Εορτάστηκε η Οσία Ματρώνα στη Βεργίνα

Τη Δευτέρα 1 Μαΐου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή των Αγίων Πάντων Βεργίνης επί τη εορτή της Οσίας Ματρώνης εκ Ρωσίας, της οποίας η μνήμη τιμάται ιδιαιτέρως στην Ιερά Μονή καθώς θησαυρίζεται τεμάχιο του Ιερού της Λειψάνου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ευχήθηκε στον εορτάζοντα Αρχιμ. Ιερεμία Γεωργαλή, Αρχιερατικό Επίτροπο Βεργίνης και στην αδελφή Ματρώνα, που άγουν τα ονομαστήρια τους, αναφέροντας μεταξύ άλλων: Χθές ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑόρ­τασε τίς Μυροφόρες γυναῖκες, τίς εὐγενεῖς ἐκεῖνες ὑπάρξεις, πού ἀφι­έ­ρωσαν τή ζωή τους στόν Χρι­στό καί τόν ἀκολούθησαν μέ πίστη καί ἀφοσίωση ὄχι μόνο στή Γαλι­λαία, ἐκεῖ ὅπου θαυματουργοῦσε, ἀλλά καί στόν Γολγοθᾶ, τήν ὥρα τῆς σταυρικῆς θυσίας καί τοῦ θα­νά­­του του, καί ἀκόμη μέχρι τόν κῆπο, ὅπου ἐνεταφίασε τό ἄχραντο σῶμα του ὁ Ἰωσήφ ὁ ἀπό Ἀριμα­θαίας, γιά νά τοῦ προσφέρουν «εἰς ἀγάπης ἀντέ­κτισιν» τά μύρα τῆς ἀφοσιώ­σεώς τους.

Καί σήμερα ἑορτάζουμε καί πανη­γυρίζουμε στήν Ἱερά Μονή τῶν Ἁγίων Πάντων μία ἄλλη εὐγενῆ καί ἀφοσιωμένη στήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας ψυχή, τήν ἁγία Ματρώ­να τήν ἀόμματη μαζί μέ τόν προφήτη Ἱερεμία.

Ἄν συγκρίνουμε τά ἐξωτερικά στοιχεῖα τῆς ζωῆς τῆς ἁγίας Μα­τρώ­νης μέ αὐτά τῶν ἁγίων Μυρο­φόρων γυναικῶν, δέν θά βροῦμε πολλές ὁμοιότητες.

Ἡ ἁγία Ματρώνα δέν ἔζησε τήν ἐποχή τοῦ Χριστοῦ οὔτε στούς τό­πους ὅπου βάδισε Ἐκεῖνος. Γεν­νή­θηκε πρίν ἀπό 140 περίπου χρόνια, χιλιόμετρα μακριά ἀπό ἐκεῖ ὅπου ἔζησε καί ἔδρασε ὁ Κύριός μας. Ἦταν μία ταπεινή καί ἀδύναμη κόρη, πού δέν εἶχε τήν ἄνεση πού εἶχαν οἱ Μυροφόρες, νά ἀγορά­σουν, δηλαδή, καί νά προσφέρουν στόν Χριστό τό πολύτιμο μύρο πού τοῦ προσέφεραν ἐκεῖνες.

Ἐάν ὅμως σέ αὐτά τά ἐξωτερικά διέ­φερε ἀπό τίς πιστές μαθήτριες τοῦ Κυρίου, στά ἐσωτερικά στοιχεῖα τῆς ζωῆς της θά μποροῦσε νά δια­κρίνει κανείς πολλές ὁμοιότητες.

Κοινό τους χαρακτηριστικό ἦταν ἡ πίστη στόν Χριστό. Πίστη ἀκρά­δαντη καί βαθειά πού δέν ὑποχω­ροῦσε οὔτε στόν φόβο τῶν Ἰουδαί­ων οὔτε στόν φόβο τῶν ἀθέων τῆς ἐποχῆς τῆς ἁγίας. Πίστη εἰλικρινής καί ἀπόλυτη, ὅπως τήν περιγράφει ὁ πρωτο­κο­ρυ­φαῖος ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή του: «Πί­στις ἐστιν ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομέ­νων».

Ἔβλεπαν οἱ Μυροφόρες γυναῖκες στό πρόσωπο τοῦ Διδασκάλου τους τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τῶν ἀν­θρώπων. Ἔβλεπε καί ἡ ἁγία Μα­τρώνα, ἄν καί στερεῖτο τῆς φυσι­κῆς ὁράσεως, ὄχι μόνο ὅσα συνέ­βαιναν ἀλλά καί ὅσα ἐπρόκειτο νά συμβοῦν.

Καί αὐτή ἡ πίστη, πού τούς ἔδινε τή δύναμη νά ἀκολουθοῦν τόν Χριστό κάτω ἀπό ὁποιεσδήποτε συνθῆκες, αὔξανε καί τήν ἀγάπη τους πρός Αὐτόν, ὥστε ὄχι μόνο νά μήν θέλουν νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό κοντά του, ἀλλά νά προσπα­θοῦν μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς τους νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό θέ­λημά του καί νά ἐφαρμόζουν τίς ἐντολές του.

Ἡ ὑπακοή αὐτή στό θέλημα τοῦ Χριστοῦ εἶναι «ὀσμή εὐωδίας πνευ­­­ματικῆς», πιό εὐώδης καί πιό εὐπρόσδεκτη ἀπό τόν Χριστό ἀκό­μη καί ἀπό τό πιό βαρύτιμο μύρο. Αὐτήν προσέφεραν οἱ ἁγίες Μυρο­φό­ρες γυναῖκες, αὐτήν προ­σέ­φερε καί ἡ ἁγία Ματρώνα. Καί ἔλαβαν τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Χρι­στοῦ. Οἱ Μυροφόρες γυναῖ­κες ἀξι­ώ­θηκαν νά τόν δοῦν μέ τά σω­μα­­τικά τους μάτια ἀναστημένο καί νά τόν προσκυνήσουν ὡς θρι­αμ­βευτή κατά τοῦ θανάτου καί τῆς ἁμαρ­τίας. Καί ἡ ἁγία Ματρώνα ἀξιώθη­κε νά τόν δεῖ μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς της, μιά καί τά χοϊκά της μάτια ἦταν κλειστά, καί ἀκόμη ἔλαβε καί τό χάρισμα νά προβλέπει καί νά προλέγει ὅσα ἐπρόκειτο νά συμ­βοῦν, στηρίζοντας καί μέ τόν τρό­πο αὐτό τούς ἀνθρώπους στήν πί­στη.

Τό παράδειγμα τῆς ζωῆς τῆς ἑορ­ταζομένης ἁγίας Ματρώνας τῆς τυφλῆς, τῆς ὁποίας ἡ Ἱερά αὐτή Μονή ἔχει τή μεγάλη εὐλογία νά κατέχει ἕνα μικρό τμῆμα τοῦ ἱεροῦ της λειψάνου ἀλλά μέ μεγάλη χάρη, ἄς παρακινήσει καί ἐμᾶς νά ἀγωνισθοῦμε περισσότερο, γιά νά ἀποκτήσουμε πίστη βαθειά καί εἰλικρινῆ, ἡ ὁποία δέν θά ἐπη­ρεάζεται ἀπό τίς ἐξωτερικές συν­θῆκες καί δυσκολίες πού μπορεῖ νά ἀντιμετωπίζουμε ὅλοι μας. Ἄς ἀγωνιζό­με­θα γιά νά μετατρέπουμε αὐτή τήν πίστη σέ ἀκλόνητη καί οὐσιαστική ἀφοσίωση στόν Χριστό.

Καί ἄς ἀποδείξουμε τήν ἀφοσίω­σή μας στόν Κύριό μας μέ τήν ὑπα­κοή μας στίς ἐντολές του, μέ τήν κάθαρση τῆς ψυχῆς μας , μέ τή μελέτη καί τήν προσευχή. Καί τότε ἴσως ὁ Χριστός δώσει καί σέ ἐμᾶς τήν εὐλογία νά τόν δοῦμε καί νά τόν συναντήσουμε ὄχι στόν κῆπο τοῦ Ἰωσήφ, ὅπως οἱ ἁγίες Μυρο­φόρες γυναῖκες, ἀλλά στόν κῆπο τῆς ψυχῆς μας, ἐκεῖ ὅπου δέν ὑπάρχει τό κενό μνημεῖο, ἀλλά τά εὔοσμα ἄνθη τῶν ἀρετῶν καί τῶν καλῶν μας ἔργων, ὅπως ὑπῆρχαν καί στήν ψυχή τῆς ἁγίας Ματρώ­νης τῆς τυφλῆς, καί ἀξιώθηκε νά δεῖ ἀπό αὐτή τή ζωή τά μεγαλεῖα τοῦ οὐρανοῦ.