Ολοκληρώθηκαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις για τον Άγιο Λουκά στη Μονή Δοβρά

Για πρώτη φορά η Ακολουθία των Εγκωμίων του Αγ. Λουκά

Με τον Μεθεόρτιο Αρχιερατικό Εσπερινό ολοκληρώθηκαν το εσπέρας της Κυριακής, 11ης Ιουνίου 2023, οι λατρευτικές εκδηλώσεις της εορτής της οσιακής κοιμήσεως του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στο τέλος του Εσπερινού για πρώτη φορά εψάλη η Ακολουθία των Εγκωμίων του Αγίου Λουκά ενώπιων των χαριτοβρύτων Ιερών Λειψάνων και της Ιεράς Εικόνος του, προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ενώ το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε ο καλλικέλαδος Αρχιμ. Χερουβείμ Τσίνογλου, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, μετά χορού Ιεροψαλτών.

Ακολούθησε Ιερά Λιτανεία πέριξ του Ιερού Ναού με τη συμμετοχή της αδελφότητος της Ιεράς Μονής, κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως μας, τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθος ευσεβών πιστών που κατέκλυσαν ασφυκτικά τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό.

Την Ιερά Λιτανεία συνόδευσαν η Φιλαρμονική μπάντα του Δήμου Βεροίας και μέλη του Λυκείου Ελληνίδων Βεροίας και του παραρτήματος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Βεροίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, εμφανώς συγκινημένος, κατά την ομιλία του κήρυξε την λήξη της «5ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά» που συνδιοργάνωσε η Ιερά μας Μητρόπολη σε συνεργασία με τον Ιατρικό, τον Οδοντιατρικό και τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Ημαθίας, τα Νοσοκομεία Βεροίας και Ναούσης και το Περιφ. Τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Βεροίας, αναφέροντας μεταξύ άλλων: Ἑορτάσαμε καί πανηγυρίσαμε σή­μερα τή μνήμη τοῦ προσφιλοῦς καί θαυματουργοῦ ἁγίου μας, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμ­φε­­ρουπόλεως, καί μάλιστα σέ μία ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τή μνήμη πάντων τῶν Ἁγίων της. Καί ἀπόψε ὁλο­κλη­ρώνουμε τή διήμερη αὐτή πα­νή­­γυρη μέ τά Ἐγκώμια πού ψά­λα­με πρό ὀλίγου καί τή λιτανεία τοῦ ἱεροῦ του λειψάνου.

Οἱ ἑορτές ὅμως τῶν ἁγίων δέν εἶναι ὅπως οἱ ἑορτές τῶν ἀνθρώ­πων, τῶν οἰκείων καί τῶν φίλων μας, καί ἡ τιμή τῆς μνήμης τους εἶναι μία εὐκαιρία γιά νά θυ­μη­θοῦμε τή ζωή τους καί γιά νά θε­λή­σουμε νά τήν μιμηθοῦμε. Ὄχι μόνο γιατί σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Ἰωάν­νη τόν Χρυσόστομο ἡ ἀλη­θι­νή τιμή τῶν ἁγίων εἶναι ἡ προ­σπά­θεια μας νά τούς μιμηθοῦμε, ἀλλά γιατί ὁ δρόμος τῆς ἁγιότητος, τόν ὁποῖο ἐκεῖνοι βάδισαν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι διαφορετικός ἀπό τόν δρόμο τῆς σωτηρίας, τόν ὁποῖο καλούμεθα ὅλοι νά βαδίσου­με. Καί αὐτό δέν εἶναι σχῆμα λόγου, ἀλλά εἶναι βίωμα καί ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας μας, γιατί ὅλοι κάτι μπο­ροῦμε νά μιμηθοῦμε ἀπό τή ζωή τῶν ἁγίων.

Ὅλοι γνωρίζουμε τή ζωή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Γνωρίζουμε τίς τα­λαι­­πωρίες καί τούς διωγμούς πού ὑπέμεινε, τίς φυλακίσεις καί τίς ἐξορίες στίς ὁποῖες τόν κατε­δί­κασε τό ἄθεο καθεστώς τῆς τότε Σοβιε­τικῆς Ἑνώσεως, ἀλλά καί τή στα­θερότητα τῆς πίστεώς του καί τήν ἄρνησή του νά συνεργασθεῖ μέ τίς ἀρχές, ὥστε νά μπορέσει νά συνε­χίσει ἀπρόσκοπτα νά ζεῖ τή ζωή του καί νά ἀπολαμβάνει τά προνόμια τῆς θέσεώς του ὡς δια­κεκριμένος καθηγητής τῆς Ἰατρι­κῆς.

Δέν μᾶς ζητᾶ βεβαίως κανείς νά ὑπομείνουμε καί ἐμεῖς ἀνάλογες ταλαιπωρίες χάριν τῆς πίστεώς μας στόν Χριστό, ὅμως μποροῦμε νά μιμηθοῦμε τήν ὑπομονή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ σέ ἄλλες δυσκολίες καί δοκιμασίες πού ἀντιμετωπί­ζου­­με ὅλοι στή ζωή μας. Μποροῦμε νά ὑπομένουμε π.χ. τήν ἀδικία, τή συ­κο­φαντία, τήν κακία τῶν ἀνθρώ­πων καί ἀκόμη τίς θλίψεις ἤ τίς ἀσθένειες πού μᾶς ἐπισκέπτονται, μέ τή σκέψη ὅτι ὅλα αὐτά πού ἐπι­τρέπει ὁ Θεός νά ζήσουμε δέν εἶναι τίποτε σέ σχέση μέ αὐτά τά ὁποῖα ἀντιμετώπισαν οἱ ἅγιοι, ἀντι­μετώ­πισε ὁ ἅγιος Λουκᾶς στή ζωή του. Καί ἀκόμη δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ἡ ὑπομονή στίς δυ­σκολίες καί στίς δοκιμασίες, ἡ ὑπο­μονή μέ τήν ὁποία φερόμεθα στούς συνανθρώπους μας, εἶναι ὁ πιό εὔκο­λος καί ὁ πιό ἄκοπος δρό­μος γιά νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας. «Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσα­σθε τάς ψυχάς ὑμῶν», μᾶς βε­βαι­ώνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος σέ ἄλλη εὐκαιρία τό δηλώνει ἀκό­μη σαφέ­στε­ρα λέγοντας: «ὁ ὑπο­μεί­νας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται».

Νά, λοιπόν, ἕνα στοιχεῖο τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Λουκᾶ τό ὁποῖο μποροῦ­με νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς.

Θά ἤθελα ὅμως νά ἀναφέρω καί ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο, καί αὐτό εἶναι ἡ ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χρι­στοῦ. Ὅποιος μέ ὁμολογήσει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, θά τόν ὁμολογή­σω κι ἐγώ ἐνώπιον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, μᾶς λέγει ὁ Χρι­στός.

Αὐτό συνέβη μέ τόν ἅγιο Λου­κᾶ, ὁ ὁποῖος ὁμολόγησε τήν πίστη του ἐνώπιον ὄχι μόνο τῶν ἁπλῶν ἀν­θρώπων, ἀλλά καί τῶν ἀρχῶν καί τῶν δικαστῶν καί τῶν διω­κτῶν του, παρότι γνώριζε τίς συνέ­πειες αὐτῆς τῆς ὁμολογίας του, ἐφό­σον ἡ χριστιανική πίστη καί ἡ Ἐκκλησία βρισκόταν τήν ἐποχή ἐκείνη ὑπό διωγμό.

Οἱ εὐκαιρίες νά ὁμολο­γή­σουμε τήν πίστη μας στόν Χριστό δέν λεί­πουν βέβαια καί στήν ἐποχή μας, σέ περιπτώσεις πού οἱ ἄνθρωποι μᾶς ρωτοῦν γιά τήν πίστη μας ἤ πού κα­λούμεθα νά δείξουμε μέ τήν ἐπι­λογή μας καί μέ τή στάση μας ὅτι εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας, προ­σευ­χόμαστε, ἐκκλησιαζόμαστε, νη­στεύουμε, ἔχουμε μυστηριακή ζωή, ἀκολουθοῦμε στή ζωή μας τό θέλη­μα τοῦ Θεοῦ, ἔστω καί ἐάν κάποιοι μπορεῖ νά γελάσουν ἤ νά μᾶς εἰρω­νευθοῦν ἤ ἔστω νά μᾶς θεωρήσουν ὅτι δέν ἀνήκουμε στόν κύκλο τους. Ὅμως μέ μία τέτοια μικρή καί χω­ρίς συνέ­πειες ὁμολογία μποροῦμε νά μιμηθοῦμε τόν ἅγιο Λουκᾶ καί μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε νά ἰσχύ­σει καί γιά μᾶς ὑπόσχεση τοῦ Χρι­στοῦ, ἐάν ὁμολογοῦμε χωρίς δι­σταγ­μό καί χωρίς φόβο τήν πίστη μας καί τή χριστιανική μας ἰδιότη­τα.

Νά, λοιπόν, πῶς μποροῦμε νά τι­μή­­­σουμε τόν ἅγιο Λουκᾶ καί συγ­χρόνως νά ὠφεληθοῦμε, γιατί οἱ ἅγιοι χαίρονται ἰδιαίτερα, ὅταν μᾶς βλέπουν νά ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμά τους καί πρεσβεύουν μέ μεγαλύτερη προθυμία γιά μᾶς.

Ἄς ἀξιοποιήσουμε τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Λουκᾶ καί ἄς προσπαθήσουμε νά τόν τιμοῦμε, μιμούμενοι τήν ὑπομονή καί τήν ὁμολογία του, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς οὐρανίου βασιλείας, τήν ὁποία καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς ἀπολαμ­βάνει.