Πιο γνωστό σε μας με το εξελληνισμένο όνομα Βεράτι, το Berat είναι ένας από τους ωραιότερους προορισμούς στο ηπειρωτικό κομμάτι της Αλβανίας, χάρη στη φήμη που το συνοδεύει ως «Πόλη των Χιλιάδων Παραθύρων».
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η UNESCO έχει εντάξει το παραδοσιακό του τμήμα στη λίστα με τα μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Ευρισκόμενο στην άμεση γεωγραφική μας γειτονιά, το Berat είναι εύκολα προσβάσιμο από την Ελλάδα. Αν θέλετε να πάτε με το αυτοκίνητό σας, θα σας πάρει 8 ώρες από την Αθήνα και 5 ώρες και 40 λεπτά εάν ξεκινήσετε από τη Θεσσαλονίκη. Εναλλακτικά, μπορείτε να ταξιδέψετε στα Γιάννενα και να επιβιβαστείτε έπειτα σε λεωφορείο που τερματίζει στο Berat ή να πάτε αεροπορικά στα Τίρανα και να αναζητήσετε από εκεί το σχετικό λεωφορείο.
Τα κτήρια που υπάρχουν εντός του κάστρου χρονολογούνται στον 13ο αιώνα, ενώ οι πολλές εκκλησίες στέκονται μάρτυρες για το γεγονός ότι ο πληθυσμός που κατοικούσε εκεί ήταν χριστιανικός. Ιδιαίτερο αξιοθέατο ανάμεσα στις τελευταίες είναι η Παναγία της Βλαχέρνας, η οποία φιλοξενεί αγιογραφίες του Νικόλα από τον 16ο αιώνα. Το παρεκκλήσι του Αγίου Θεοδώρου, πάλι, έχει διακοσμηθεί από τον πατέρα του Ονούφρι, έναν από τους διασημότερους ζωγράφους των Βαλκανίων στα υστεροβυζαντινά χρόνια.
Ένα ακόμα δημοφιλές αξιοθέατο είναι ο Τεκές Χελβετί, χώρος λατρευτικών τελετών του τάγματος Χελβετί των Σούφι, ο οποίος υπάρχει από τον 15ο αιώνα, αλλά ξαναχτίστηκε το 1782 –αυτή τη μορφή βλέπει κανείς στις μέρες μας. Το μιχράμπ στην ανατολική πλευρά είναι διακοσμημένο με σταλακτίτες, ενώ πολύ ξεχωριστή είναι και η οροφή, όχι μόνο για τα έργα ζωγραφικής της, αλλά και για τη μπαρόκ αισθητική της, που πάρθηκε από τη Δύση και προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις της ισλαμικής τέχνης.
Ένα ακόμα δημοφιλές αξιοθέατο είναι ο Τεκές Χελβετί, χώρος λατρευτικών τελετών του τάγματος Χελβετί των Σούφι, ο οποίος υπάρχει από τον 15ο αιώνα, αλλά ξαναχτίστηκε το 1782 –αυτή τη μορφή βλέπει κανείς στις μέρες μας. Το μιχράμπ στην ανατολική πλευρά είναι διακοσμημένο με σταλακτίτες, ενώ πολύ ξεχωριστή είναι και η οροφή, όχι μόνο για τα έργα ζωγραφικής της, αλλά και για τη μπαρόκ αισθητική της, που πάρθηκε από τη Δύση και προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις της ισλαμικής τέχνης.
Κοντά στον τεκέ, εντωμεταξύ, λένε πως έχει ταφεί και ο Σαμπατάι Τζβι, μια πολύ ιδιαίτερη ιστορική φιγούρα. Ήταν Εβραίος από τη Σμύρνη, ο οποίος το 1660 ανακήρυξε τον εαυτό του σε Μεσσία και άρχισε να κηρύττει στους συμπατριώτες του την ανάγκη επιστροφής τους στη Γη της Επαγγελίας. Τον ακολούθησαν χιλιάδες Εβραίοι που μαστίζονταν από τη φτώχεια, εντούτοις η Οθωμανική Αυτοκρατορία μπλόκαρε τα σχέδια αυτά και τον συνέλαβε για «διατάραξη της ειρήνης», υποχρεώνοντάς τον να γίνει Μουσουλμάνος πριν τον εξορίσει δια βίου στο Μπεράτ.
Όλα όσα λέει το άρθρο αληθεύουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή