«Η ζωή μου όλη»: Η καλλιτεχνική και πολιτική διαδρομή του Καραπαναγιωτίδη

Έχει τους περισσότερους δίσκους από κάθε Πόντιο τραγουδιστή!
Συνεργάστηκε ως τραγουδιστής σχεδόν με όλους τους παλαιότερους και σύγχρονους λυράρηδες, ωστόσο, τα περισσότερα χρόνια της καλλιτεχνικής του πορείας στιγμάτισαν οι «μυθικοί» Γώγος Πετρίδης και Γεωργούλης Κουγιουμτζίδης και μάλιστα με τον δεύτερο απέκτησε και κουμπαριά. Θεωρεί τον εαυτό του «παιδί» της «σχολής Στάθη Ευσταθιάδη», αφού αυτή η τεράστια και πολυσχιδής προσωπικότητα –με τον οποίο αργότερα έγιναν επίσης κουμπάροι– τον συντροφεύει και τον οδηγεί σε όλη του τη ζωή. 

Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα του pontosnews.gr για τον Βεροιώτη καλλιτέχνη...

Ως ηθοποιός του ποντιακού θεάτρου αναλάμβανε σχεδόν πάντοτε πρωταγωνιστικούς ρόλους, ενώ για σχεδόν 13 χρόνια ήταν παρουσιαστής ποντιακής εκπομπής στο ραδιόφωνο της ΥΕΝΕΔ. Ως νομάρχης Ημαθίας για δύο τετραετίες έβαλε ως πρωταρχικό του στόχο να οδηγήσει τον τόπο σε τροχιά ανάπτυξης.

Γεμάτη και πλούσια σε εμπειρίες η ζωή του Κώστα Καραπαναγιωτίδη «στεφανώθηκε» τα τελευταία δέκα χρόνια από τη μεγαλύτερη του αγάπη, το συνονόματο εγγονό του, ο οποίος, αν και ζει με τους γονείς του στο Μπράιτον της Αγγλίας, τραγουδάει τέλεια το «Σεράντα μήλα κόκκινα».

Παρακαταθήκη του Κώστα Καραπαναγιωτίδη στην ποντιακή μουσική αλλά και εν γένει στην ποντιακή παράδοση οι 36 δίσκοι που κυκλοφόρησαν με τραγούδια του.

Καμάρι του ο δίσκος «Γώγος-Κωστάκης. Χθες, σήμερα πάντα», ο μοναδικός στον οποίο πήρε μέρος ο Γώγος Πετρίδης, που κατέχει το ρεκόρ πωλήσεων στον ποντιακό χώρο. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1981 από τη «ΒΑΣΙΠΑΠ».

«Δεν υπάρχει Πόντιος καλλιτέχνης που να έχει κυκλοφορήσει περισσότερους δίσκους από εμένα, παρά τα είκοσι χρόνια αποχής μου από το χώρο λόγω της ενασχόλησής μου με την πολιτική. Το 98% των τραγουδιών από τους δίσκους που κυκλοφόρησα, ήταν παραδοσιακά αυστηρά επιλεγμένα. Από αυτά που παίζει σήμερα ένας παραδοσιακός λυράρης, το 80% το τραγούδησα σε δίσκο. Το σχήμα αποτελούταν από μία λύρα και ένα νταούλι.

Ήμουν ένα παιδί από το Κλείτος και την επιτυχία μου την οφείλω στο ότι είχα καθαρή άρθρωση, εκτελούσα σωστά τα τραγούδια, μπορούσα να αλλάζω τους τόνους από τραγούδι σε τραγούδι αλλά είχα και δίπλα μου δύο κολοσσούς της λύρας, τον Γώγο και τον Γεωργούλη.

Ήμουν ένα σφουγγάρι χωρίς μουσικές γνώσεις αλλά απορροφούσα αμέσως, ό,τι έβλεπα και μου έλεγαν. Αν και είχα από πάντα το χάρισμα του ρυθμού και της μελωδίας μέσα μου, ως τραγουδιστή με βοήθησε πάρα πολύ και η ενασχόλησή μου με το θέατρο καθώς και με το χορό. Με βοήθησαν να στέκομαι μπροστά σε κόσμο. Αυτό στη συνέχεια μου έδωσε μία άνεση και ως πολιτικό. Δεν έχω μιλήσει ποτέ σε κόσμο μέσα από κείμενο», σημειώνει ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης.

Ισχυρό το μουσικό γονίδιο

Στο χωριό Κλείτος Κοζάνης, το 1955, ήρθε στη ζωή ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης, με καταγωγή από τη Σεβάστεια και την Αργυρούπολη από την πλευρά του πατέρα του και από το Ατά-Παζάρ’ από αυτήν της μητέρας του. 

Από πολύ μικρή ηλικία εξοικειώθηκε πλήρως με την ποντιακή μουσική, αφού ο πατέρας του έπαιζε λύρα σε γάμους, πανηγύρια και άλλες εκδηλώσεις. Απόλυτη ήταν η εξοικείωσή του από πολύ μικρή ηλικία και με την ποντιακή διάλεκτο, αφού μεγάλωσε με τους παππούδες και τις γιαγιάδες του, μια και οι γονείς του έφυγαν για δουλειά στη Γερμανία. Άλλωστε, το Κλείτος είναι ένα 100% ποντιοχώρι, όπου η διάλεκτος μιλιόταν στην καθημερινότητα.

«Μεγάλωσα ακούγοντας λύρα, μεγάλωσα με ποντιακά γλέντια και μουχαπέτια. Ο πατέρας μου ήταν λυράρης και εκείνη την εποχή, όποια ώρα ήθελαν, ξυπνούσαν το λυράρη, για να παίξει», λέει ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης.

Σε ό,τι αφορά την –ερασιτεχνική– είσοδό του στο ποντιακό τραγούδι, συνέβη στο Μόναχο, σε ένα ταξίδι του για να δει τους γονείς του. «Στο Μόναχο άκουσα Γώγο και Κουγιουμτζίδη και κάτι με “τσίμπησε”. 

Την άλλη μέρα βρήκα όλα τα τραγούδια του Χρύσανθου και τα έγραψα σε κασέτα. Πριν γυρίσω από τη Γερμανία έκανα και τέσσερα παραδοσιακά τραγούδια με τον πατέρα μου», σημειώνει.

Άνθρωποι-σταθμοί στην καλλιτεχνική ζωή του

Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο στην Πτολεμαΐδα, ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, για να σπουδάσει στο ΤΕΙ Λογιστικής. Ένα απόγευμα του Οκτωβρίου του 1974 και ενώ με τον φίλο του Τάκη Σαχίδη αναζητούσαν έναν τηλεφωνικό θάλαμο, πέρασαν κάτω από το «Φάρο Ποντίων», που βρισκόταν στη συμβολή των οδών Εγνατίας και Αντιγονιδών.

«Ανεβήκαμε πάνω και εκεί γνώρισα τον μεγάλο άνθρωπο Στάθη Ευσταθιάδη, ο οποίος έπαιξε τεράστιο ρόλο σε όλη την καλλιτεχνική μου πορεία αλλά και σε ολόκληρη τη ζωή μου, αφού διδάχθηκα πάρα πολλά. Με ρώτησε ποιος είμαι και μόλις του απάντησα, εκείνος μου είπε ότι ένα μήνα πριν είχε γνωρίσει τον πατέρα μου στο Μόναχο. Μου είπε να πηγαίνω στον Φάρο και την άλλη μέρα μπήκα στο χορευτικό. Αργότερα έγινα χοροδιδάσκαλος, ηθοποιός και τραγουδιστής στον "Φάρο Ποντίων".

Από τον Στάθη έμαθα, μεταξύ άλλων, μόλις ακούω ένα τραγούδι, να ξεχωρίζω από ποια περιοχή του Πόντου είναι.

Την πρώτη μέρα που μπήκα στον Φάρο, είδα έναν μελαχρινό να παίζει λύρα σε μία γωνιά. Ρώτησα, ποιος ήταν και μου είπαν ο Γεωργούλης Κουγιουμτζίδης. Εκείνη την ημέρα είπα μαζί του το τραγούδι “Ξένος σα ξένα ντ’ έσυρα”», τονίζει ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης. Ήταν ουσιαστικά η αρχή της συνεργασίας του με τον Γεωργούλη, η οποία κράτησε μέχρι το θάνατο του δεύτερου.

«Με τον Γεωργούλη βγάλαμε σε πρώτη εκτέλεση σε δίσκους όλα τα μεγάλα παραδοσιακά ποντιακά τραγούδια. Το “Αητέντς επαραπέτανεν“, το “Σεράντα μήλα κόκκινα“, το “Εκάεν και το Τσάμπασιν“, τα περισσότερα τραγούδια του Ακριτικού Κύκλου και πολλά άλλα. Πείραζα τον Χρύσανθο και του έλεγα “σε ευχαριστώ πάρα πολύ που άφησες αυτά τα τραγούδια για μένα”. Ο Χρύσανθος… τα “ξέσκιζε” αυτά τα τραγούδια. 

Του πήγαιναν πάρα πολύ, όμως, ποτέ δεν τα είχε πει σε δίσκο πριν από εμένα. Αγαπούσα και θαύμαζα τον Χρύσανθο. Είμασταν και της… ίδιας σχολής. Της “σχολής Ευσταθιάδη”. Το έλεγε αυτό και ο ίδιος ο Χρύσανθος», σημειώνει ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης.

Με καμάρι αναφέρει ακόμα ότι τον αγαπούσε ιδιαίτερα ο Γώγος, σημειώνοντας ότι είναι ο μοναδικός άνθρωπος που φιλοξενήθηκε στο σπίτι του μεγάλου λυράρη. «Και ο Γώγος και η γυναίκα του η Λίλα, με αγαπούσαν πάρα πολύ. 

Όταν πήγαινα στη Θεσσαλονίκη, δε με άφηναν να μείνω σε ξενοδοχείο και με φιλοξενούσαν στο σπίτι τους. Ήταν και οι δύο φανταστικοί άνθρωποι. Όταν πήγαμε με τον Γώγο σε στούντιο της Columbia, για να ετοιμάσουμε το δίσκο, ήρθαν όλοι οι παρευβρισκόμενοι εκεί, για να θαυμάσουν το φαινόμενο Γώγος Πετρίδης», σημειώνει.

Η δημιουργία του ραδιοφώνου της ΠΟΠΣ και οι περιοδείες

Στις εκλογές για τη διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντιακών Σωματείων το 1988, της μοναδικής ομοσπονδίας Ποντίων εκείνη την εποχή, ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης εκλέχτηκε πλειοψηφών σύμβουλος. 

Εκείνη την περίοδο μαζί με τον Κώστα Βροχόπουλο ήταν πρωτεργάτες για τη δημιουργία του ραδιοφώνου της ΠΟΠΣ στη Θεσσαλονίκη, που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Όπως λέει στο pontosnews.gr, τότε ήταν μεγάλη ευκαιρία για να αποκτήσει κάποιος ραδιοφωνική άδεια.

Είχε ήδη ραδιοφωνική εμπειρία από την παρουσίαση εκπομπής για σχεδόν 13 χρόνια στην ΥΕΝΕΔ, ενώ στη συνέχεια επιμελήθηκε και πολλές ραδιοφωνικές εκπομπές της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας.

Ήταν και από τους πρώτους Πόντιους καλλιτέχνες που πραγματοποίησε οργανωμένες και πολύμηνες περιοδείες στο εξωτερικό.

Περιόδευσε στην Αυστραλία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Νότια Αφρική, σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στη Ρωσία και σε πολλές πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.

