Μεταφορά λειψάνου του Αγίου Δημητρίου και ομιλία του Μητροπολίτη Παντελεήμων στην Κατερίνη

Το εσπέρας της Κυριακής, 29ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων κατόπιν ευγενούς προσκλήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου, μετέφερε τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Δημητρίου του Μυροβλύτου στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Αναλήψεως του Κυρίου στην Κατερίνη.

Μετά την υποδοχή του Ιερού Λειψάνου τελέστηκε Αγιασμός στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Αποστόλου Βαρνάβα (κάτωθεν του Καθεδρικού) για την έναρξη των εσπερινών κηρυγμάτων του τρέχοντος εκκλησιαστικού έτους. Οι εν λόγω εσπερινές ομιλίες αποτελούν μία καθιερωμένη ποιμαντική και κατηχητική δράση της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος και πραγματοποιούνται με την φροντίδα του οικείου Ποιμενάρχου κ. Γεωργίου και των συνεργατών του κάθε Κυριακή απόγευμα.

Στην έναρξη των εσπερινών κηρυγμάτων παρευρέθηκαν η Υφυπουργός Ανάπτυξης και Βουλευτής Πιερίας κ. Άννα Μάνη – Παπαδημητρίου, η Αντιπεριφερειάρχης Πιερίας κ. Σοφία Μαυρίδου, ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πιερίας κ. Γεώργιος Μακρής και πλήθος πιστών που προσήλθε για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Αγίου Δημητρίου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονα για τη μεταφορά του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Δημητρίου και την ομιλία που ακολούθησε, ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στην ουσιαστική συμβολή του Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος για την επιστροφή των ιερών και χαριτοβρύτων λειψάνων του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη, όπου υπηρετούσε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και προϊστάμενος του Προσκυνηματικού Ιερού Ναού του Αγίου Δημητρίου, πλησίον του μακαριστού γέροντος του, Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρού Παντελεήμονος Χρυσοφάκη.

Από την πλευρά του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων ευχαρίστησε τον οικείο Ποιμενάρχη κ. Γεώργιο για την ευγενή πρόσκληση, τον συνεχάρη για τη διοργάνωση των εσπερινών κηρυγμάτων και ανέπτυξε το θέμα: «Ο προστάτης της Μακεδονίας, Άγιος Δημήτριος ο Θεσσαλονικεύς», αναφέροντας μεταξύ πολλών άλλων:

«Μέ ἀφορμή τή μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ μυροβλύτου, τήν ὁποία ἑορτάσαμε πρίν ἀπό τρεῖς ἡμέρες, καί ἀντα­ποκρινόμενοι μέ χαρά στήν παρά­κληση τοῦ Σεβασμιωτάτου ποιμε­νάρχου σας, μεταφέραμε σήμερα στήν ἐνορία σας τμῆμα τοῦ ἱεροῦ καί θαυματουργοῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου πρός προσκύνηση καί εὐλογία.

Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Δημήτριος εἶναι βεβαίως πολιοῦχος τῆς Θεσ­σα­λονίκης, τῆς πόλεως στήν ὁποία γεννήθηκε καί μέ τήν ὁποία συν­δέθηκε μέ ἀναρίθμητα θαύματα σέ ὅλη τήν ἱστορική διαδρομή της, ἀλλά ἡ χάρη του καί ἡ προστασία του ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς Θεσ­σαλονίκης καί ἐκτείνεται σέ ὅλη τήν οἰκουμένη, γεγονός πού πιστο­ποιεῖται ἀπό τούς προσκυνητές, οἱ ὁποῖοι ἀνέκαθεν προσέτρεχαν στή Θεσσαλονίκη ἀπό ὅλα τά μέρη τοῦ κόσμου, γιά νά προσκυνήσουν τόν τάφο του καί νά λάβουν μύρο ἤ χῶμα ἀπό αὐτόν.

