Ένα ταξίδι αναμνήσεων 100 ετών σε 3 ώρες
Μια πολύ καλά δομημένη και γεμάτη με συναισθήματα εκδήλωση, διάρκειας τριών ωρών, που ταξίδεψε τους θεατές από τις αρχές του 1900 μέχρι και σήμερα, συγκίνησε, θύμισε, ενημέρωσε, ζωντάνεψε την ιστορία.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τους μαθητές του 4ου ΓΕΛ επί σκηνής να αφηγούνται ιστορίες προσφύγων, υπό την σκηνοθετική οδηγία του Πέτρου Μαλιάρα, πλαισιωμένες από μουσική και τραγούδι. Συνοδοιπόροι τους στο μεγάλο αυτό ταξίδι από τις χαμένες πατρίδες μέχρι το σήμερα, 11 συμπολίτες μας, πρόσφυγες 2ης και 3ης γενιάς, που αφηγήθηκαν τις δικές τους ιστορίες, έτσι όπως τις άκουσαν από τους γονείς ή τους παπούδες τους.
Μίλησαν οι: Δ.Τελλίδης, Γ. Καλλιγάς, Α. Φαναριώτης, Σ. Σαρίδη, Α. Ιντζεβίδης, Μ. Ντίνα, Φ. Φωτιάδης, Δ. Πίσκος, Σ. Καπετανάκης, Γ. Συμεωνίδης, Ευ.Βακάλης), οι οποίοι διηγήθηκαν ιστορίες από τον ξεριζωμό έως και την εγκατάσταση στη Βέροια και τις γύρω περιοχές. Τους προσφυγικούς οικισμούς που χτίστηκαν, το πώς υποδέχθηκαν οι Βεροιωτάδες τους πρόσφυγες, τους συλλόγους προσφύγων που ιδρύθηκαν, τα μνημεία που δημιουργήθηκαν και τον τρόπο που σήμερα οι σύλλογοι τιμούν την μνήμη των προγόνων τους και τηρούν τις παραδόσεις.
Όπως είπαν οι 11 πληροφορητές, ερχόμενοι στη Βέροια οι πρώτες 1.000 οικογένειες, αρχικά τοποθετήθηκαν στην παλιά Νομαρχία και έπειτα διαχωρίστηκαν σε αστικές και αγροτικές οικογένειες και τοποθετήθηκαν σε σπίτια στην πόλη και σε χωριά.
Μάλιστα, στο ντοκιμαντέρ είχαμε την ευκαιρία να δούμε και προσφυγικά σπίτια που σώζονται ακόμα, όπως αυτό κοντά στο ΙΚΑ ή ένα άλλο στην περιοχή Γιολάν Γκελντί (Αθανασίου Διάκου).
Όπως διηγήθηκαν, υπήρχε προτροπή, οι πρόσφυγες να πάνε προς Βέροια, Νάουσα και Έδεσσα, καθώς τους είπαν πως εκεί έχει πολά νερά και εύφορη γη, με την Βέροια να είναι το 1922 μια πολυπολιτισμική πόλη, με πολλές φυλές προσφύγων.
Σχετικά με την υποδοχή τους από τους Βεροιωτάδες, άλλοι είχαν καλές και άλλοι κακές ιστορίες να διηγηθούν, είπαν όμως ότι η συμβολή τους στην οικονομία της Βέροιας και η προσφορά τους αναγνωρίστηκε έστω και αργά, ενώ με τον ερχομό τους λύθηκε και το δημογραφικό πρόβλημα της Μακεδονίας και της Θράκης.
Την εκδήλωση έντυσαν μουσικά, τραγούδια και μουσικές από τους: Μιχαέλα Τσακιράκη, Στέφανο Δεληγιάνη, Λουκία Κασαμάκη, Κωνσταντίνο Καπουρτίδη, Γιάννη Τασιόπουλο, Κρυσταλλία Γκαλίτσιου, Άγγελο Λουκίδη, Γιώργο Χονδροματίδη και Βασίλη Τσιτούρα.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τους μαθητές του 4ου ΓΕΛ επί σκηνής να αφηγούνται ιστορίες προσφύγων, υπό την σκηνοθετική οδηγία του Πέτρου Μαλιάρα, πλαισιωμένες από μουσική και τραγούδι. Συνοδοιπόροι τους στο μεγάλο αυτό ταξίδι από τις χαμένες πατρίδες μέχρι το σήμερα, 11 συμπολίτες μας, πρόσφυγες 2ης και 3ης γενιάς, που αφηγήθηκαν τις δικές τους ιστορίες, έτσι όπως τις άκουσαν από τους γονείς ή τους παπούδες τους.
Μίλησαν οι: Δ.Τελλίδης, Γ. Καλλιγάς, Α. Φαναριώτης, Σ. Σαρίδη, Α. Ιντζεβίδης, Μ. Ντίνα, Φ. Φωτιάδης, Δ. Πίσκος, Σ. Καπετανάκης, Γ. Συμεωνίδης, Ευ.Βακάλης), οι οποίοι διηγήθηκαν ιστορίες από τον ξεριζωμό έως και την εγκατάσταση στη Βέροια και τις γύρω περιοχές. Τους προσφυγικούς οικισμούς που χτίστηκαν, το πώς υποδέχθηκαν οι Βεροιωτάδες τους πρόσφυγες, τους συλλόγους προσφύγων που ιδρύθηκαν, τα μνημεία που δημιουργήθηκαν και τον τρόπο που σήμερα οι σύλλογοι τιμούν την μνήμη των προγόνων τους και τηρούν τις παραδόσεις.
Όπως είπαν οι 11 πληροφορητές, ερχόμενοι στη Βέροια οι πρώτες 1.000 οικογένειες, αρχικά τοποθετήθηκαν στην παλιά Νομαρχία και έπειτα διαχωρίστηκαν σε αστικές και αγροτικές οικογένειες και τοποθετήθηκαν σε σπίτια στην πόλη και σε χωριά.
Μάλιστα, στο ντοκιμαντέρ είχαμε την ευκαιρία να δούμε και προσφυγικά σπίτια που σώζονται ακόμα, όπως αυτό κοντά στο ΙΚΑ ή ένα άλλο στην περιοχή Γιολάν Γκελντί (Αθανασίου Διάκου).
Όπως διηγήθηκαν, υπήρχε προτροπή, οι πρόσφυγες να πάνε προς Βέροια, Νάουσα και Έδεσσα, καθώς τους είπαν πως εκεί έχει πολά νερά και εύφορη γη, με την Βέροια να είναι το 1922 μια πολυπολιτισμική πόλη, με πολλές φυλές προσφύγων.
Σχετικά με την υποδοχή τους από τους Βεροιωτάδες, άλλοι είχαν καλές και άλλοι κακές ιστορίες να διηγηθούν, είπαν όμως ότι η συμβολή τους στην οικονομία της Βέροιας και η προσφορά τους αναγνωρίστηκε έστω και αργά, ενώ με τον ερχομό τους λύθηκε και το δημογραφικό πρόβλημα της Μακεδονίας και της Θράκης.
Τέλος, απηύθυναν μήνυμα προς τους ηγέτες να μην γίνεται σαλαμοποίηση των γενοκτονιών, να τιμούνται σε μια ημερομηνία, να δοθούν στους συλλόγους δύναμη και χώροι να εκθέτουν το υλικό τους, ενώ απηύθυναν μήνυμα και στη νέα γενιά, να διατηρήσουν την μνήμη και τις παραδόσεις.
Την εκδήλωση έντυσαν μουσικά, τραγούδια και μουσικές από τους: Μιχαέλα Τσακιράκη, Στέφανο Δεληγιάνη, Λουκία Κασαμάκη, Κωνσταντίνο Καπουρτίδη, Γιάννη Τασιόπουλο, Κρυσταλλία Γκαλίτσιου, Άγγελο Λουκίδη, Γιώργο Χονδροματίδη και Βασίλη Τσιτούρα.
Υπεύθυνες του πολιτιστικού προγράμματος ήταν οι καθηγήτριες Βασιλειάδου Σ., Σαρηγιαννίδου Ε., Τσακίρη Ζ. και Μαρλάνη Ε.
Η εκδήλωση έκλεισε με χορευτικά από τον Σύλλογο Μικρασιατών Ημαθίας και την Εύξεινο Λέσχη Βέροιας.
Δείτε βίντεο και φωτογραφίες:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.