«Η σχέση που απέκτησα με τη Ρωσία και τις άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες με βοήθησαν πάρα πολύ στη μετέπειτα πορεία μου ως νομάρχη Ημαθίας, σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων προς τις χώρες αυτές. Έφευγαν από την Ημαθία προς τη Ρωσία μέχρι και σαράντα φορτηγά με ροδάκινα την ημέρα. Όποιο πρόβλημα προέκυπτε με τη Ρωσία, το έλυνα σε πέντε λεπτά», τονίζει ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης.

Με μεγάλη χαρά μιλάει για τις παραδοσιακές χορωδίες που δημιούργησε, η πρώτη της Ευξείνου Λέσχης Βεροίας και η δεύτερη της Ευξείνου Λέσχης Κοζάνης, η καθεμία από τις οποίες είχε 120 χορωδούς και είκοσι λυράρηδες.

Με τον Στέλιο Καζαντζίδη που κρατάει στα χέρια του το CD με παραδοσιακά ποντιακά τραγούδια που έκαναν με την Εύξεινο Λέσχη Κοζάνης (φωτ.: Αρχείο Κ. Καραπαναγιωτίδη)

«Με τις χορωδίες αυτές κυκλοφορήσαμε τρεις παραδοσιακούς δίσκους. Θεωρώ ότι ήταν πολύ καλές δουλειές, οι οποίες θα μείνουν στην ιστορία. Εκτελέσαμε τα τραγούδια σωστά, με αυθεντικό τρόπο. Πιστεύω ότι αποτελούν πηγή άντλησης γνώσης για την παραδοσιακή μουσική για τα νέα παιδιά», αναφέρει ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης.

Η πολιτική του πορεία

Η ενασχόλησή του με την πολιτική ουσιαστικά ξεκινάει το 1996, όταν διεκδίκησε την είσοδό του στη Βουλή ως υποψήφιος βουλευτής Ημαθίας της Νέας Δημοκρατίας. Το 1998 εκλέγεται πρώτος νομαρχιακός σύμβουλος Ημαθίας και τέσσερα χρόνια μετά παίρνει τη θέση του αντινομάρχη. Το 2004 ήταν πρώτος επιλαχών βουλευτής Ημαθίας και δύο χρόνια αργότερα εκλέγεται νομάρχης της περιοχής από την πρώτη Κυριακή.

«Στη θέση του νομάρχη έμεινα για δύο τετραετίες. Ασχολήθηκα με όλη μου την ψυχή με τον τόπο. Έκανα έργα στην οδοποιία, χτίσαμε γέφυρες, ανοίξαμε σχολεία, παιδικούς σταθμούς και πολλά άλλα. Ιδιαίτερη βαρύτητα έδωσα και στην προβολή του τουριστικού προϊόντος της Ημαθίας. 

Για παράδειγμα, στη Βεργίνα υποδέχτηκα βασιλιάδες, πρωθυπουργούς και μεγιστάνες απ’ όλο τον κόσμο. Σε ολόκληρη τη θητεία μου κανένα έργο δεν έμεινε ατελείωτο, κανένα έργο δεν πήγε στα δικαστήρια, κανένας εργολάβος δεν έμεινε απλήρωτος», υπογραμμίζει ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης.

Καμαρώνει για το γιο του, τον Θόδωρο, ο οποίος αποφοίτησε από το Φυσικό του ΑΠΘ και αφού έκανε το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Γιορκ, σήμερα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ (University of Sussex), στο Μπράιτον, στο αντικείμενο των νευρώνων του εγκεφάλου.

Σήμερα ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης, εκτός από την ενασχόλησή του με το ποντιακό τραγούδι –την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου θα κυκλοφορήσει στο YouTube νέο τραγούδι σε συνεργασία με τον Μπάμπη Κεμανετζίδη, οι στίχοι και η μουσική του οποίου είναι του Κώστα Κωνσταντινίδη–, διατηρεί σάλα εκδηλώσεων υψηλών προδιαγραφών, όπως αναφέρει, στο Μακροχώρι Ημαθίας, με την επωνυμία «Σείριος».

Πηγή