Με αφορμή τη συνάντησή του με τον μικρό Λέανδρο χθες, με αφορμή και το συγκινητικό βίνετο που κάνει τον γύρο των ΜΜΕ από χθες, ανέφερε: «Υπάρχουν παιδιά που πιθανόν να έχουν αναπηρία αλλά έχουν δύναμη ψυχής και δίνουν ένα μήνυμα προς όλο τον κόσμο ότι “φτάνει ως εδώ, δηλαδή φτάνει”. Θρηνούμε ήδη τρία θύματα μέσα σε δύο χρόνια και είναι βαρύς ο φόρος που έχει δώσει η κοινωνία μας στο κομμάτι αυτό. Τα παιδιά αυτά δώσανε το μήνυμα και εμείς πρέπει να τα ακούσουμε. Τα παιδιά είναι το μέλλον της Ελλάδας και σε αυτά εδώ πρέπει να δώσουμε βάση, βάσεις σαν οικογένεια, σαν κοινωνία».
Αρ. Καμπανός: Δεν φτάνουν μόνο τα μέτρα και οι νόμοι που παίρνει η πολιτεία
Δεν φτάνουν μόνο τα μέτρα για την οπαδική βία – Να ενώσουμε τις φωνές μας σε σχέση με τα μέτρα για την οπαδική βία, είπε: «Δυστυχώς αυτά τα δύο χρόνια που πέρασαν είχαμε και τα άλλα δύο δύο θύματα, δηλαδή συνολικά 3 και αρκετούς τραυματίες σε αρκετά επεισόδια που έγιναν. Υπάρχουν κάποιοι θερμοκέφαλοι οι οποίοι συνεχίζουν – δεν μπορούν να ακούσουν τα μηνύματα που δίνει όλη η κοινωνία. Δεν φτάνουν μόνο τα μέτρα και οι νόμοι που παίρνει η πολιτεία, δεν φτάνουν οι αυστηρές ποινές. Πρέπει σε αυτό τον αγώνα να συμμετέχουμε όλοι μαζί, να ενώσουμε τις φωνές μας και να πούμε “εντάξει, αγαπάμε τον Αρη, αγαπάμε τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, αλλά πιο πολύ αγαπάμε την οικογένεια μας, αγαπάμε την πατρίδα μας, αγαπάμε τον συνάνθρωπό μας".
Αυτό είναι το μήνυμα, το κυριότερο μήνυμα που φτιάχτηκε. Είναι προς τιμή της Πολιτείας και νομίζω πρέπει να εκτιμήσουμε αυτό που κάνανε οι πολιτικοί και να πούμε μπράβο στους πολιτικούς που ενώθηκαν. Δεν ξέρω αν είναι πρώτη φορά που ψηφίστηκαν ομόφωνα από όλους το να γίνει η ημέρα φιλάθλου η 1η Φεβρουαρίου. Δεν το λέω από ιδιοτελή σκοπό, επειδή ήταν ο Άλκης. Μπορεί να ήταν στη θέση του Άλκη, ο Μιχάλης να ήταν ο Γιώργος, να ήταν στη θέση τη δικιά μου ένας άλλος πατέρας – έτυχε να είμαι εγώ. Μπράβο στους πολιτικούς που πέρα από τις “φανέλες” διαφορετικών κομμάτων που φοράνε, ενώθηκαν στον πόλεμο αυτό, τον πόλεμο της οπαδικής βίας», είπε.
«Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις»
«Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και να αλλάξουμε από τη μία μέρα στην άλλη και ξαφνικά να γίνουμε μία “κοινωνία αγγέλων”. Υπάρχουν φυσικά πολλά προβλήματα να υπερβούμε. Υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλει ωρίμανση σε αυτή την κοινωνία. Σιγά – σιγά βλέπω ότι γίνονται θετικά βήματα και άλλωστε δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αν θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά, πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά. Πρέπει να γίνουν βήματα προς τη θετική κατεύθυνση και αυτό κυρίως είναι στο θέμα της πρόληψης. Στο θέμα του να δώσουμε τα σωστά μηνύματα στα παιδιά μας, σωστές ηθικές βάσεις και να καταλάβουν ότι ο κυριότερος σκοπός της ζωής μας είναι οι σχέσεις μας με τους συνανθρώπους μας. Ότι όταν δίνουμε αγάπη παίρνουμε αγάπη, όταν δίνουμε μίσος παίρνουμε μίσος. Και αυτό το μήνυμα το λάβουν τα παιδιά και βγάλουμε μια καινούργια γενιά, θα φτιάξουμε και μια καλύτερη κοινωνία», πρόσθεσε.
«Ήδη μου έχουνε κάνει πρόσκληση από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Δυτικής Μακεδονίας και δέχτηκα με μεγάλη ευχαρίστηση την πρόσκληση αυτή, να μιλήσω στα παιδιά, να μιλήσω στους δασκάλους. Άλλωστε δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάτι ιδιαίτερο, απλώς είμαι ένας πονεμένος πατέρας – να υψώσω κι εγώ τη φωνή μου και να μεταδοθεί το μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι ο αθλητισμός ενώνει και δε σκοτώνει».
«Ο αθλητισμός είναι πολιτισμός και πρέπει να to καταλάβουμε»
Ερωτηθείς αν με το άνοιγμα των γηπέδων στις 12 Φεβρουαρίου, ο ίδιος θα πήγαινε να παρακολουθήσει έναν αγώνα από τις κερκίδες, επισήμανε: «Φυσικά θα μπορούσα να παρακολουθήσω. Άλλωστε παρακολουθώ στιγμιότυπα και από την τηλεόραση. Μου αρέσει ο αθλητισμός. Ο αθλητισμός είναι πολιτισμός και πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι πολιτισμός. Σίγουρα μπορώ να πάω και σε ποδοσφαιρικό αγώνα και σε οποιονδήποτε αγώνα να συμμετάσχω και να δείξουμε μια διαφορετική εικόνα ως φίλαθλοι και όχι ως οπαδοί. Δεν μου αρέσει η λέξη οπαδός, γιατί οπαδός σημαίνει ακόλουθος. Αγαπάμε το ποδόσφαιρο και μόνο καλό μπορούμε να κάνουμε άμα έχουμε σωστή συμπεριφορά».
Με αφορμή την παρουσία του στην εκπομπή, κατά την τηλεοπτική σύνδεση, από το δωμάτιο του αδικοχαμένου γιου του, Άλκη, ανέφερε: «Έχει γίνει ο χώρος μου, από τη στιγμή που έφυγε ο Άλκης. Καθημερινά ζω στο χώρο του. Χρησιμοποιώ τον υπολογιστή του, χρησιμοποιώ τα πράγματά του. Ο Άλκης πλέον ζει και θα ζει όσο θα ζω κι εγώ μέσα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.