Κυριακή Απόκρεω στην Κυψέλη

Την Κυριακή της Απόκρεω (19 Φεβρουαρίου) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Κυψέλης Ημαθίας. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας τέλεσε το ετήσιο μνημόσυνο του Νεκταρίου Γρηγορίου Τσιαγκαρλή.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:

«Εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τόν ἀδελ­φόν μου, οὐ μή φάγω κρέα εἰς τόν αἰῶνα».

Πλησιάζουμε στήν Ἁγία καί Με­γάλη Τεσσαρακοστή, καί ἡ Ἐκκλη­σία μας μᾶς προετοιμάζει γιά τήν περίοδο αὐτή τῆς νηστείας, τῆς προ­σευχῆς καί τῆς μετανοίας ἀφε­νός μέ τόν σταδιακό περιορισμό τῶν ἐπιτρεπομένων τροφῶν καί ἀφετέρου μέ τά ἱερά ἀναγνώσματά της.

Ἡ νηστεία, στήν ὁποία ἀναφέ­ρε­ται στό σημερινό ἀποστολικό ἀνά­γνω­σμα ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπό­στο­λος Παῦλος, ἀποτελοῦσε ἀνέ­κα­θεν γιά τήν Ἐκκλησία μας ἕναν τρόπο ἀσκήσεως στήν ἐγκράτεια ἀλλά καί καθάρσεως τοῦ ἀνθρώ­που, γι᾽ αὐτό καί πολύτιμο στοιχεῖο τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Ὁ λόγος εἶναι ὅτι ἡ νηστεία μᾶς βοηθᾶ νά μήν προσκολλώμεθα μόνο στήν ὑλική τροφή, πού εἶναι βεβαίως ἀπαραί­τητη γιά τό σῶμα μας, ἀλλά καί συγχρόνως μᾶς διευκολύνει νά στρέ­ψουμε τήν προσοχή μας καί στήν πνευματική τροφή, τήν προ­σευχή, τή μελέτη τοῦ θείου λόγου, τή συμμετοχή μας στά ἱερά μυ­στήρια τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἰδιαι­τέρως στή θεία Εὐχαριστία, πού εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαία γιά τήν ψυχή μας καί γιά τήν πνευ­μα­τική μας πρόοδο.

Μέ τή νηστεία ὅμως συνδυάζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα καί ἕνα ἀκόμη θέμα, τό θέμα τοῦ σκαν­δα­λισμοῦ κάποιων χριστιανῶν ἐξαι­τίας ἐκείνων πού ἔτρωγαν εἰδω­λό­θυτα, πού ἔτρωγαν τό κρέας δηλα­δή τῶν ζώων πού θυσιαζόταν ἀπό τούς ἐθνικούς. Γι᾽ αὐτό καί διακη­ρύσ­σει: «εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τόν ἀδελφόν μου, οὐ μή φάγω κρέα εἰς τόν αἰῶνα». Ἐάν κάποια τροφή σκαν­δαλίζει τόν ἀδελφό μου, νά μήν φάω ποτέ κρέας.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος εἶναι ἰδιαί­τε­ρα προσεκτικός. Στέκεται μέ σε­βα­σμό ἀπέναντι στίς εὐαισθησίες τῶν ἀνθρώπων καί προτιμᾶ νά δυσκολεύσει τόν ἑαυτό του, παρά νά δώσει ἀφορμή σχολίων ἤ παρε­ξηγήσεων σέ ὅσους εἶναι ἕτοιμοι νά κρίνουν καί νά κατακρίνουν τίς πράξεις καί τίς ἐπιλογές του. Προ­τιμᾶ, λέγει, νά μήν φάει ποτέ κρέ­ας, ἐάν πρόκειται νά γίνει ἀφορμή νά σκανδαλισθοῦν.

Ὁ λόγος αὐτός τοῦ μεγάλου ἀπο­στόλου δέν ἰσχύει μόνο γιά τό κρέας τῶν εἰδωλοθύτων, ἰσχύει γενι­κότερα. Καί ἰσχύει τόσο γιά ἐκείνους πού γίνονται μέ τή στάση τους καί μέ τή συμπεριφορά τους αἰτία νά σκανδαλισθοῦν κάποιοι ἀδελφοί τους, ἀλλά καί γιά ἐκεί­νους πού ἀναζητοῦν στή ζωή καί στή συμπεριφορά τῶν ἀδελφῶν τους «σκάνδαλα», ἀφορμές γιά νά τούς κρίνουν καί νά τούς κατα­κρί­νουν ἤ ἀκόμη ἀφορμές γιά νά δι­καιολογήσουν τή δική τους συμπε­ρι­φορά, τά δικά τους λάθη, τά δικά τους πταί­σματα καί ἁμαρτήματα.

Καί δέν εἶναι σπάνιες οἱ περιπτώ­σεις ἀνθρώπων, μεταξύ τῶν ὁποί­ων μπορεῖ νά συναριθμούμεθα καί ἐμεῖς, πού ψάχνουν νά βροῦν τά τρω­τά σημεῖα τῶν ἄλλων ἀνθρώ­πων καί ἰδιαιτέρως τῶν ἀνθρώπων τῆς Ἐκκλησίας, κληρικῶν καί λαϊ­κῶν, ὥστε νά δικαιώσουν τόν ἑαυ­τό τους, νά δικαιολογήσουν τίς πρά­ξεις καί τίς παραλείψεις τους. Ψάχνουν νά βροῦν ἀδυναμίες καί σφάλματα καί στή συνέχεια τά μεγαλοποιοῦν, χωρίς νά ἀντιλαμ­βά­νονται ὅτι πέφτουν μέ τόν τρό­πο αὐτό στήν παγίδα τοῦ πονηροῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ ἐφευρέτης καί ὁ δημιουργός τῶν σκανδάλων, τά ὁποῖα τά χρησιμοποιεῖ καί τά βάζει γιά νά βλάψει τούς ἀνθρώπους. Γιατί τί εἶναι σκάνδαλο; Εἶναι αὐτό πού μᾶς κάνει νά παραπατήσουμε καί νά πέσουμε. Καί αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τοῦ διαβόλου, νά μᾶς πα­ρα­σύρει καί νά μᾶς κάνει νά πέσουμε στήν ἁμαρτία. Γι᾽αὐτό καί χρησιμο­ποιεῖ κάθε μέσο, ἀκόμη καί τήν ἀδυναμία κάποιου, γιά νά δημι­ουρ­γήσει πρόβλημα σέ ἄλλους καί νά τούς κάνει εἴτε νά πέσουν στήν κρί­ση καί τήν κατάκριση εἴτε νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τόν Θεό. Καί τό ἐπιδιώκει αὐτό ὁ πονηρός ἰδιαι­τέρως κατά τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, στήν ὁποία θά εἰσέλθουμε σέ λίγες ἡμέ­ρες, γιατί τόν ἐνοχλεῖ ὁ ἀγώνας τόν ὁποῖο θέλουμε νά κάνουμε. Ἔτσι ἐφευρίσκει διάφορες ἀφορ­μές γιά νά μᾶς σκανδαλίσει, ὥστε τελικά νά μᾶς καταστήσει, ἐάν δέν εἴμαστε προσεκτικοί, ὑποχείριά του.

Ἄς εἴμαστε, λοιπόν, πολύ προσε­κτικοί τόσο μέ τή δική μας ζωή καί τή δική μας συμπεριφορά, προκει­μένου νά μήν γινόμεθα ἀφορμή νά σκανδαλίζονται οἱ ἄνθρωποι γύρω μας καί νά λένε «δές τί κάνει αὐτός ἤ αὐτή, πού πηγαίνει καί στήν Ἐκ­κλησία, πού ἔχει μυστηριακή ζωή», ἀλλά οὔτε καί νά ἐπιτρέπουμε στόν ἑαυτό μας νά σκανδαλίζεται εὔκο­λα, πέφτοντας ἔτσι στήν παγίδα τοῦ πονηροῦ.

Ἄς ἀγωνιζόμεθα, μαζί μέ τή νη­στεία τῶν τροφῶν καί τῶν παθῶν, τήν ὁποία θά μᾶς καλέσει σέ λίγες ἡμέρες νά ἀρχίσουμε ἡ Ἐκκλησία μας, νά μήν σκανδαλίζουμε μέ τή συμπεριφορά μας τούς ἀδελφούς μας ἀλλά καί νά μήν ἀσχολούμεθα μέ τή δική τους, ὥστε νά μήν ἁμαρ­τάνουμε, προκειμένου νά μήν χά­σουμε τήν ὠφέλεια πού μᾶς προσ­φέρει ἡ νηστεία τῆς Μεγάλης Τεσ­σαρακοστῆς, καί ἡ ὁποία εἶναι ἀπα­ραί­τητη γιά τήν πνευματική μας πρό­οδο καί γιά τήν προετοιμασία μας γιά τό Πάθος καί τήν Ἀνά­στα­ση τοῦ Κυρίου μας.