Αυτές τις μέρες είχε την τιμητική του, ειδικά στο κοινό που παρακολουθεί τις παραστάσεις της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση – τόσο για την ιδιαίτερη μουσική που έγραψε για το πολυσυζητημένο George του Ευθύμη Φιλίππου όσο και για το Stages A/Live με τον Μιχάλη Σιγανίδη. Με αφορμή αυτά τα δύο πρότζεκτ, κάναμε μία εφ'όλης της ύλης συζήτηση με τον Παναγιώτη Μελίδη (aka Larry Gus).
Τι θα ακούσουμε στο Stages A/Live που ανέβηκε στις 12 Δεκεμβρίου, και συνεχίζει να μας προ(σ)καλεί να το απολαύσουμε στο κανάλι του Onassis Foundation στο YouTube;
Ακούσαμε / είδαμε την ηχογράφηση που κάναμε με τον Μιχάλη Σιγανίδη και τους / τις Γιάννη Αναστασάκη, Ναταλία Μαντά, Μανώλη Παπαδόπουλο. Τραγούδια του Μιχάλη και δικά μου.
Πώς προέκυψε η συνεργασία αυτή με τον Μιχάλη Σιγανίδη;
Με πήρε τηλέφωνο στα γενέθλια μου (στις 18 Δεκεμβρίου του 2021) ο Χρήστος Σαρρής και με ρώτησε αν θα ήθελα να συνεργαστώ με τον Μιχάλη Σιγανίδη για το Stages A/Live. Ήταν το καλύτερο δώρο, νομίζω το καλύτερο δώρο που μου έχουν κάνει ποτέ στα γενέθλιά μου. Θα τον ευχαριστώ για πάντα. Ήμουν τεράστιος φαν του Μιχάλη, και το συναίσθημα ήταν σαν να μου ζητούσανε να παίξω μονό με τον Τζόρνταν π.χ., ή να κάτσω δίπλα στον Μπόρχες όταν γράφει κλπ.
Πώς προέκυψε το George και τι νιώσατε την πρώτη φορά που διαβάσατε το κείμενο;
Ήταν σαν να σκίστηκε το παντελόνι μου την ώρα που πήγαινα να κάτσω σε μία καρέκλα γραφείου. Ή μάλλον σαν να σκίστηκε το αντιανεμικό μου ενώ έτρεχα. Και μετά ρωτούσα τον Εύθυμη πώς το έγραψε, αν καθόταν σε καρέκλα, ή σε γραφείο, πόση ώρα του πήρε. Ακόμα μου φαίνεται ασύλληπτο κείμενο και ακόμα ανακαλύπτω layers κάθε φορά που το διάβάζω ή το ακούω.
Πώς επιλέξατε το εκκλησιαστικό όργανο ως κύριο μουσικό πρωταγωνιστή του George;
Τον Νοέμβριο του 2017 ήμουν στο αυτοκίνητο, ήταν Σάββατο μεσημέρι, πήγαινα να βρω τον Σίμο, και άκουσα στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ το Κονσέρτο για Όργανο σε Σι Ύφεση, Opus 4, του Χέντελ, και νομίζω ότι έβαλα το αμάξι στην άκρη, και απλώς άκουγα. Όπως όταν ο Βrian Wilson άκουσε πρώτη φορά το "Be My Baby" και το "Strawberry Fields Forever". Απλώς έμεινα εκεί να ακούω, και αλλάξανε πολλά εκείνη την στιγμή μέσα μου.
Αν είχατε να γράψετε το soundtrack για ένα 24ωρο που παρακολουθεί τη δική σας ζωή τι μουσικές/ήχους θα χρησιμοποιούσατε;
Παιδικές κλανιές. Είτε από παιδάκια, είτε από μεγάλους που προσπαθούν να μιμηθούν συγκεκριμένα παιδάκια.
Αυτή τη στιγμή γίνεται πολύς ντόρος για την τεχνητή νοημοσύνη – εσάς σας έχουν απασχολήσει οι αλγόριθμοι αλλά και οι υπολογιστές ως κομμάτι των σπουδών σας, πώς βλέπετε αυτή την εξέλιξη, το νιώθετε ως απειλή ως προς τη μουσική σύνθεση και τους δημιουργούς ή είναι κάτι που θα μπορούσατε να το αξιοποιήσετε;
Το μόνο πράγμα που σκέφτομαι είναι ότι τις μισές μέρες μετανιώνω στ’ αλήθεια που δεν συνέχισα να δουλεύω σε αυτόν τον τομέα (γέλια).
