Δοξολογία για την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου στον Άγιο Αντώνιο

Το Σάββατο 28 Οκτωβρίου το πρωί, εορτή της Αγίας Σκέπης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας τέλεσε Δοξολογία για την εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου.

Ακολούθησε τρισάγιο στο ηρώο της πόλεως και αμέσως μετά η καθιερωμένη μαθητική και στρατιωτική παρέλαση.

Δείτε φωτογραφίες και την ομιλία του Σεβασμιωτάτου:

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:

«Τῆς σκέπης σου, Παρθένε, ἀνυ­μνοῦμεν τάς χάριτας, ἥν ὡς φωτο­φόρον νεφέλην, ἐφαπλοῖς ὑπέρ ἔννοιαν».

Στήν ἱστορία τοῦ Ἔθνους μας ὑπάρχουν πολλές σελίδες γραμμέ­νες μέ χρυσά γράμματα. Ὑπάρχουν πολλές σελίδες πού θά παραμεί­νουν ἀνεξίτηλες στή μνήμη τῶν ἀνθρώπων καί θά περιποιοῦν τιμή καί δόξα στούς πρωταγωνιστές τους.

Μιά τέτοια σελίδα εἶναι καί ἡ σημερινή ἐπέτειος, ἡ ἐπέτειος τοῦ ἡρωικοῦ «Ὄχι» τῶν πατέρων μας στόν Ἰταλό πρέσβυ καί στίς δυνά­μεις τοῦ Ἄξονος πού ἐκπροσωποῦ­σε, ὅταν ζήτησε νά τούς παρα­χωρήσουμε τήν κυριαρχία ἐπί τοῦ ἑλληνικοῦ ἐδάφους.

Ἦταν ἡ τόλμη, πού ἔκανε τούς Ἕλληνες νά μήν ὑπολογίσουν ὅτι ἦταν μία μικρή χώρα μέ περιορι­σμέ­νες δυνάμεις καί εἶχε νά ἀντι­μετωπίσει ἕναν μεγάλο καί ἰσχυρό ἀντίπαλο.

Ἦταν ἡ πίστη τους στόν Θεό καί τήν Ὑπέρμαχο στρατηγό τοῦ Γέ­νους μας, πού τούς ἔδωσε θάρρος, γιατί ὑπολόγιζαν στή δική τους παντοδύναμη βοήθεια πού ὑπερα­σπίζεται τόν ἀδικούμενο.

Ἦταν ἡ ἀγάπη τους γιά τήν πα­τρίδα, πού πύρωνε τήν καρδιά τους καί τούς ἔδινε δύναμη γιά νά ὑπε­ρα­σπισθοῦν τήν πατρώα γῆ, τήν ἀνεξαρτησία καί τήν ἐθνική τους ἀξιοπρέπεια.

Καί τό «Ὄχι» δέν ἔμεινε ἁπλῶς μία λέξη, δέν ἔμεινε μόνο μιά ἀπά­ντηση πού δόθηκε ἀπό τόν πρωθυ­πουργό τῆς χώρας, ἀπό ἕναν μόνο ἄνθρωπο, πρός τόν Ἰταλό πρέσβυ καί τή χώρα πού ἐκπροσωποῦσε ἐκείνη τή νύκτα. Ἦταν ἡ ἀπάντηση ἑνός Ἔθνους πού σύσσωμο ἔτρεξε νά πολεμήσει τόν θρασύ εἰσβολέα, ὁ ὁποῖος τόλμησε νά θίξει τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα τῆς πατρίδος μας. Ἦταν ἡ πεποίθηση ὅτι ἐκείνη τή στιγμή δέν ἔπρεπε νά φανοῦν κατώτεροι τῆς ἱστορίας, ἀλλά νά ἀγωνισθοῦν γιά τή νίκη. Ἦταν ἡ δύναμη τῆς ψυχῆς ὅλων τῶν Ἑλ­λή­νων τόσο στό μέτωπο ὅσο καί στά μετόπισθεν ὅτι θά πολεμήσουν καί θά ἀγωνισθοῦν γιά τήν προά­σπιση τῆς πατρίδος, γιά τά ἰδανικά τοῦ Ἔθνους, γιά νά δώσουν ἕνα μάθημα γενναιότητος καί τόλμης σέ ἐκείνους πού τούς ὑποτίμησαν καί ἀγνόησαν τήν ἱστορία τους.

