Τα είπε «έξω από τα δόντια» ο Καρύδας

Ήρθε η ώρα του απολογισμού για τη «Βασίλισσα του Βορρά». Ποιους ευχαριστεί ο Νίκος Καρύδας.

Αναλυτικά η ανάρτηση του πρώην τεχνικού διευθυντή και προπονητή της Βέροιας στην προσωπική του ιστοσελίδα στα social media:

«Είναι η ώρα του απολογισμού για την ομάδα της πόλης μας της Βέροιας !

Παρένθεση αποτελούν οι παρακάτω διευκρινίσεις.

Δεν μπορουμε να λέμε ότι αυτή η ομάδα πέρυσι έκανε πρωταθλητισμο και φέτος έπεσε κατηγορία. Αυτό ειναι μεγάλο λάθος.

Γιατί πολυ απλά δεν ήταν η ίδια ομάδα.

Οι αποχωρήσεις, οι αποδεσμευσεις, ανάγκασαν την δημιουργία ένός καινούργιου γκρουπ παικτών ξεκινώντας την προσπάθεια από το μηδέν.

Επίσης, η περυσινή ομάδα είχε μια οικονομική άνεση που πηγαζε απο τον ιδιοκτήτη της, ενώ φέτος συντηρηθηκε από τον κόσμο της πόλης και από τα ψίχουλα που έδωσε η πολιτεια. Και λέω ψίχουλα, γιατί οι υποσχέσεις αφορούσαν διπλάσιο ποσό σε σχέση με αυτό που δόθηκε. Αποτέλεσμα ήταν να εκτραπεί ο προϋπολογισμός της ομάδας, και η διοικηση να προσπαθει με ρεβύθια να χορτάσει τα στόματα. ( Άραγε τι έκαναν οι πολιτικοί της πόλης μας για τις αθετημένες υποσχεσεις του Υπουργου;)

Διαφορετική λοιπόν ομάδα, με διαφορετικό μπάτζετ, με διαφορετικούς στόχους, πιο μισητή στους αντιπάλους της εξαιτίας της πολιτικης των τελευταιων χρόνων, αλλά με τον ίδιο ουσιαστικά μεγαλομέτοχο, που όμως δείχνει ότι δεν επιθυμεί σε καμια ενασχόληση με την ομάδα.

Δικαίωμα του και σεβαστό. Η προσφορά του μεγάλη αλλα άκαρπη. Έτσι η ομάδα, βρέθηκε σε ένα περίεργο καθεστώς, αφού η τωρινή διοίκηση είχε δεμένα τα χέρια της και δεν μπορούσε ούτε καν να κανει ανανεώσεις συμβολαίων σε παίκτες της μέχρι τις 30 Μαΐου που ήταν και η προθεσμία.

Ποιος θα χρεωθεί λοιπον τη φυγή αξιόλογων παικτων της φετινής Βέροιας αυτό το καλοκαίρι;

Κλείνει η παρένθεση.

Παμε λοιπόν στην προσπάθεια που έγινε τους τελευταίους 2 μήνες.

Αρωγοί στην προσπάθεια μου ήταν πρώτα οι παίκτες, το staff, η διοίκηση και οι λιγοστοί πιστοί, μα απαιτητικοι φιλαθλοι της ομαδας μας.

Καταρχήν η ομάδα λειτουργικά, δεν θύμιζε καθόλου ομάδα που τα προηγούμενα χρόνια έκανε πρωταθλητισμο.

Δεν υπηρχε κανένα στίγμα, κανενα σημάδι, κανένα απομεινάρι της οικονομικής ευρωστίας των προηγουμενων χρόνων, είτε αυτά λέγονται αποδυτήρια, είτε λέγονται γήπεδα, είτε λέγονται τεχνολογικά μέσα για την προπόνηση. Τίποτα.

Με παικτες που εφυγαν στο τελος της περιοδου, κανοντας προσφυγή , και που δεν γυρισαν ποτέ παρά την επικοινωνια που ειχα με τους 2 απο τους 3. Με παίκτες που απεμειναν, άξιους, αλλά με κατεβασμένα κεφάλια, απογοητευμενοι από τις συμπεριφορές, τις αμφισβητήσεις και την έλλειψη αυτοπεποιθησης. Με ταλαιπωρημένα κορμιά , από την κακοδιαχειριση και την έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πρόσωπό τους. Με διάθεση να δώσουν την ψυχή τους αλλά χωρίς να έχουν έτοιμο το κορμί για αυτο. Και κάθε υπέρβαση για την ψυχή έφερνε τραυματισμό στο σώμα.

Λίγοι άνθρωποι στελεχωναν την ομάδα και αυτοί προσπαθούσαν, δίνοντας τον καλυτερο εαυτό τους. Το προπονητικο staff, ο Λεωνίδας, ο Κοσμάς, ο Θωμάς ο Τρουπκος, η Κατερίνα, ο Καρακώστας. Και ο γιατρός, ο Κώστας ο Καραγκιοζόπουλος. Ο μόνος που εβλεπα στις προπονησεις για να μας προστατεύει από τυχον ακραία περιστατικά (βλέπε 2015) που περνούσαν κάθε φορά που το μυαλό μου με ανησυχία. Αυτοί. Ήρωες. Πραγματικά. Λίγο μπερδεμένοι με τις αρμοδιότητες. Έγινε καθορισμός όμως και λύθηκαν οι οποίες παραφωνία!

Και μια διοίκηση που κατέβαλε αγωνιώδεις προσπάθειες να καλύψει τις τρύπες, και στο αγωνιστικό, και στο οικονομικό κομμάτι. Μόνοι τους κι αυτοί. Δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανένας ότι απέτυχαν. Για οποιον εργαζεται στο παοδοσφαιρο και που είναι επαγγελματίας, είτε λέγεται παίκτης, είτε λέγεται προπονητής, είτε υπάλληλος, ενδιαφέρεται να πληρώνεται τα λεφτά που δουλευει. Και κατάφεραν να πληρώσουν μέχρι το τέλος Απριλίου. Πετυχημενοι. Αυτή είναι η δουλειά της διοίκησης. Να πληρώνει. Να μην ασχολείται με το αγωνιστικό. Να ικανοποιεί τα οικονομικά και τα λειτουργικά θέματα. Και θα ήταν πιο πετυχημενοι αν ο Υπουργός έδινε χρήματα που υποσχέθηκε στην αρχή. Δεν μπορώ να μην το λέω αυτό.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων ίσως να μην ήμουν η καλυτερη επιλογή για να καθοδηγήσει την ομάδα. Ήμουν όμως Βεροιωτης, ήμουν προσωπικός φίλος με τον Στέργιο τον Διαμάντη, και ήμουν επιλογή του και τον ευχαριστώ! Δεν είχα σκοπό να κάνω τον προπονητή .Ήξερα ότι θα φύγω ξανά στο εξωτερικό. Ήθελα να καταφέρουμε κάτι με τον Σπύρο τον Μπαξεβανο που ηταν υπεροχος ανθρωπος. Παραιτήθηκε όμως.

Και δεν ήρθα στη Βέροια αφιλοκερδώς όπως γράφτηκε και δεν κάνω τίποτα σ αυτή τη δουλειά χωρίς να πληρωθω. Στη συζήτηση που κάναμε με τη διοικηση όταν ανέλαβα, και μου ζητήθηκε να πω τι κόστος έχει η δουλειά μου, απλά είπα ότι δεν ήταν ώρα να το συζητήσουμε. Δεν είμαι ήρωας της πόλης. Είμαι Βεροιωτης αλλά είμαι και επαγγελματίας. Είμαι επαγγελματίας αλλά έχω και συναίσθηση των καταστάσεων. Και ποτέ δεν ζήτησα χρήματα για αυτή τη δουλειά, επειδή ακριβώς έζησα από κοντά τις αγωνίες, και τις προσπάθειες των παραγόντων.

Είδα παιδιά που ζήτησα να έρθουν εθελοντικά για να στελεχώσουν την ομάδα, χωρίς αμοιβη και το έκαναν. Και ο Αλέξανδρος ο Αθανασιάδης για να βοηθήσει στα μασάζ και ο Βασίλης ο Αλαμπορινος στην ανάλυση των αντιπάλων. Και τους ευχαριστώ από καρδιάς. Και ο Τάσος ο Ανθιμιάδης που ήρθε κοντά μου από την πρώτη στιγμή χωρίς καμία απαίτηση. Δεν είχα απαίτηση να πληρωθώ εγω, όταν αυτά τα παιδια έρχονταν εθελοντικά, επειδή τους το ζήτησα εγω!

Και ευχαριστω επίσης και εκείνους που δεν ήρθαν… Που ζήτησα να έρθουν και να βοηθησουν.. Δεν ήρθαν όμως. Το εγώ τους ήταν πάνω από την ομάδα. Και πάνω από τη δικιά μου φιλοσοφία. Θα ήταν λάθος να έρθουν γιατί θα μας χαλούσαν αυτό που είχαμε σκοπό να κάνουμε όλοι οι άλλοι μαζί. Καλά κάνανε και δεν ήρθανε. Δεν χωρούσαν ανάμεσα μας…

Και αυτή η ομάδα, ήδη πλήρωνε εγωισμούς, προσωπικές αντιπαραθέσεις και ίντριγκες, που επηρέαζαν και τους ποδοσφαιριστες αγωνιστικα. Δεν έκανα το κέφι σε πολλούς που μου έλεγαν διωξε εκείνον, διωξε τον άλλον, γιατί πολυ απλά, εγώ δεν ήρθα για να διαλυσω, αλλά για να συσπειρωσω.

Όλα λύθηκαν. Με χαμήλωμα του εγώ όλων. Δεν θα αργουσε αυτη η ομάδα να γινει γροθια. Δύσκολα θα την παλευες!. Αλλα ήτανε φτωχοί, και μόνοι τους στον ποδοσφαιρικο ωκεανο. Με καρχαρίες δίπλα. Με κύματα. Με κακές σειρήνες. Και αυτοί παλευαν. Περήφανοι. Ομάδα. Μέχρι το τέλος. Μέχρι το τελευταίο παιχνίδι. Το παιχνίδι που βάλαμε σαν στόχο να το κερδίσουμε 3-0 . Και το έκαναν! Μπράβο ρε μάγκες! Είμαι περήφανος που συνεργάστηκα μαζί τους!

Η Βέροια θα βρει τον δρόμο της. Πρώτα όμως πρέπει να βρεθούν άνθρωποι που θα έχουν όραμα. Φιλοσοφία. Υπομονή. Σχέδιο. Που θα στηρίξουν τα νέα παιδιά από την περιοχή μας. Που θα τους δώσουν την ευκαιρία να παίξουν δίπλα στον Ισσακίδη, τον Ιωάννου, τον Γιαγτζίδη»!