Τη Μεγάλη Τετάρτη 12 Απριλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία του Νιπτήρος και κήρυξε τον θείο λόγο στην Ιερά Μονή των Αγίων Πάντων Βεργίνης.
Δείτε φωτογραφίες και την ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τῇ ἁγίᾳ καί μεγάλῃ Πέμπτῃ, οἱ τά πάντα καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι Πατέρες … παραδεδώκασιν ἡμῖν τέσσερά τινα ἑορτάζειν, τόν ἱερόν Νιπτῆρα, τόν μυστικόν Δεῖπνον, τήν ὑπερφυᾶ Προσευχήν, καί τήν προδοσίαν».
Τέσσερις σταθμούς, θά λέγαμε, τέσσερα γεγονότα, τά ὁποῖα συνέβησαν λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος τοῦ Κυρίου μας, λίγο πρίν νά δοῦμε τόν Κύριό μας νά ἀνέρχεται στόν Σταυρό καί νά πάσχει γιά τή σωτηρία μας, μᾶς ὑπενθυμίζει τό Συναξάριο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Πέμπτης. Καί μᾶς τά ὑπενθυμίζει, γιατί τίποτε στή ζωή τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι τυχαῖο, ἀλλά ὅλα ἔχουν τή σημασία τους καί τόν λόγο γιά τόν ὁποῖο συνέβησαν, καί ὅλα ἔχουν ἕνα μήνυμα γιά ἐμᾶς, πού τά μελετοῦμε καί τά τιμοῦμε.
Ἀπό τούς τέσσερις αὐτούς σταθμούς ἄς σταθοῦμε ἀπόψε στόν τρίτο, τήν ὑπερφυᾶ προσευχή, ἀκολουθώντας καί ἐμεῖς τόν Χριστό μαζί μέ τούς ἱερούς μαθητές καί ἀποστόλους του ἀπό τό ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλήμ στόν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ, γιά νά διδαχθοῦμε ἀπό τήν προσευχή του, τήν ὁποία ὅρισαν, ὅπως ἀκούσαμε, οἱ Πατέρες νά ἑορτάζουμε.
Πολλές φορές, σημειώνουν οἱ ἱεροί εὐαγγελιστές, ὁ Χριστός ἀποσυρόταν μετά τό κήρυγμά του γιά νά προσευχηθεῖ «κατ᾽ ἰδίαν», ἀφήνοντας τούς μαθητές του νά ἀσχοληθοῦν μέ τίς δικές τους ὑποχρεώσεις. Αὐτή τή φορά ὅμως, μετά τόν μυστικό Δεῖπνο, ὁδεύουν μαζί του στόν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ, ὅπου ὁ Χριστός θέλησε νά προσευχηθεῖ στόν Πατέρα του, λίγο πρίν ἀπό τήν προδοσία τοῦ μαθητοῦ του.
Τήν ὥρα τῆς μεγάλης ἀγωνίας τοῦ Χριστοῦ, τήν ὥρα πού αἰσθάνεται τό βάρος τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων τῶν ἀνθρώπων, τό ὁποῖο θά σηκώσει ἐπί τοῦ Σταυροῦ, γιά νά τό σβύσει μέ τό πανάχραντο αἷμα του, ζητᾶ καί ἀπό τούς μαθητές του νά ἀγρυπνοῦν καί νά προσεύχονται, «ἵνα μή εἰσέλθωσι εἰς πειρασμόν».
Ὁ Χριστός ἀγωνιᾶ ἀνθρωπίνως γιά ὅσα θά ἀκολουθήσουν, ὑποτάσσεται ὅμως στό θέλημα τοῦ Πατέρα του, ὁλοκληρώνοντας τό ἔργο τῆς σωτηρίας, τό ὁποῖο ἀνέλαβε μέ τήν ἐναναθρώπησή του. Ἀλλά ἐνῶ ὁ Χριστός προσεύχεται ἐναγωνίως, φέροντας τό βάρος καί τῶν δικῶν τους ἁμαρτιῶν, οἱ μαθητές του δέν ἀντέχουν. Ὑποκύπτουν στήν ἀδυναμία τῆς σαρκός καί καθεύδουν ἀντί νά ἀγρυπνοῦν. Ὁ Χριστός ἀγωνιᾶ χάριν τῶν ἀνθρώπων καί ἐκεῖνοι, δυστυχῶς, καθεύδουν.
Ἄς μήν σπεύσουμε νά κατακρίνουμε τούς μαθητές, γιατί στή θέση τους εἴμαστε πολλές φορές ὅλοι μας, ἀλλά ἄς διδαχθοῦμε ἀπό τήν προσευχή τοῦ Κυρίου μας. Ἄς διδαχθοῦμε πρωτίστως τήν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση τῆς προσευχῆς μας.
Συχνά προσευχόμαστε καί ζητοῦμε διάφορα ἀπό τόν Θεό. Ζητοῦμε νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τά προβλήματα καί τίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζουμε στή ζωή μας, ἀπό τούς πειρασμούς καί τίς δοκιμασίες, ἀλλά παραβλέπουμε τό δικό του θέλημα, ξεχνοῦμε ὅτι ἡ ζωή μας εἶναι στά χέρια του καί ὅτι Ἐκεῖνος γνωρίζει καλύτερα ἀπό ἐμᾶς ποιό εἶναι τό συμφέρον τῆς ψυχῆς μας καί τί εἶναι ὠφέλιμο γιά τή σωτηρία μας.
Ἄς διδαχθοῦμε ἀκόμη καί τήν ἐγρήγορση, ἡ ὁποία εἶναι ἡ δεύτερη προϋπόθεση γιά τήν προσευχή, καί ἄς μήν ἀφήνουμε τήν ἀσθένεια καί τήν ἀδυναμία τοῦ σώματος, ἄς μήν ἀφήνουμε τούς θορύβους τοῦ κόσμου πού ἐνυπάρχουν καί μέσα στήν ψυχή μας, ἄς μήν ἀφήνουμε τή ραθυμία, τήν ὁποία μᾶς ὑποβάλλει ὁ πονηρός, νά ἀποσποῦν τόν νοῦ καί τήν ψυχή μας ἀπό τήν προσευχή. Ἄς μήν «καθεύδουμε» καί ἐμεῖς, ὅπως οἱ μαθητές τοῦ Κυρίου μας στόν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ. Ἄς γρηγοροῦμε, ὄχι μόνο γιά νά μήν εἰσερχόμεθα στούς ποικίλους πειρασμούς πού ἐλλοχεύουν, ἀλλά καί ὡς ἔκφραση τῆς ἐμπιστοσύνης καί τοῦ σεβασμοῦ μας πρός τόν Θεό, πρός τόν ὁποῖο προσευχόμεθα. Καί ἀκόμη ὡς ἀπόδειξη γιά τό πόσο ἐπιθυμοῦμε αὐτά πού τοῦ ζητοῦμε καί κυρίως τή σωτηρία μας, ἡ ὁποία θά πρέπει, κατά τήν προτροπή τοῦ Κυρίου μας, νά ἀποτελεῖ τό πρώτιστο αἴτημα τῆς προσευχῆς μας.
Καθώς ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μνημονεύει καί μᾶς ὑπενθυμίζει ἀπόψε τήν ὑπερφυᾶ προσευχή τοῦ Κυρίου μας γιά τή δική μας σωτηρία, ἄς ἔχουμε πάντοτε κατά τόν νοῦν τό παράδειγμα τῆς προσευχῆς του καί ἄς γρηγοροῦμε καί ἐμεῖς προσευχόμενοι μέ ὑπακοή στό θέλημά του γιά νά μᾶς χαρίσει καί Ἐκεῖνος τή σωτηρία μας, γιά τήν ὁποία ἐνηνθρώπησε, σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.