Παντελεήμων: «Αγάπη, έμπνευση πατέρων και διδασκάλων»

Την Πέμπτη 4 Μαΐου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Αγάπη, έμπνευση πατέρων και διδασκάλων».

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Τά Πάθη καί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, τά ὁποῖα ἑορτάσαμε πρίν ἀπό δύο περίπου ἑβδομάδες, ἀποτελοῦν ὄχι μόνο τό ἀποκορύφωμα καί τήν ὁλοκλήρωση τοῦ σχεδίου τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ἀλλά καί τό ἀποκορύφωμα τῆς θείας ἀγάπης.

Ἀπόδειξη τῆς θείας ἀγάπης ἀποτελεῖ ἀσφαλῶς ἡ ἐνανθρώπησή του. Μόνο ἡ ἀπέραντη καί ἀπερίγραπτη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τό πλάσμα του θά μποροῦσε νά ὁδηγήσει τόν Χριστό στήν ἑκούσια αὐτή «κένωση», στήν ἑκούσια ταπείνωση μέ τή γέννησή του ὡς βρέφος στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ἀλλά καί σέ ὅλη τή μετέπειτα ζωή του μεταξύ τῶν ἀνθρώπων.

Ὅμως ὁ Χριστός δέν ἦρθε στή γῆ ὡς ἄνθρωπος μόνο γιά νά κηρύξει καί νά διδάξει τόν πεπτωκότα ἄνθρωπο. Ἦλθε καί γιά νά τόν λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά τόν ἀποκαταστήσει ἐκεῖ ἀπό ὅπου ἐξέπεσε. Καί αὐτό τό πραγματοποίησε ὁ Χριστός μέ τή σταυρική του θυσία καί τήν Ἀνάστασή του.

Μέ τήν πρώτη, τή σταυρική του θυσία, ὁ Χριστός πληρώνει τό ἀντίτιμο τῆς δικῆς μας ἁμαρτίας καί διαγράφει τό χρέος. Μέ τή δεύτερη, μέ τήν Ἀνάστασή του, νεκρώνει καί καταλύει ὁριστικά τή συνέπεια τῆς ἁμαρτίας, δηλαδή τόν θάνατο καί μᾶς χαρίζει τήν προοπτική τῆς ζωῆς πού στερηθήκαμε ἐξαιτίας τῆς πτώσεώς μας. Γι᾽αὐτό καί στό Πάθος καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας βλέπουμε τήν ἀποκορύφωση καί τό μεγαλεῖο τῆς θείας ἀγάπης, βλέπουμε δηλαδή μέ τά ταπεινά καί χοϊκά μας τόν Θεό, καθώς «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί».

Γιά νά μετάσχουμε καί νά ἀπολαύσουμε αὐτή τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δέν ἀρκεῖ μόνο ἡ γνώση ἤ ἡ πίστη. Χρειάζεται καί ἡ ἀγάπη, διότι τόν Θεό πού εἶναι ἀγάπη, μόνο μέ τήν ἀγάπη μποροῦμε νά τόν προσεγγίσουμε καί νά γίνουμε μέτοχοι τῶν δωρεῶν του. Ὁ ἴδιος, ἄλλωστε, ὁ Χριστός ὅρισε τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό καί πρός τούς ἀνθρώπους ὡς τίς δύο ἐντολές τίς ὁποῖες πρέπει νά ἐφαρμόσουν ὅσοι πιστεύουν σ᾽ Αὐτόν, ἐνῶ παράλληλα περιέγραψε τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν του ὡς ἔκφραση τῆς ἀγάπης τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν ἴδιο καί πρός τόν Θεό, λέγοντας «ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με» καί «ἐάν ἀγαπᾶτε με τάς ἐντολάς τάς ἐμάς τηρήσητε καί μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ».

Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ διδάσκαλος τῶν προφητῶν, ἡ σύντροφος τῶν ἀποστόλων,ἡ δύναμη τῶν μαρτύρων, ἡ ἔμπνευση τῶν πατέρων καί διδασκάλων καί ἡ τελείωση τῶν ἁγίων.

Γι᾽αὐτό καί ἔχει τόση μεγάλη σημασία ἡ ἀγάπη, ἀλλά καί γι᾽ αὐτό ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει καί τιμᾶ μετά τήν Κυριακή τοῦ Ἀντίπασχα, δηλαδή τοῦ Θωμᾶ, τίς ἁγίες καί εὐγενεῖς ψυχές τῶν Μυροφόρων γυναικῶν καί τῶν ἁγίων Ἰωσήφ τοῦ ἀπό Ἀριμαθαίας καί Νικοδήμου, τοῦ κεκρυμμένου μαθητοῦ τοῦ Κυρίου, θέλοντας νά μᾶς διδάξει τήν καθαρή καί τέλεια ἀγάπη αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι χωρίς νά τούς τό ζητήσει κανείς, χωρίς νά σκεφθοῦν «γιατί ἐμεῖς καί ὄχι οἱ δώδεκα μαθητές τοῦ Χριστοῦ, πού βρισκόταν πάντοτε πιό κοντά του», προσέφεραν τήν ἀγάπη τους στόν Κύριό μας καί ἔλαβαν πλούσια καί τή δική του θεία ἀγάπη.

Ἄν θέλουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς νά ἀπολαύσουμε αὐτή τή θεία ἀγάπη, ἄς σπεύσουμε καί ἄς φροντίσουμε νά ἀποκτήσουμε τήν ἀγάπη. Καί ἄς τήν προσφέρουμε μέ ὅποιο τρόπο κρίνει ὁ καθένας μας πρόσφορο σέ κάθε στιγμή, γιά νά τήν αἰσθανθοῦμε, ὅπως οἱ ἁγίες Μυροφόρες γυναῖκες, ὁ Ἰωσήφ καί ὁ Νικόδημος, καί νά λάβουμε τή χάρη τοῦ παναγίου Πνεύματος στήν παροῦσα ζωή, ὥστε νά ἀπολαύσουμε καί τά μέλλοντα ἀγαθά στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ μαζί μέ τόν Ἀναστημένο Κύριό μας.