Κατάμεστος ο Άγιος Αντώνιος στον Όρθρο της Μ. Τετάρτης

Τη Μεγάλη Τρίτη 11 Απριλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία του Νυμφίου και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου του Νέου, Πολιούχου Βεροίας.

Δείτε φωτογραφίες και την ομιλία του Μητροπολίτη:

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τῇ ἁγίᾳ καί μεγάλῃ Τετάρτη, τῆς ἀλειψάσης τόν Κύριον μύρῳ πόρ­νης γυναικός, μνείαν ποιεῖσθαι οἱ θειότατοι Πατέρες ἐθέσπισαν», ἀκού­σαμε πρίν ἀπό λίγο στό Συνα­ξάριο τῆς αὐριανῆς ἡμέρας.

Μία ἁμαρτωλή γυναίκα ὅρισαν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας νά μνη­μονεύεται κατά τήν αὐριανή ἡμέρα, τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τε­τάρ­τη. Ὄχι βεβαίως γιά νά ἀνα­δείξουν τήν ἁμαρτωλή ζωή της, ἀλλά γιά νά προβάλλουν τή μετά­νοια καί τήν εὐγνωμοσύνη της πρός τόν Χριστό ὡς παράδειγμα πρός ὅλους μας. Ἀκολουθοῦν μέ τήν ἐπιλογή αὐτή τόν λόγο τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος, ἀπαντώντας στόν Ἰούδα πού κατέκρινε τή γυναίκα γιά τήν ἄσκοπη δῆθεν σπατάλη τοῦ μύρου, μέ τό ὁποῖο ἔπλυνε τά πόδια τοῦ Ἰησοῦ, εἶχε πεῖ ὅτι ἡ πράξη της θά κη­ρυ­χθεῖ ὅπου καί ἐάν κηρυχθεῖ τό εὐαγ­γέλιό του.

Ποιός εἶναι ὅμως ὁ λόγος τῆς μνείας καί τῆς προβολῆς τῆς πρά­ξεως τῆς ἁμαρτωλῆς αὐτῆς γυναι­κός; Δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τό γεγο­νός ὅτι ἡ πράξη της ἀποτελεῖ ἔμπρακτη ἐφαρμογή τοῦ κηρύγμα­τος τοῦ Χριστοῦ, τό ὁποῖο εἶναι κή­ρυγμα μετανοίας.

Τί εἶπε ὁ Χρι­στός; «οὐκ ἦλθον κα­λέσαι δικαίους, ἀλλ᾽ ἁμαρτωλούς εἰς μετάνοιαν». Ὅποιος δηλαδή μετα­νοεῖ, ἀντιλαμβανόμενος ὅτι ἡ ἁμαρτία εἶναι προσβολή τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἐντολῶν του καί τό μόνο πού τόν ἀποκαθιστᾶ εἶναι ἡ ἀλλα­γή τοῦ τρόπου ζωῆς, ἡ ἀλλαγή τοῦ νοός του, αὐτός ἐφαρμόζει τό κή­ρυγμα τοῦ Χριστοῦ καί ἀκολουθεῖ τήν ὁδό πού ὁδηγεῖ στή σωτηρία.

Αὐτό τό παράδειγμα τῆς μετα­νοί­ας προσφέρει ἡ ἁμαρτωλή γυ­ναί­κα σέ ὅλους μας μέ τήν πράξη της. Καί εἶναι ἕνα σπουδαῖο παρά­δειγμα μετα­νοί­ας, γιατί συνδυάζει δύο ση­μα­ντικά στοιχεῖα πού ἀξίζει νά τά προσέξουμε. Δέν προσφέρει ἡ γυναίκα μόνο τό μύρο, ἀλλά γονα­τίζει καί πλύνει ἡ ἴδια τά πόδια τοῦ Χριστοῦ. Καί ἀκόμη προσφέρει μαζί μέ τό μύρο καί τά δάκρυά της, τά δάκρυα τῆς μετανοίας της. «Πόρνη προσῆλθέ σοι, μύρα σύν δάκρυσι, κατακε­νοῦ­σά σου ποσί Φι­λάνθρωπε», ἀκού­σα­με προηγου­μέν­ως νά ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνο­γράφος.

Νά, ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ὁ Χρι­στός δέχεται νά τοῦ πλύνει ἡ ἁμαρ­τωλή γυναίκα τά πόδια του μέ μύ­ρο. Νά, γιατί τήν ὑπε­ρα­σπίζεται ἀπό τήν ὑποκριτική ἀντί­δραση τοῦ Ἰούδα. Νά, γιατί δέχεται τή μετά­νοιά της καί ὄχι μόνο τήν συγχωρεῖ ἀλλά καί τήν ἀνυψώνει σέ πρό­τυ­πο μετανοίας.

Ἡ γυναίκα αὐτή δέν ἐξαγό­ρασε τήν ἄφεση μέ τό μύρο, ἀλλά μέ τήν ταπείνωση καί τά δάκρυά της, πού ἐξέφραζαν τήν εἰλικρινῆ της μετά­νοια καί τήν πραγματική διάθεση τῆς ψυχῆς της. Καί γι᾽ αὐτό προ­βάλλεται κατά τή σημερινή ἡμέρα ἀπό τήν Ἐκκλησία μας: γιά νά μᾶς ὑπενθυμίσει καί νά μᾶς διδάξει ὅτι ἡ μετάνοια, τήν ὁποία θέλει ὁ Χρι­στός, δέν περιορίζεται μόνο σέ ἐξω­τερικά στοιχεῖα, δέν ἐκφρά­ζε­ται μόνο μέ κάποια προσ­φορά ἤ φιλανθρωπία ἤ ἔστω μέ κάποια ἄλλα καλά ἔργα. Γιά νά εἶναι εὐ­πρόσδεκτη ἡ μετάνοιά μας ἀπό τόν Χριστό πρέπει νά συνοδεύεται καί ἀπό ταπείνωση καί συντριβή ψυ­χῆς. Πρέπει νά ἐκφράζεται καί μέ δάκρυα, τά ὁποῖα πλύνουν τήν ψυ­χή τοῦ μετανοοῦντος, ὅπως ἔπλυ­ναν τά δάκρυα τῆς γυναικός τά πόδια τοῦ Χριστοῦ.

Δέν ἀρκεῖ νά εἶναι ἡ μετάνοιά μας μία μετάνοια ἐξωτερική, μία μετάνοια τυπική, μία μετάνοια πού λέμε ὅτι τήν αἰσθανόμαστε καί τήν δείχνουμε, ἐπειδή γνωρίζουμε ὅτι πρέπει νά μετανοήσουμε καί νά ζητήσουμε συγχώρηση ἀπό τόν Θεό, ἀλλά τελικά μετα­νοοῦμε μό­νο μέ τά χείλη, χωρίς νά αἰσθα­νόμεθα κάτι βαθύ­τερο καί οὐσια­στι­κότερο, χωρίς νά ἔχουμε ἀπο­φασίσει νά ἀλλάξουμε τή ζωή μας, γιατί τότε δέν μᾶς ὠφελεῖ καί δέν μᾶς ὁδηγεῖ στή σωτηρία.

Ἄς διδαχθοῦμε ἀπόψε ἀπό τό πα­ράδειγμα τῆς ἁμαρτωλῆς γυναί­κας καί ἄς προσπαθήσουμε νά ἀκο­λου­θήσουμε τό δικό της ὑπόδειγμα εἰλι­κρινοῦς μετανοίας, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά βροῦμε ἔλεος καί χάρη ἀπό τόν Χριστό καί νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας.