%20(4).jpg)
Μόνο το 10% της Μεγάλης Πρέσπας ανήκει στην Ελλάδα, 68% ανήκει στην Αλβανία και το υπόλοιπο στα Σκόπια
Το τριεθνές, τα σύνορα δηλαδή μεταξύ των τριών χωρών, βρίσκεται μέσα στη λίμνη και εντοπίζεται από μια σημαδούρα. Από τη Μικρή Πρέσπα το 90% ανήκει στην Ελλάδα και το υπόλοιπο στην Αλβανία. Παλαιότερα, η Μικρή και η Μεγάλη Πρέσπα ήταν μία ενιαία λίμνη. Σήμερα τις χωρίζει μια μικρή λωρίδα γης, η περιοχή Κούλα.
Ολόκληρη η περιοχή των Πρεσπών με επίκεντρο τις λίμνες αλλά και τα γύρω βουνά αποτελεί τον Εθνικό Δρυμό Πρεσπών, που ιδρύθηκε το 1974. Προστατεύεται από ελληνικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες για τη σπάνια βιοποικιλότητα, την πανίδα και τη χλωρίδα αλλά και ως τόπος απαράμιλλης ομορφιάς.
Απαράμιλλης ομορφιάς δηλαδή; Απέραντες ακίνητες εκτάσεις νερού μέσα σε καταπράσινα λιβάδια και ψηλά βουνά, νησάκια, ακτές και βράχια, μικρά χωριά, άνθρωποι, πουλιά, ψάρια και θηλαστικά μαζί. Οι βαρκάδες στην Μεγάλη Πρέσπα ξεκινούν από το χωριό Ψαράδες, το βορειοδυτικότερο της Ελλάδας. Μαζεμένοι οι ψαράδες και οι βαρκάρηδες στο κιόσκι πάνω στον κεντρικό πεζόδρομο του χωριού που βλέπει στη λίμνη, περιμένουν επισκέπτες. Στον μικρό κόλπο που σχηματίζεται μπορείς να διακρίνεις στα βράχια το σημάδι της στάθμης της λίμνης τα προηγούμενα χρόνια. Η στάθμη όλο και χαμηλώνει, αποτέλεσμα της υπερβολικής άρδευσης αλλά και της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Η λίμνη απλώνεται αχανής μπροστά και αν τα σπίτια των Ψαράδων ήταν άσπρα, θα μπορούσες να φανταστείς ότι βρίσκεσαι στη θάλασσα. Χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός, το χωριό απλώνεται στην πλαγιά με τα λιθόστρωτα δρομάκια του και τα πετρόκτιστα σπίτια του. Αλλά τα σπίτια είναι στο χρώμα της πέτρας, γκρι και η υδάτινη έκταση είναι λίμνη.
Η λίμνη απλώνεται αχανής μπροστά και αν τα σπίτια των Ψαράδων ήταν άσπρα, θα μπορούσες να φανταστείς ότι βρίσκεσαι στη θάλασσα. Χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός, το χωριό απλώνεται στην πλαγιά με τα λιθόστρωτα δρομάκια του και τα πετρόκτιστα σπίτια του. Αλλά τα σπίτια είναι στο χρώμα της πέτρας, γκρι και η υδάτινη έκταση είναι λίμνη.
Αυτό δεν εμπόδισε μοναχούς να χτίσουν ασκηταριά-απομονωτήρια μέσα στα βράχια κατά μήκος της λίμνης. Από τον 14ο αιώνα και μετά, μοναχοί, οδηγημένοι από τη δύναμη της πίστης, εγκατέλειπαν τα εγκόσμια και αναζητούσαν τους εαυτούς τους στο καθρέφτισμα της λίμνης. Έχουν σταματήσει να το κάνουν εδώ και πολλά χρόνια. Σήμερα, τα ασκηταριά στέκουν ερημικά λίγα μέτρα πάνω από την επιφάνεια, με τακτικούς θαμώνες τις νυχτερίδες και έκτακτους τους επισκέπτες.