Η πρώτη σας δουλειά είχε αφορμή τους αλγοριθμικούς περιορισμούς που εισήγαγε ο Georges Perec στο μυθιστόρημά του, «Ζωή: Οδηγίες Χρήσεως» ενώ ως το George το χαρακτηρίσατε «ιστορία κατασκόπων, μόνο που εδώ ο δολοφόνος είναι εντός σου. Είναι μια άσκηση στην αυτοεπίθεση, με οδηγίες επιβίωσης για το τι κάνεις όταν σου επιτίθεται μαζικά ο εαυτός σου σε διάφορες πιθανές παραλλαγές του» - με την έως τώρα πορεία και εμπειρία της ζωής σας σε ποιες οδηγίες χρήσεως/επιβίωσης έχετε καταλήξει;
Παραφράζω ένα αστείο του Norm Macdonald (RIP) που έλεγε ότι είναι πολύ καθαρό σαν έκφραση το heart attack, γιατί στ’ αλήθεια σου επιτίθεται το ίδιο σου το σώμα, και οδηγείσαι σε έναν θάνατο από τον εαυτό σου.
Η μόνη οδηγία που έχω γραμμένη σε χαρτί να την βλέπω είναι να συγκρατώ τα νεύρα μου (δυσκολεύομαι) και να πίνω όσο περισσότερο νερό γίνεται καθημερινά (ξεχνάω). Επίσης να μην τρώω πριν κοιμηθώ, και την επόμενη φορά που θα μου δοθεί η ευκαιρία να ξαναζήσω, να μην ξεχάσω να αναφέρω αυτή την φορά στην σχολή οδηγών ότι έχω αχρωματοψία.
Σας αρέσει περισσότερο να γράφετε μουσική ή να δίνετε συναυλίες και ποια εμπειρία σας από συμμετοχή σας σε φεστιβάλ του εξωτερικού θεωρείτε την πιο δυνατή και αξέχαστη μέχρι στιγμής;
Όλα είναι φοβερά. Περισσότερο από όλα μου αρέσουν τα βράδια που μπορώ να κοιμάμαι συνεχόμενα χωρίς να ξυπνάω από δολοφονικό άγχος. Συνήθως αυτό συμβαίνει όταν τρώω πριν κοιμηθώ ή αν έχω πιει πολλούς καφέδες μέσα στην μέρα.
Πώς σας έχει επηρεάσει μέχρι στιγμής η πανδημία του κορωνοϊού, ήταν δημιουργικός χρόνος το διάστημα της καραντίνας;
Στην καραντίνα κυρίως έκανα τα εξής: είτε έκανα βόλτες με τον γιό μου με το αμάξι που μου δάνεισε ο Νικόλας Αλαβάνος (τον ευχαριστώ θερμά) είτε καθόμουν για ώρες στο Χαλάνδρι στο σπίτι του Βασίλη και της Νόρας παρέα με τσίπουρο διπλής απόσταξης από την Ημαθία είτε έγραφα την μουσική για το George στο Yamaha αρμόνιο που μου δάνεισε ο πατέρας μου.
Σε τι άλλα πρότζεκτ σας βρίσκουμε το 2023;
Τη Δευτέρα (20/2) έχει πρεμιέρα στην Μπερλινάλε η ταινία του φίλου μου του Βασίλη Κατσούπη με τίτλο Inside, και θα είμαι εκεί, και θα παίξω live και στο πάρτι για την πρεμιέρα. Είμαι παρά πολύ χαρούμενος για τον Βασίλη.
Επίσης δημιουργήσαμε και γράψαμε μια σειρά 8 επεισοδίων για την τηλεόραση με τον Κωνσταντίνο Αντωνόπουλο και τον Γιώργο Γαρεφαλάκη, η οποία λέγεται «Σωτέ» και θα προβληθεί αργότερα μέσα στην χρονιά από τον ANT1+. τα γυρίσματα γίνονται τώρα αυτή την στιγμή, ο Κωνσταντίνος είναι και ο σκηνοθέτης και αυτές τις μέρες συνεχίζω να δουλεύω εντατικά γράφοντας τη μουσική για τη σειρά.
Κείμενο: Αγγελική Λάλου
Φωτογραφίες: Πηνελόπη Γερασίμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.