Τι κρύβεται πίσω από τις πόρτες ενός τούνελ - Μπορούν να μας σώσουν τη ζωή

Η κίνηση μέσα σε ένα οδικό ή σιδηροδρομικό τούνελ κρύβει κινδύνους, οι οποίοι ωστόσο μπορούν να αποφευχθούν γνωρίζοντας και υπακούοντας σε βασικούς κανόνες «χρήσης».

Αν και οι περισσότεροι από εμάς έχουν κληθεί έστω και μία φορά στη ζωή τους να διασχίσουν ένα οδικό τούνελ, ελάχιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τους κανόνες που διέπουν την ασφαλή διέλευση ανθρώπων και μηχανών από αυτά.

Η αλήθεια είναι ότι πολλά από τα μυστικά που κρύβουν οι «σκοτεινοί διάδρομοι» σπανίως γίνονται γνωστά, στερώντας από τους χρήστες τους τη δυνατότητα να αντιδράσουν την κρίσιμη στιγμή γρήγορα και αποτελεσματικά.

Ένα από αυτά τα «μυστικά» είναι και οι δίοδοι διαφυγής ή αν προτιμάτε οι πόρτες τις οποίες συνήθως συναντάμε τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό τμήμα ενός τούνελ.

Η ύπαρξη των θυρών αυτών είναι υποχρεωτική, όπως υποχρεωτική είναι και η τοποθέτηση της απαραίτητης σήμανσης, η οποία καθιστά γνωστή τη θέση τους.

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι πότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια τέτοια θύρα. Με δεδομένο ότι πρόκειται για μια έξοδο έκτακτης ανάγκης, η χρήση τους επιτρέπεται μόνον όταν οι συνθήκες την καθιστούν απαραίτητη.

Στην περίπτωση, λοιπόν, που οι συνθήκες εντός του τούνελ επιβάλλουν την απομάκρυνσή μας από αυτό, τότε θα πρέπει να κατευθυνθούμε στην πλησιέστερη πόρτα διαφυγής.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις, οι πόρτες αυτές είναι συνδεδεμένες με κάποιο σύστημα συναγερμού, το οποίο ενημερώνει το κέντρο ελέγχου λειτουργίας του τούνελ για την ύπαρξη κάποιας έκτακτης κατάστασης. Η άσκοπη χρήση, λοιπόν, των θυρών αυτών μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει.

Το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτές τις πόρτες ή για να είμαστε πιο ακριβείς που οδηγούν.

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι έξοδοι κινδύνου ενός τούνελ δεν οδηγούν απαραιτήτως στο ίδιο σημείο. Όπως προαναφέραμε, στα πιο σύγχρονα τούνελ οι θύρες διαφυγής τοποθετούνται τόσο στο δεξί όσο και στο αριστερό τμήμα.

Πίσω από αυτήν την επιλογή δεν κρύβεται μόνον η προσπάθεια να «εξυπηρετηθούν» οδηγοί και επιβάτες που θα θελήσουν να εγκαταλείψουν αρχικώς τα οχήματά τους και στη συνέχεια τα τούνελ αλλά κυρίως η ανάγκη της εναλλακτικής διαφυγής. Κι αυτό γιατί κατά κανόνα οι θύρες της αριστερής πλευράς οδηγούν στο γειτονικό τούνελ το οποίο φιλοξενεί το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, ενώ οι θύρες στη δεξιά πλευρά καταλήγουν στην επιφάνεια.

Ανάλογα με το συμβάν, λοιπόν, και τον κίνδυνο τον οποίο διατρέχουμε, θα πρέπει να πραγματοποιήσουμε εκείνη την επιλογή που θα εξασφαλίσει την καλύτερη δυνατή διαχείριση της κρίσης.

Ένα ακόμα στοιχείο το οποίο οφείλουμε να γνωρίζουμε είναι ότι στα περισσότερα τούνελ υπάρχει σύστημα παρακολούθησης και ηχητική εγκατάσταση, η οποία επιτρέπει το κέντρο ελέγχου να καθοδηγήσει οδηγούς και επιβάτες και να εξασφαλίσει αν χρειαστεί την ταχύτερη και ασφαλέστερη εκκένωση.

Επίσης, στις περισσότερες των περιπτώσεων οι θύρες εκτάκτου ανάγκης των τούνελ είναι κατασκευασμένες κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην επιτρέπουν τη μετάδοση των υψηλών θερμοκρασιών, της φωτιάς ή ακόμα και του καπνού στις εξόδους διαφυγής. Θα πρέπει, λοιπόν, μετά τη χρήση της να βεβαιωθούμε ότι η θύρα πίσω μας έχει κλείσει.

Μικρές λεπτομέρειες, οι οποίες στην κρίσιμη στιγμή μπορούν να κάνουν τη διαφορά ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες εγκλωβισμού σε ένα περιβάλλον το οποίο από τη φύση του κρύβει κινδύνους.

Πηγή