Η bridal designer, Φωτεινή Μπαλαμπανίδου, του brand LUCCIA_B και ο πολιτικός μηχανικός, Αργύρης Πέτρου, έχοντας αμφότεροι καταγωγή από τη Βέροια, οραματίστηκαν ένα φιλόδοξο πρότζεκτ, βασισμένο στην κοινή φιλοσοφία τους για χρήση καινοτόμων υλικών φιλικών προς το περιβάλλον στη βιομηχανία της μόδας.
Μάλιστα, για την ιδέα τους, που οδήγησε στην εξαγωγή κυτταρίνης από το ροδάκινο προς νηματοποίηση -και πήρε σάρκα και οστά μέσα από το Ερευνητικό Πρόγραμμα IBDPTEC στο πλαίσιο του «Ερευνώ-Καινοτομώ» με συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της εταιρείας LUCCIA_B ΙΚΕ- έχουν καταθέσει ήδη αίτημα για εξασφάλιση πατέντας τόσο στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας όσο στο European Patent Office.
Επόμενο βήμα, μόλις εγκριθούν τα σχετικά αιτήματα, είναι η δημιουργία μονάδας παραγωγής αναγεννημένης κυτταρίνης για ύφασμα από ροδάκινο με μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα και ενεργειακή αυτονομία, στη Βόρεια Ελλάδα. Προς αυτή την κατεύθυνση θα επιδιωχθούν συνέργειες με κλωστοϋφαντουργίες της περιοχής, αλλά και συμπράξεις σε επενδυτικό επίπεδο. Μάλιστα, έχει γίνει ήδη αναζήτηση καναλιών επαφής με το εξωτερικό, ώστε οι αγορές σε Ευρώπη και ΗΠΑ να υποδεχθούν σε επόμενη φάση τις καινοτόμες δημιουργίες της LUCCIA_B.
«Η ανάγκη για μια βιώσιμη ανάπτυξη και η επιθυμία για οικολογικό σχεδιασμό και χρήση υλικών που να μειώνουν το αποτύπωμα άνθρακα στο περιβάλλον ήταν το έναυσμα για τη γέννηση αυτής της ιδέας. Ήταν κάτι που οφείλαμε στον τόπο μας» λέει στη Voria.gr ο Αργύρης Πέτρου.
Η θλίψη για τα ροδάκινα και η δημιουργική ιδέα
Η Φωτεινή και ο Αργύρης ήταν ανέκαθεν ευαισθητοποιημένοι απέναντι στο περιβάλλον. Αισθάνονταν μάλιστα θλίψη βλέποντας χιλιάδες τόνους φλοιών ροδάκινων να απορρίπτονται σε ετήσια βάση και αναζητούσαν μια βιώσιμη πρακτική, για να «παντρέψουν» τον χώρο της μόδας με το ξεχωριστό αυτό φρούτο της περιοχής τους. Ήθελαν άλλωστε να αξιοποιήσουν μια ελληνική πρώτη ύλη, η οποία βρισκόταν σε αφθονία, καθώς η Ελλάδα είναι η πρώτη παραγωγός βιομηχανικού ροδάκινου στον κόσμο.
Έτσι, το 2020 δημιούργησαν τη LUCCIA_B IKE και αιτήθηκαν χρηματοδότηση από το «Ερευνώ-Καινοτομώ», ώστε να αναπτύξουν το σχέδιό τους σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και ειδικότερα το τμήμα Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής. Η χρηματοδότηση ήρθε, με την αξιολόγηση μάλιστα να φέρνει το σχέδιό τους στην 7η θέση μεταξύ 2.500 φακέλων.
Κατόπιν τούτου προχώρησαν στο ερευνητικό στάδιο στα εργαστήρια του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Αγροτικών Προϊόντων ΕΛΓΟ Δήμητρα, καταφέρνοντας μέσα από τα κατάλοιπα ροδάκινων που προμηθεύτηκαν από κονσερβοποιίες της Βέροιας, να εξάγουν την κυτταρίνη, η οποία μέσω υγρής νηματοποίησης στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου έγινε ίνα και στη συνέχεια νήμα και ύφασμα. Το ύφασμα αυτό μάλιστα αξιοποιήθηκε για τη δημιουργία μιας πρότυπης συλλογής νυφικών και βαπτιστικών ενδυμάτων από τη Φωτεινή Μπαλαμπανίδου και το brand LUCCIA_B, η οποία έχει βρει μια ξεχωριστή θέση στο showroom της εταιρείας, αναμένοντας το επόμενο βήμα, που είναι η είσοδος από το ερευνητικό στο βιομηχανικό στάδιο. Στο δε πλαίσιο του πρότζεκτ παρήχθη και ύφασμα σε μεταξουργία στο Σουφλί με μετάξι και νήμα από το ροδάκινο.
«Η μόδα οφείλει να καινοτομεί και να ανοίγει καινούριους δρόμους, γι’ αυτό είναι πλέον καθήκον δικό μας, των δημιουργών, να φροντίσουμε, ώστε οι δρόμοι αυτοί να οδηγούν, μέσα από την υψηλή αισθητική και την προσιτή πολυτέλεια, στο ηθικό και δίκαιο εμπόριο, στη βιωσιμότητα, την αειφορία, τον σεβασμό του περιβάλλοντος και του ανθρώπου» λέει η Φωτεινή Μπαλαμπανίδου.
Οι φωτογραφίες είναι του Γεώργιου Κωστόπουλου
Ωραίο και αισιόδοξο ακούγεται. Το ελληνικό βαμβάκι πάντως εξάγεται στην Τουρκία και εμείς το αγοράζουμε σαν έτοιμο ρούχο χωρίς καμία προστιθέμενη αξία για την Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια βαλε και την ζαχαρη που την παιρνουμε απο Ινδια, Αιγυπτο, Γερμανια, και Σερβια με τα 25κιλα και 50 κιλα τσουβαλια
ΔιαγραφήΤην ζάχαρη την αγοράζουμε πχ ένα ευρώ την κάνουμε σιρόπι για το ρεβανί Βέροιας και την πουλάμε πχ δώδεκα ευρώ κάτι βγάζουμε. Το βαμβάκι το πουλάμε εξήντα λεπτά και το αγοράζουμε πέντε το κιλό περίπου.
ΑπάντησηΔιαγραφή