Πέθανε από κορωνοϊό ο καλλιτέχνης που τραγούδησε το απόλυτο τραγούδι της καψούρας

Ο Τόλης Βοσκόπουλος έριχνε χρυσάφι στα πόδια του για να το ερμηνεύσει εκείνος

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών ο λαϊκός τραγουδιστής Χρήστος Αυγερινός. Ο καλλιτέχνης είχε νοσήσει από κορωνοϊό και νοσηλευόταν στο ΑΧΕΠΑ τον τελευταίο μήνα όπου και άφησε την τελευταία του πνοή. Την είδηση του θανάτου του Χρήστου Αυγερινού έκανε γνωστή μέσω του Facebook ο ηθοποιός Πάνος Σουπιάδης.

Ο Χρήστος Αυγερινός έγινε ιδιαίτερα γνωστός κατά τη διάρκεια των 80's και των 90's και είχε σημειώσει μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι «Για τα μάτια του κόσμου». Η εξόδιος ακολουθία του θα γίνει αύριο Τρίτη 11/7 στον Ιερό Ναό Παναγίας Λαοδηγήτριας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης».

Ο Χρήστος Αυγερινός (πραγματικό όνομα: Χρήστος Ντάπος) γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 1953 στη Λάρισα. Με το όνομα «Αυγερινός» έκανε εμφανίσεις σε κοσμικά κέντρα της πόλης μας και όχι μόνο, τραγουδώντας τα σουξέ της εποχής παίζοντας συγχρόνως σαξόφωνο.

Μετά τη στρατιωτική του θητεία, όπου υπηρέτησε στην στρατιωτική μουσική της Κοζάνης, επέστρεψε στη Λάρισα όπου συνέχισε τις σπουδές του στο Δ.Ω.Λ παίρνοντας τα πτυχία της αρμονίας, ωδικής, ενοργάνωσης φιλαρμονικής και διεύθυνσης. Το όνειρο του ήταν να δημιουργήσει μπάντα στην ιδιαίτερη του πατρίδα.

Το πρώτο του τραγούδι ήταν «Είναι σε δίλλημα», αλλά όπως προαναφέρθηκε η μεγάλη του επιτυχία ήταν στις αρχές των 90's με το τραγούδι «Για τα μάτια του κόσμου».

Άλλες επιτυχίες του είναι «Πάρε το μηδέν ξανά», «Κάτι τέτοιες ιστορίες», « Στο αντίθετο ρεύμα», «Οι μεγάλοι έρωτες» και άλλα. Τραγούδησε σε μεγάλες αθηναϊκές πίστες με μεγάλους καλλιτέχνες, αλλά και στο εξωτερικό, στην ομογένεια της Αμερικής, στην Κύπρο, Γερμανία και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.

H τελευταία του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν τον Ιανουάριο 2015 στην εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού «Μη χανόμαστε», όπου είχε μιλήσει για την πορεία του στο μουσικό στερέωμα.

Για τα μάτια του κόσμου
Έναν άγνωστο φως μου
Παντρεύεσαι την Κυριακή
Είναι ανώτερός μου
Και η γνώμη του κόσμου
Την Κυριακή στην εκκλησιά σε οδηγεί

• Μα όταν πονέσεις και κλάψεις μια μέρα
• Που δε θα το 'θελα ποτέ ποτέ αυτό
• Στα χέρια του κόσμου να βάλεις την βέρα
• Να μοιραστείτε τον καημό

Για τα μάτια του κόσμου
Στ' άσπρα ντύνεσαι φως μου
Αυτή τη μαύρη Κυριακή
Και με πνίγει ο καημός μου
Που η γνώμη του κόσμου
Την Κυριακή στην εκκλησιά σε οδηγεί