρει μαζί μέ τό πολύτιμο μύρο της καί τά ἀκόμη πολυτιμό­τε­ρα μύρα τῆς ἀγάπης της, καί ἀξιώ­νεται γι᾽ αὐτή τήν ἀγάπη της νά δεῖ τόν Χριστό ἀναστημένο.

Παρόμοια καί ἡ ζωή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Ὅταν ἡ Ἐκκλησία ἐδιώκε­το ἀπό τό ἄθεο καθεστώς καί οἱ ἱερεῖς ἀπειλοῦντο καί φυλακίζο­ντο, ἐκεῖνος τόλμησε νά ἀποδεχθεῖ τήν κλήση τοῦ Χριστοῦ καί νά ἐνδυθεῖ τό ράσο τοῦ ἱερέως καί τοῦ Ἐπισκόπου, τό ὁποῖο καί δέν ἀπο­χω­ρίσθηκε ποτέ, ἀκόμη καί ὅταν φυλακίσθηκε καί ἐξορίσθηκε. Ἀντί ἄλλου μύρου προσέφερε ὁ ἅγιος Λουκᾶς στόν Χριστό τήν ἀγάπη καί τή φροντίδα του πρός τούς ἐλαχί­στους ἀδελφούς του, θεραπεύ­ο­ντας τίς ἀσθένειες τῶν πτωχῶν χωρικῶν, στούς τόπους ὅπου ἐξο­ρι­ζόταν, χωρίς νά φοβᾶται καί χωρίς νά ὑπολογίζει τίς συνέπειες πού θά εἶχε ἡ συμπεριφορά του, γιατί καί σέ αὐτόν ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἔδιωχνε τόν ὅποιο φόβο. Ἀξιώθηκε μάλιστα καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, σέ μιά στιγμή μεγάλης ἀπο­γοητεύσεως καί πειρασμοῦ, ἐξαιτίας ὅσων ὑπέφερε, νά λάβει ἀπό τόν Χριστό τήν ἄνωθεν παρη­γορία καί νά συνεχίσει τό ἔργο του.

Ἀνταπόδοση τῆς ἀγάπης πρός τόν Χριστό τῶν δύο ἁγίων, τῆς ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, εἶναι ἡ χάρη πού ἔχουν τά ἱερά λείψανά τους, τό χέρι τῆς ἁγίας μυροφόρου Μαγδα­λη­νῆς, τό ὁποῖο παραμένει ἄφθαρ­το καί διατηρεῖ τή θερμοκρασία ἑνός ζῶντος ἀνθρώπου, ἀλλά καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, πού ἀποτελεῖ ἀκέ­νωτη πηγή ἰαμάτων καί θαυμά­των.

Γι᾽αὐτό καί ἀποτελεῖ μεγάλη εὐ­λογία τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί τῶν δύο ἁγίων τό γεγονός ὅτι θά ἑορτάσου­με τή μνήμη τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος σήκωσε μέ ὑπομονή τόν σταυρό τῶν διώξεων, τῆς ἀσθε­νείας καί τοῦ μαρτυρίου, μέ τήν παρουσία τοῦ χαριτοβρύτου λειψά­νου τῆς ἁγίας μυροφόρου Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς καί τμήματος τοῦ τιμίου Ξύλου. Καί θέλω νά εὐχαρι­στή­σω ἀπό καρδίας καί πάλιν καί πολλάκις καί τόν Ἅγιο Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Γέροντα Ἐλισαῖο, ἀλλά καί τούς πατέρες, οἱ ὁποῖοι συνόδευσαν στήν Ἱερά μας Μονή τόν ἱερό καί πολύτιμο αὐτό θησαυρό, καί νά εὐχηθῶ ταπεινά, ἡ χάρη τους νά μᾶς ἐνισχύει ὅλους καί νά αὐξάνει τήν ἀγάπη μας πρός τόν Κύριό μας, τόν ὁποῖο τόσο ἀγάπησαν καί ἐκεῖνοι, καί ἡ ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, καί γι᾽αὐτό ἀξιώθηκαν τόση χάρη, ὥστε νά μυροβλύζουν καί νά θαυματουργοῦν.