«Μαζευτήκαμε και πήγαμε στην πολυκατοικία, στα σκαλάκια. Ξαφνικά, ήρθαν περίπου 10 άτομα και μας ρώτησαν τι ομάδα είμαστε. Ένα άτομο ρώτησε. Απάντησα “Άρης”.
Εμφανίστηκαν κατευθείαν μπροστά μας και όρμησαν κατά πάνω μας. Αιφνιδιάστικα! Κατάλαβα τι πάει να γίνει… Είχα ένα πεζούλι αριστερά, πήδηξα και κατέβηκα την οδό Πλαστήρα» τόνισε χαρακτηριστικά.
Και συνέχισε: «Μετά έστριψα στην οδό Παπαναστασίου. Πήγα όσο πιο μακριά γίνεται για να είμαι ασφαλής. Δεν είδα αντικείμενα. Μόνο ένα κράνος που κρατούσε ένας στο χέρι. Όλοι ήταν μαυροφορεμένοι, με μάσκες. Μόνο ματιά έβλεπα. Σκέφτηκα ενστικτωδώς να φύγω, να γλιτώσω».
Και συνέχισε: «Μετά έστριψα στην οδό Παπαναστασίου. Πήγα όσο πιο μακριά γίνεται για να είμαι ασφαλής. Δεν είδα αντικείμενα. Μόνο ένα κράνος που κρατούσε ένας στο χέρι. Όλοι ήταν μαυροφορεμένοι, με μάσκες. Μόνο ματιά έβλεπα. Σκέφτηκα ενστικτωδώς να φύγω, να γλιτώσω».
Το πρόβλημα όμως είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΙΟΣ ΈΧΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗ, ΌΤΙ ΈΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΌΤΗΤΑ (από τη νομοθεσία) ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ(από τους δικαστές) ΝΑ ΑΠΑΛΑΞΕΙ ΑΠΌ ΑΥΤΆ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΊΑ ΤΑ ΕΠΌΜΕΝΑ 50 ΧΡΟΝΙΆ;
Μήπως θα είναι ΌΛΟΙ τους ελεύθεροι, στα 25,30,35 έτη τους, να συνεχίσουν την ζωή τους;