Ένα τραγούδι από τον Αργύρη Παπαδόπουλο, που μας θυμίζει τι έγινε εκείνη την ημέρα. Ένα τραγούδι που περνάει τόσα μηνύματα και καταστάσεις τις οποίες έζησε όλη Ελλάδα. Και όλα αυτά για να μας θυμίσει ότι κανείς δεν ξεχασε.
«Το κράτησα κλειδωμένο στο μυαλό μου για 21 χρόνια. Τόσα μου πήρε ώστε να καταφέρω να το μοιραστώ. Έπειτα από την δολοφονία των Τεμπών, μνήμες ξύπνησαν η οργή μου ξεχείλισε και η μόνη μου διέξοδος ήταν να υπενθυμίσω την δική μας ιστορία.
Με κάποια παιδιά υπήρξαμε φίλοι και συμμαθητές στο Γυμνάσιο Καβασίλων. Μοιράστηκαμε τις ίδιες αίθουσες, τα ίδια βιβλία, τους ίδιους καθηγητές, τα ίδια θρανία, την ίδια αυλή, τα ίδια όνειρα. Φέτος θα κλείνανε τα 37. Θα είχαν τις δικές τους οικογένειες, θα είχαν περάσει από την εφηβεία στην ενήλικη ζώη, θα είχαν σπουδασει, ΘΑ... είχαν ζήσει...», αναφέρει ο καλλιτέχνης.
13/04/2003: 21 χρόνια, 21 παιδιά... Κανείς δεν θα ξεχάσει ποτέ!
Συντελεστές
Μουσική, στίχοι, ενορχήστρωση, ερμηνεία: Αργύριος Παπαδόπουλος
Drum's programming, ηχογράφηση, μίξη, mastering: Γιάννης Γιαννούλης Studio Gravity
Κιθάρες: Ηλίας Σιούτας
Μπάσο: Παντελής Ευθυμίου
Σοπράνο-τενόρο σαξόφωνο: Βασίλης Κυριάκου
Ηθοποιός: Νίκος Βατικιώτης
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.