«Δεν υπήρχε κανείς να μην αγαπάει τον Καζαντζίδη. Ήταν ο θεός του λαϊκού τραγουδιού. Δεν ξέρω αν το κατάλαβε ποτέ το πόσο τον αγάπησε ο κόσμος. Δεν το πίστευε, νόμιζε ότι όλοι κάτι θέλουν από αυτόν. Προσπαθούσα να τον πείσω και του έλεγα “μα δεν βλέπεις πόσο σε αγαπάει ο κόσμος;”. Είχε την καχυποψία με τους ανθρώπους. Ήταν πολύ επιφυλακτικός. Είχε πολλές πληγές παιδικές. Γίναμε καρδιακοί φίλοι. Σταμάτησα να δουλεύω μαζί του, γιατί σταμάτησε από το τραγούδι», είπε αρχικά ο Χρήστος Νικολόπουλος.
Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Τα έχω ξεχάσει όλα, τον έχω συγχωρήσει. Δεν τον πείραξα, αυτός με πείραξε. Δεν άργησα να τον συγχωρήσω, γιατί είμαι από τους χαρακτήρες που ξεχνούν γρήγορα. Οι φαν του Καζαντζίδη είναι Ταλιμπάν, ακόμα αντιμετωπίζω προβλήματα πολλά. Άμα δείτε στα σχόλια, μου τα χώνουν. Σε ορισμένους απαντάω σε άλλους όχι».
Τέλος, ο ο Χρήστος Νικολόπουλος κατέληξε: «Μου κόστισε προσωπικά αλλά στις δουλειές με ωφέλησε. Κάποιοι φανατικοί με μίσησαν αλλά κάποιοι κατάλαβαν ότι είχα δίκιο και μου έδειξαν απλόχερα την αγάπη τους».
22 χρόνια μετά θάνατον και είμαστε Ταλιμπάν, για σένα εν ζωή στα 70 υπάρχει ένας Ταλιμπάν?? Ήρεμα ρωτάω
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ ΕΝΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΖΑΝΤΖΊΔΗΣ