Αναχώρησε η Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος από την Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά

Τη Δευτέρα 29 Μαΐου το απόγευμα στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε ο Μεθεόρτιος Αρχιερατικός Εσπερινός της εορτής της μετακομιδής του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Λουκά από τη Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Μονή της Παναγίας Δοβρά, χοροστατούντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.

Η Αποστολική Μητρόπολη της Βεροίας είχε τη μεγάλη ευλογία να φιλοξενήσει αυτές τις ημέρες την κάρα του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού, η έλευση της οποίας σήμανε την έναρξη της «5ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά του Ιατρού» και των «ΚΘ’ Παυλείων».

Με συγκίνηση ο Ποιμενάρχης μας κ. Παντελεήμων, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής και το πλήθος των ευλαβών προσκυνητών έψαλλαν την παράκληση των δύο Αγίων Ιατρών, στο τέλος της οποίας αναχώρησε η Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος.

Οι εκδηλώσεις της «5ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά του Ιατρού» πρόκειται να ολοκληρωθούν το εσπέρας της 11ης Ιουνίου, ημέρα της κοιμήσεως του Θαυματουργού Αγίου, κατά την οποία στον υπό κατασκευή Ιερό Ναό του θα ψαλούν τα εγκώμια της κοιμήσεως του Αγίου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις ολόθερμες ευχαριστίες του προς τον σεβαστό Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναχράντου Άνδρου Γέροντα Ευδόκιμο, ο οποίος παρά το γήρας του μετέφερε με προθυμία την Τιμία Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος, αναφέροντας μεταξύ άλλων: Μέ πολλή συγκίνηση καί αἰσθή­ματα ἄπειρης εὐγνωμοσύνης προ­πέ­μπουμε ἀπόψε τή σεπτή καί χαρι­τόβρυτη κάρα τοῦ ἁγίου μεγα­λομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντε­λεήμονος, τοῦ λαοφιλοῦς καί θαυματουργοῦ ἁγίου τῆς Ἐκκλη­σίας μας, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔκανε τή μεγάλη τιμή νά μᾶς ἐπισκεφθεῖ γιά νά μᾶς εὐλογήσει καί νά μᾶς μετα­δώσει τή χάρη τοῦ Θεοῦ· μᾶς ἔκανε τή μεγάλη τιμή νά μᾶς ἐπισκεφθεῖ γιά νά συνεορτάσει μαζί μας τήν ἑορτή τῆς μετακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἄλλου μεγάλου ἰα­τροῦ καί θαυματουργοῦ, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερου­πό­λεως, ἀπό τήν Κριμαία στή Βέροια καί στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ.

Ἦταν ὄντως μία οὐράνια εὐλογία ἡ παρουσία τῆς τιμίας καί θαυ­ματουργοῦ κάρας τοῦ ἁγίου μεγα­λομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντε­λεή­μονος, καί γι᾽ αὐτό εἴμαστε βαθύτατα εὐγνώμονες πρός τόν πολιό Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναχράντου Ἄνδρου, τόν πολυσέβαστο καί πολύ ἀγαπητό Γέροντα Εὐδόκιμο, ὁ ὁποῖος, χωρίς νά ὑπολογίσει τόν κόπο καί τήν ταλαιπωρία τοῦ μακρινοῦ ταξι­δίου, χωρίς νά ὑπολογίσει τά χρόνια του, ἀνταποκρίθηκε θετικά καί μέ πολλή ἀγάπη στήν παράκλησή μας καί μᾶς ἔφερε γιά ἄλλη μία φορά τό ἱερό αὐτό θησαύρισμα τῆς ἱστο­ρικῆς καί παλαιφάτου Μονῆς του στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, γνωρίζοντας καί τήν εὐλά­βεια μας πρός τόν ἅγιο μεγαλομάρ­τυρα καί ἰαματικό Παντελεήμονα, τόν δεύτερο προστάτη μετά τήν Κυρία Θεοτόκο τῆς Ἱερᾶς του Μο­νῆς Παναχράντου.

Τίς θερμότατες εὐχαριστίες μας ἐκφράζουμε ὅμως καί πρός τόν ἀει­κίνητο Ποιμενάρχη τῆς Ἄνδρου, τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σύρου, Τήνου, Ἄνδρου, Μυκόνου κύριο Δωρόθεο, ὁ ὁποῖος εὐγενῶς συγκατετέθη καί ἔδωσε τήν εὐλο­γία καί τήν ἄδειά του γιά τή μετα­φορά τῆς τιμίας καί χαριτοβρύτου κάρας τοῦ ἰαματικοῦ ἁγίου Παντε­λεή­μονος στήν Ἱερά Μητρόπολή μας.

Θά τολμούσαμε ἴσως νά ποῦμε, κατά τό ἀνθρώπινο, ὅτι στή δική μας χαρά καί πνευματική ἀγαλλία­ση γιά τήν ἔλευση τῆς τιμίας κάρας τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος καί τήν παραμονή της αὐτές τίς τρεῖς ἡμέ­ρες στή Μονή μας συμμετεῖχε καί ὁ ἅγιός μας, ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ὁ ὁποῖος ἰδιαιτέρως ἀγαποῦσε καί εὐλαβεῖ­το τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί ἰαματικό Παντελεήμονα, διότι ἦταν καί οἱ δύο ὁμότεχνοι κατά τήν ἐν τῷ κόσμῳ ζωή τους, ἦταν ἐξαίρετοι καί ἀνάργυροι ἰατροί, πού θεράπευαν τούς ἀνθρώπους δωρεάν μέ τήν ἐπιστήμη τους ἀλλά καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Μάλιστα ὅταν χήρεψε ὁ ἅγιος Λουκᾶς καί ἑτοιμάσθηκε νά γίνει μοναχός ἤθελε νά τοῦ δώσουν τό ὄνομα Παντελεήμων, ἀλλά τοῦ ἔδωσαν τό ὄνομα ἄλλου ἰατροῦ, ὅπως εἶναι ὁ ἅγιος εὐαγγελιστής Λουκᾶς.

Ἔχουν ὅμως καί κάτι ἀκόμη κοι­νό οἱ δύο ἅγιοί μας. Καί οἱ δύο μαρ­τύρησαν γιά τόν Χριστό. Σέ διαφο­ρετικές ἐποχές καί μέ διαφορε­τικούς τρόπους. Ὁ ἕνας, ὁ ἅγιος Παντελεήμων, ἔχυσε τό αἷμα του, χωρίς νά ὑπολογίσει οὔτε τή νεό­τη­τά του, οὔτε τά πλούτη πού ἐγκατέλειψε, οὔτε τίς τιμές καί τίς δόξες τοῦ κόσμου καί τήν πρωτο­κα­θεδρία πού τοῦ προσέφερε ὁ αὐ­τοκράτορας, ἄν βέβαια ἀρνεῖτο τήν πίστη του. Ἐκεῖνος ὅμως τά θεώρησε ὅλα αὐτά σκύβαλα, προκειμένου νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Χριστό.

Τό ἴδιο ἔκανε καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς. Μπορεῖ νά μήν ὑπέμεινε τό μαρτύ­ριο τοῦ αἵματος, ἀλλά ὑπέμεινε μακροχρόνιες ἐξορίες καί φυλακί­σεις καί διωγμούς, γιά νά μήν ἀρνηθεῖ καί αὐτός τήν πίστη του στόν Χριστό, γιά νά μήν ἀρνηθεῖ τήν ἀρχιερωσύνη του, γιά νά μήν βγάλει τό τιμιώτατο ράσο του. Καί ὅλα ὅσα ὑπέμεινε, λογίζονται ὡς μαρτύριο, τό ὁποῖο, ὅπως γράφει καί ὁ ἴδιος, τό ἀγάπησε, γιατί ἦταν μία προσ­φορά στόν Χριστό.

Αὐτή ἡ θυσιαστική ἀγάπη τῶν δύο ἁγίων μας γιά τόν Χριστό τούς ἁγία­σε καί τούς ἔδωσε καί τή χάρη τῶν θαυμάτων, ὥστε νά θεραπεύ­ουν τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, ὅπως τίς θεράπευαν καί κατά τήν ἐπίγεια ζωή τους.

Καί αὐτή τή χάρη αἰσθανθήκαμε καί ἐμεῖς, ὅλοι οἱ ἀδελφοί μας, ἀλλά καί ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς, πού αὐτές τίς ἡμέρες ἦρθαν ἐδῶ γιά νά προσκυνήσουν καί νά ἀσπασθοῦν τή σεπτή καί χαριτόβρυτη κάρα τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος μαζί μέ τά ἱερά λείψανα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, γιά νά ζητήσουν τή βοήθεια τῶν δύο θαυματουργῶν ἁγίων καί νά λά­βουν τή χάρη τους.

Καί εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ὅλοι νιώσαμε τήν παρηγορία τῆς εὐλο­γίας τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀγάπης τῶν ἁγίων μας στήν ψυχή μας. Ὅλοι αἰσθανθήκαμε ὅτι δέν εἴμαστε μόνοι, ἀλλά ἔχουμε ἰσχυρούς προ­στά­τες καί πρεσβευτές στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, τούς ἁγίους μας, καί μποροῦμε νά τούς ἐπικαλούμεθα σέ κάθε δυσκολία καί κάθε ἀνάγκη, γιά κάθε νόσο καί γιά κάθε ἀσθένεια πού μᾶς κατατρύχει.

Αὐτή τήν ὥρα πού ἀποχαιρετοῦμε τήν τιμία καί χαριτόβρυτο κάρα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος, αἰσθα­νό­μεθα τήν ἀνάγκη νά τόν εὐχαρι­στήσουμε γιά τίς ἡμέρες αὐτές πού ἀπολαύσαμε τήν εὐλογία τῆς πα­ρουσίας του ἀνάμεσά μας, ἀλλά καί γιατί ἔχουμε τήν πίστη καί τή βεβαιότητα ὅτι θά συνεχίσει νά μᾶς προστατεύει, νά θεραπεύει τίς ἀσθένειές μας καί νά πρεσβεύει γιά μᾶς καί ἀπό τό ἐπίγειο κατοικη­τήριό του, τήν Ἱερά Μονή τῆς Πα­ναχράντου, ὅπως πρεσβεύει καί γιά τόν ἄξιο ἡγούμενο τῆς Μονῆς, τόν π. Εὐδόκιμο, τόν ὁποῖο καί πάλιν καί πολλάκις εὐχαρι­στοῦμε ἀπό καρδίας γιά τήν ἀγάπη του.

Εὔχομαι ταπεινά ἡ χάρη τῶν μεγάλων ἁγίων Παντελεήμονος καί Λουκᾶ νά μᾶς σκέπουν καί νά μᾶς διαφυλάττουν.