Καί θά πρέπει νά θεωροῦμε μεγά­λη εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἁγίου Δημητρίου τό γεγονός ὅτι στίς ἡμέ­ρες ἀξιωθήκαμε νά ζήσουμε τήν ἐπι­στροφή τοῦ χαριτοβρύτου καί μυροβλύτου λειψάνου του ἀπό τήν Ἰταλία, ὅπου εἶχε παραμείνει ἄγνω­στο καί λανθάνον γιά ἑπτά περίπου αἰῶνες, ἀπό τότε πού οἱ Σταυροφόροι τό εἶχαν ἁρπάξει ἀπό τόν ναό του.

Καί εἶναι ἀκόμη μεγάλη εὐλογία νά βλέπουμε καί στίς ἡμέρες μας τό ἱερό λείψανο τοῦ ἁγίου Δημητρίου ὄχι μόνο νά εὐωδιάζει ἀλλά καί νά μυροβλύζει, γιά νά ἀποδεικνύει καί σέ μᾶς τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ἐνοικεῖ στά λείψανα τῶν ἁγίων του καί μάλιστα τῶν μαρτύ­ρων του, οἱ ὁποῖοι θυσίασαν τή ζωή τους γιά τήν πίστη καί τήν ἀγάπη του.

Εἶναι ὅμως εὐλογία, καί γιατί ὅλα αὐτά τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτε­λοῦνται διά τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν ἁγίων καί τοῦ ἁγίου Δημη­τρίου, ἀποτελοῦν παρηγορία γιά ὅλους μας, ἰδιαιτέρως στίς δύσκο­λες αὐτές ἡμέρες τίς ὁποῖες διερ­χόμεθα. Διότι, ὅσα λόγια καί ἄν πεῖ κάποιος, δέν φέρει τόση κατάνυξη ὅση προκαλεῖ ἡ θέα τοῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου, τῆς εἰκόνος του, τῆς ζωῆς του, τοῦ μαρτυρίου του.

«Πυρσός περίβλεπτος προαγόμε­νος εἰς τό μέσον διά τῆς μνήμης ὁ Ἅγιος», γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στό ἐγκώμιό του γιά τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Δημή­τριο, «βίβλος λαλοῦσα … πίναξ γραμ­μένος μέ τό χέρι τοῦ Θεοῦ ἡ ζωή του».

Ἐποχή διωγμῶν ἡ ἐποχή του καί ἐποχή μαρτυρίου. Ἑκατομμύρια οἱ μάρτυρες ὁμολογοῦσαν χωρίς φό­βο καί χωρίς δισταγμό τήν πίστη τους στόν Χριστό καί προτιμοῦσαν νά ἀρνηθοῦν τή ζωή τους παρά τήν πίστη τους.

Ἡ ἐποχή μας ζητεῖ μάρτυρες. Ἔχει ἐπιστήμονες καί κυβερνῆτες, ἔχει τεχνίτες, ἔχει χριστιανούς, ἔχει τά πάντα, θά λέγαμε. Δέν ἔχει ὅμως μάρτυρες. Τουλάχιστον στόν βαθμό πού κάποτε εἶχε ὁ τόπος αὐτός. Χώρα ἁγίων καί μαρτύρων ὁ τόπος μας ἄλλοτε. Κάθε σπιθαμή γῆς εἶναι ποτισμένη μέ τό αἷμα κάποιου ἤ κάποιων μαρτύρων. Τό ἑλληνικό χῶμα εἶναι ζυμωμένο μέ τό αἷμα τῶν μαρτύρων. Ἡ γῆ τῆς Ἑλλάδος εἶναι σπαρμένη μέ ὀστᾶ ἁγίων πού μαρτύρησαν. Καί ὁ ἅγιος Δημήτριος εἶναι ἀπό αὐτούς τούς μάρτυρες, πού πότισαν μέ τό αἷμα τους τόν ἑλληνικό χῶρο.

Ἄς παρακαλοῦμε καί ἐμεῖς τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Δη­μήτριο νά μᾶς προστατεύει καί νά μᾶς σώζει, ὅπως προστάτευσε καί ἔσωσε ἐπανειλημμένα καί τήν πό­λη του, τή Θεσσαλονίκη».