Λίγο πιο κάτω, οι καταπράσινοι λόφοι του μικρού νησιού στην Μικρή Πρέσπα, του Αγίου Αχιλλείου, είναι το ιδανικό σημείο για παρατήρηση πουλιών. Εδώ, νωρίς το πρωί, μπορείς να δεις την πρωινή πτήση των πελαργών, οι οποίοι σμήνη πετούν πάνω από τα ερείπια της Βασιλικής του Αγίου Αχιλλείου. Αλλά όλα αυτά, αφού περάσεις την πεζογέφυρα 650 μέτρων που ενώνει το νησάκι με την ηπειρωτική Ελλάδα.
Λίγο πιο κάτω, οι καταπράσινοι λόφοι του μικρού νησιού στην Μικρή Πρέσπα, του Αγίου Αχιλλείου, είναι το ιδανικό σημείο για παρατήρηση πουλιών. Εδώ, νωρίς το πρωί, μπορείς να δεις την πρωινή πτήση των πελαργών, οι οποίοι σμήνη πετούν πάνω από τα ερείπια της Βασιλικής του Αγίου Αχιλλείου. Αλλά όλα αυτά, αφού περάσεις την πεζογέφυρα 650 μέτρων που ενώνει το νησάκι με την ηπειρωτική Ελλάδα.
Παλαιότερα, έπρεπε να πάρεις τηλέφωνο για να έρθουν να σε πάρουν με βάρκα, αλλά τώρα οι 15 με 20 κάτοικοι του νησιού, ξυπνούν το πρωί, πίνουν τον καφέ τους και αν χρειαστεί να περάσουν απέναντι, διασχίζουν τη γέφυρα. Ο ήλιος αρχίζει να κρύβεται, τα φώτα στη γέφυρα ανάβουν το ένα μετά το άλλο και μόνο μια οικογένεια συνεχίζει να ρίχνει τα καλάμια της πάνω από τα προστατευτικά κιγκλιδώματα της γέφυρας.
Ο Άγιος Γερμανός, χαρακτηρισμένος και αυτός παραδοσιακός οικισμός, είναι γεμάτος από τεράστια πέτρινα σπίτια. Παλιά το ισόγειο χρησίμευε ως αποθήκη, ενώ η οικογένεια έμενε στον πρώτο όροφο. Τώρα, τα περισσότερα σπίτια έχουν αναπαλαιωθεί και διαμορφωθεί κατάλληλα.
Ο μοναδικός υγροβιότοπος αποτελεί πηγή ζωής για όλους τους κατοίκους της περιοχής. Στο χωριό Ψαράδες, στις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας, βγαίνει η ψαριά. Το πιο κοινό είδος της περιοχής που συναντάται σε μεγάλες συγκεντρώσεις είναι το ψάρι τσιρόνι. Τα τσιρόνια συνήθως περνιούνται με λάδι και μετά απλώνονται σε σχοινί στον ήλιο για να στεγνώσουν.
Ο Άγιος Γερμανός, χαρακτηρισμένος και αυτός παραδοσιακός οικισμός, είναι γεμάτος από τεράστια πέτρινα σπίτια. Παλιά το ισόγειο χρησίμευε ως αποθήκη, ενώ η οικογένεια έμενε στον πρώτο όροφο. Τώρα, τα περισσότερα σπίτια έχουν αναπαλαιωθεί και διαμορφωθεί κατάλληλα.
Ο μοναδικός υγροβιότοπος αποτελεί πηγή ζωής για όλους τους κατοίκους της περιοχής. Στο χωριό Ψαράδες, στις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας, βγαίνει η ψαριά. Το πιο κοινό είδος της περιοχής που συναντάται σε μεγάλες συγκεντρώσεις είναι το ψάρι τσιρόνι. Τα τσιρόνια συνήθως περνιούνται με λάδι και μετά απλώνονται σε σχοινί στον ήλιο για να στεγνώσουν.
Δείτε φωτογραφίες από τα πανέμορφα τοπία:
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.