Αὐτό τό «Ὄχι» ἔγινε πράξη μέ τόν ἀγώνα τῶν γενναίων στρατιωτῶν μας στά βουνά τῆς Ἠπείρου καί μέ τήν ὑποστήριξη ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἀψηφώντας τίς δυσκολίες καί τόν κίνδυνο ὑποστήριζαν ἀπό τά μετόπισθεν τόν στρατό μας.

Αὐτό τό «Ὄχι» ἔγινε ὅμως γεγο­νός, πού ἔκανε ὅλον τόν κόσμο νά ὑποκλίνεται στήν ἀνδρεία καί στήν τόλμη τῶν πατέρων μας, καί μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ὑπερα­γίας Θεοτόκου.

Μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας στά χείλη ἀγωνιζό­ταν οἱ Ἕλληνες καί τή δική τους βοήθεια ζητοῦσαν τήν ὥρα τῆς μάχης. Τή βοήθεια καί τήν προστα­σία τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ ζητοῦσαν, ὅταν ἄκουαν τά ἐχθρικά ἀεροπλάνα νά πετοῦν καί νά βομ­βαρ­δίζουν τόν στρατό ἀλλά καί τίς ὑποδομές καί τούς ἀμάχους. Τή βοήθεια τῆς Παναγίας μας ζητοῦ­σαν καί οἱ γυναῖκες τῆς Πίνδου πού φορτωμένες πολεμοφόδια καί τρό­φιμα ἀνέβαιναν στά βουνά γιά νά τά παραδώσουν στούς στρατιῶτες πού πολεμοῦσαν.

Καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὡς φω­το­φόρος νεφέλη τούς καθοδηγοῦ­σε μακριά ἀπό τίς βολές τῶν ἐχθρῶν, τούς ἔδειχνε τόν δρόμο καί τούς προστάτευε σέ τέτοιο ση­μεῖο, ὥστε εἶχαν τήν αἴσθηση ὅτι τούς σκέπαζε κυριολεκτικά μέ τή χάρη της καί δέν μποροῦσαν νά τούς βλάψουν τά ὅπλα τῶν ἐχθρῶν. Δέν ἦταν λίγοι, ἄλλωστε, ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μέσα στήν ὥρα τοῦ κινδύνου ἔβλεπαν τό χέρι τῆς Παναγίας μας νά τούς καλύπτει καί νά τούς προστατεύει.

Αὐτό τό διπλό θαῦμα τιμοῦμε καί μνημονεύουμε μέ εὐγνωμοσύνη σήμερα. Τό θαῦμα πού ἐπιτέλεσαν οἱ πατέρες μας μέ τή γενναιότη­τα καί τήν ἀνδρεία τους, ἀλλά καί τό θαῦμα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῆς ἁγίας Σκέπης πού προστά­τευσε καί φύλαξε τό Ἔθνος μας στίς δύσκολες ἐκεῖνες ἡμέρες.

Τιμοῦμε τόν ἡρωισμό τῶν προγό­νων μας καί τούς ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά τούς ἀγῶνες καί τίς θυσίες τους γιά τήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία. Εὐχαριστοῦμε καί εὐγνωμονοῦμε τόν Θεό καί τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, γιατί μέ τή δι­κή τους βοήθεια μπόρεσε τό Ἔθνος μας νά σταθεῖ ὄρθιο καί νά ἀπο­κρού­σει τήν ἄδικη πρόκληση.

Ἑορτάζοντας ὅμως σήμερα τήν ὀγδοη­κο­στή τρίτη ἐπέτειο τοῦ «Ὄχι» καί τῆς ἐθνικῆς μας ἑορτῆς, καλούμεθα νά διδα­χθοῦμε ἀπό τήν ἀνδρεία καί τήν πίστη τῶν πατέ­ρων μας στόν Θεό καί στήν Ὑπερα­γία Θεοτόκο, ἀπό τήν ἐμπιστοσύνη τους στήν κραταιά προστασία τους, καί ἀπό τήν ἀγάπη τους γιά τήν πατρίδα καί τήν ἐλευθερία.

Ἄς τούς ἐκφράσουμε γιά ἄλλη μία φορά τήν εὐγνωμοσύνη μας καί ἄς προσπαθήσουμε νά τούς μιμηθοῦ­με, ἐάν θέλουμε νά εἴμαστε γνήσιοι ἀπόγονοί τους.