Πλήθος κόσμου στον εσπερινό εορτής του Ευαγγελιστή Λουκά

Το εσπέρας της Τρίτης, 18ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό της εορτής του Αγίου Ενδόξου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Όπως κάθε Τρίτη απόγευμα πλήθος κόσμου προσήλθε για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά του Ιατρού και να ζητήσει τη θεραπευτική του χάρη και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά.

Δείτε το βίντεο από τον εσπερινό, φωτογραφίες και την ομιλία του Σεβασμιωτάτου:

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἑορτάζει αὔριο ἡ Ἁγία μας Ἐκ­κλη­σία τή μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδό­ξου ἀποστόλου καί εὐ­αγγελιστοῦ Λου­κᾶ, τοῦ ἰατροῦ, τοῦ συνεκδή­μου τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστό­λου Παύλου. Τό ὄνομα τοῦ ἁ­γίου εὐαγγελιστοῦ ἔφερε καί ὁ ἅγι­­ός μας, ὁ ἅ­γιος Λουκᾶς Συμ­φε­ρου­πόλεως, ὁ ὁποῖος τό ἔλαβε κατά τή μοναχική του κου­ρά. Τιμοῦσε μάλι­­στα ἰδιαι­τέρως ὁ ἅγιος Λουκᾶς τόν ἱερό εὐαγγελιστή ὄχι μόνο γιατί ἔφερε τό ὄνομά του, ἀλλά καί γιατί ἦταν καί ἐκεῖνος ἰατρός, ὅπως καί ὁ ἴδιος.

Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, τί γράφει ὁ ἅγιός μας σέ μία ὁμιλία του κατά τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ ἁγίου ἀποστόλου καί εὐαγγελιστοῦ Λου­κᾶ.

Στό βιβλίο τῆς Γενέσεως καί τῶν Ἀριθμῶν, γράφει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, διαβάζουμε γιά τούς γίγαντες, τούς υἱούς Ἐνώχ, ἐνώπιον τῶν ὁποίων οἱ Ἑβραῖοι φαινόταν σάν ἀκρίδες. Ἀλλά ποιός ἀπό αὐτούς τούς γίγα­ντες θά μπο­ροῦσε νά συγκριθεῖ ἔστω καί σέ ἐλάχιστο βα­θμό μέ τίς ἀπρόσι­τες κορυφές τῶν Ἰμαλαΐων ἤ ἡ φωνή ποιοῦ ἀν­θρώπου εἶναι δυνατότερη ἀπό τή φωνή ἑνός λιο­νταριοῦ, ἡ ὁποία ἀκούεται ἀπό πολύ μακριά;

Μπορεῖ νά φανεῖ, συνεχίζει ὁ ἅγιος, ὅτι δέν ὑπάρχουν καί δέν μποροῦν νά ὑπάρχουν ἀπαντήσεις σέ αὐτές τίς ἐρωτήσεις. Ὅμως ὑπάρ­χουν. Καί ἡ ἀπάντηση εἶναι αὐτή πού δίνει ὁ προφήτης καί βα­σιλεύς Δαβίδ στόν 18ο ψαλμό του. Λέει ἐκεῖ τό ἑξῆς: «Εἰς πᾶ­σαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐ­τῶν καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰ­κου­­μένης τά ρήματα αὐτῶν». Καί αὐτός ὁ λό­γος ἀναφέρεται στούς ἀποστόλους καί μαθητές τοῦ Κυρίου μας.

Οἱ ἀπόστολοι μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ εἶχαν φωνές πιό δυνατές ἀπό κάθε ἄλλο ἐπάνω στή γῆ, καί πα­ρά τό ὅτι φαινόταν μικροί καί ἀνί­σχυροι κατά κόσμον, ἀποδείχθη­καν πιό δυνατοί καί ἀπό τούς πιό ἰσχυρούς. Γιατί οἱ ἀπόστολοι γέμι­σαν μέ τόν λόγο τους ὁλόκλη­ρη τήν οἰκουμέ­νη, καί ἡ φωνή τους ἀκούσθηκε σέ ὅλο τόν κόσμο.

Τό ἀκοῦτε; μᾶς ρωτᾶ ὁ ἅγιος Λου­­­­­κᾶς. Τό θεῖο κήρυγμα τῶν ἀπο­­στό­λων ἀκούσθηκε ὄχι μόνο σέ ὅλη τή γῆ ἀλλά καί σέ ὁλόκλη­ρη τήν οἰκου­μένη. Ὁ λόγος τους ἔφθασε ἀκόμη καί στήν ἀκοή τῶν ἁγίων ἀσωμάτων καί ἐπουρανίων δυνά­μεων. Στή γῆ ὁ λόγος τους εἰσ­χώ­ρησε στόν νοῦ διαφόρων ἀν­θρώ­πων, καί κάποι­ους ἀπό αὐτούς τούς ἔκανε ἁγίους, ἐνῶ κάποιους ἄλ­λους τούς ἔκανε σκληρούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ.

Γιατί τό κήρυγμα τῶν ἀποστό­λων εἶχε μία τέτοια ἀφάνταση καί ἄπει­ρη δύναμη; Γιατί κήρυτταν ὄχι τόν δικό τους λόγο, ἀλλά τόν λό­­γο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι «το­μώτερος ὑπέρ πᾶσαν μάχαιραν δί­στομον καί διϊκνούμενος ἄχρι με­ρισμοῦ ψυχῆς τε καί πνεύματος, ἁρ­μῶν καί μυε­λῶν, καί κριτικός ἐν­θυμήσεων καί ἐννοιῶν καρ­δί­ας», ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Φορεῖς καί κήρυκες τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ ὑπῆρχαν οἱ ἅγιοι ἀπό­στολοι καί τό κήρυγμά τους ἔφθα­νε μέχρι τούς οὐρανούς καί ἀκου­όταν σέ ὅλη τήν οἰκουμένη.

Στό μεγάλο αὐτό ἔργο τοῦ κη­ρύγ­ματος, συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, τόν σημαντικότερο ρόλο ἔπαιξαν οἱ τέσσερις εὐαγγελιστές, ὁ Μα­τθαῖ­­ος, ὁ Μάρκος, ὁ Λουκᾶς καί ὁ Ἰωάννης. Ἀπό αὐτούς τήν πρώτη θέση, σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τό βά­θος καί τή σημασία τοῦ Εὐαγγε­λίου του, κα­τέ­χει ὁ ἀπόστολος καί εὐαγγε­λιστής Ἰωάννης ὁ θεολό­γος, καί τή δεύ­τερη ὁ ἀπόστολος καί εὐαγ­γε­λι­στής Λουκᾶς.

Εἶναι πο­λύτιμες οἱ ἐπιστολές πού ἔγρα­ψαν οἱ ἀπόστολοι, καί ἰδιαι­τέρως ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀλλά τό ἴδιο πολύτιμες εἶναι οἱ Πράξεις τῶν ἀπο­στόλων, τίς ὁποῖες ἔγρα­ψε ὁ ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Λου­­­κᾶς.

Βλέπετε, λοιπόν, τί γίγαντας τοῦ Πνεύματος καί τοῦ νοῦ τοῦ Χρι­στοῦ ὑπῆρξε ὁ ἅγιος ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Λουκᾶς, τοῦ ὁ­ποίου ἔχω, λέει ὁ ἅγιος, τή με­γάλη εὐ­λογία νά φέρω τό ὄνομα;

Γι᾽ αὐτό καί πρέπει νά δοξάζουμε καί νά τι­μοῦμε τόν ἀπόστολο τοῦ Χριστοῦ καί νά ἀκο­λου­θοῦμε τόν λόγο του, πού εἶναι λόγος τοῦ Χρι­στοῦ, καί ὁδηγεῖ στή βασι­λεία τοῦ Θεοῦ.

Διότι οἱ ἀπό­στο­λοι καί οἱ εὐ­αγ­γε­λιστές δέν κήρυτταν μόνο στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς τους καί ὁ λόγος τους δέν ἐξῆλθε μόνο τότε «εἰς πᾶσαν τήν γῆν», ὅπως προ­ε­φήτευσε ὁ ψαλμωδός Δαβίδ, ἀλλά ἀκούεται σέ κάθε ἐποχή καί θά συνεχίσει νά ἀκούεται ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος γιά νά κά­νει γνωστό τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ στούς ἀνθρώπους καί νά τούς ἑλ­κύει πρός αὐτόν προκειμένου νά σωθοῦν.

Καί πῶς ἀκούεται ὁ λόγος τῶν ἀποστόλων; Πῶς ἀκούεται ὁ λό­γος τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Λουκᾶ; Ἀκού­εται μέσα ἀπό τά ἱερά κείμε­να τῶν Εὐαγ­γε­λίων καί τῶν Πρά­ξεων τῶν Ἀπο­στόλων. Ἀκούεται ὅμως καί μέσα ἀπό τούς λόγους καί τά ἔργα τῶν ἁγί­ων τῆς Ἐκκλη­σίας μας, μέσα καί ἀπό αὐτές τίς ὁμι­λίες τοῦ ἁγίου Λου­κᾶ, πού ἀ­κοῦ­με ἐδῶ κάθε Τρί­τη, γιατί λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι καί αὐτός, ὁ ἴδιος λόγος μέ τόν λόγο τῶν ἀποστό­λων. Καί αὐ­τό πού ὀφείλουμε νά κάνουμε ἐμεῖς εἶναι νά τόν ἀκοῦ­με καί κυ­ρίως νά τόν ἐφαρμό­ζουμε στή ζωή μας, ἀκολουθώ­ντας τήν προ­τρο­πή τοῦ Κυρίου: «ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω».