Παντελεήμων: «Ο πολιούχος μας, Όσιος Αντώνιος ο Νέος»

Την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Ο πολιούχος της Βεροίας, Όσιος Αντώνιος ο Νέος», με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής του Οσίου Αντωνίου του Νέου.

Ο Σεβασμιώτατος στην διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Στή χορεία τῶν μεγάλων ὁσίων, τούς ὁποίους ἑορτάζει καί τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας, ἐξέχουσα θέση κατέχει ὁ ὅσιος καί Μέγας Ἀντώνιος, ὁ θεμελιωτής τοῦ μοναχικοῦ βίου καί καθηγητής τῆς ἐρήμου, ἡ μνήμη τοῦ ὁποίου τελεῖται στίς 17 Ἰανουαρίου.

Τήν ἴδια ἡμέρα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει ὅμως, μαζί καί μέ τόν ἅγιο νεομάρτυρα Γεώργιο τόν ἐν Ἰωαννίνοις, καί τόν ὁμώνυμο καί ὁμότροπο τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου, τόν ὅσιο Ἀντώνιο τόν νέο, τόν Βεροιέα, τόν ὁποῖο, ὅπως εἶναι φυσικό, τιμᾶ καί πανηγυρίζει ἰδιαιτέρως ἡ Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας ὡς πολιοῦχο καί προστάτη τῆς Βεροίας, ἀλλά καί ὡς τόν μεγάλο ἀσκητή τῆς Σκήτης Βεροίας.

Καί ἄν ὁ παλαιός ὅσιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας, «τόν ζηλωτήν Ἠλίαν τοῖς τρόποις μιμούμενος» καί «τῷ Βαπτιστῇ εὐθείαις ταῖς τρίβοις ἑπόμενος …, τῆς ἐρήμου γέγονε οἰκιστής», κατά τόν ἱερό ὑμνογράφο, ὁ δικός μας ὅσιος Ἀντώνιος, ὁ νέος, ὁ Βεροιεύς, «ἴσος ἔλαμψεν ἐν τῇ ἀσκήσει, … τοῦ συνωνύμου πολιτείαν ζηλώσας ἰσάγγελον», διακρίθηκε στήν ἄσκηση, μιμούμενος τή ἰσάγγελη ζωή τοῦ Μεγάλου Ἀντωνίου καί τιμᾶται μαζί του, κατά θεία εὐδοκία, τήν ἴδια ἡμέρα, ὡς ὁμότροπος ἀλλά καί ὡς κληρονόμος τῶν αὐτῶν οὐρανίων ἀγαθῶν.

Ἐπειδή ὅμως ἡ ἀληθής τιμή τῶν ἁγίων μας εἶναι, κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο, ἡ μίμηση τῆς ζωῆς τους, ἄς ἐγκύψουμε γιά λίγο σήμερα στόν θαυμαστό βίο τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, ὁ ὁποῖος δίδει ἀπάντηση καί σέ ὅσους στίς ἡμέρες μας διερωτῶνται ἤ καί ἀμφιβάλλουν ἐάν ἡ ἐν Χριστῷ ζωή εἶναι ἐφικτή στίς ἡμέρες μας, πού ὁ κόσμος ἔχει τόσο πολύ ἀλλάξει.

Τό ἴδιο ὅμως θά μποροῦσε νά διερωτηθεῖ κανείς καί στήν ἐποχή τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, τοῦ Βεροιέως. Καί τότε θά μποροῦσε νά διερωτηθεῖ κανείς ἐάν ἦταν δυνατόν νά ζήσει, ὅπως πρίν ἀπό ἑπτά περίπου αἰῶνες, ὅταν ζοῦσε ὁ Μέγας Ἀντώνιος.

Ὅμως καί γιά τόν Μέγα Ἀντώνιο δέν ἦταν εὔκολη ἡ ἐπιλογή τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, γιατί ἦταν ἕνας πλούσιος νέος, ὁ ὁποῖος ἐγκατέλειψε τά πάντα γιά νά ζήσει «ἐν γῇ ἐρήμῳ καί ἀβάτῳ καί ἀνύδρῳ», ὅπως γράφει ὁ ψαλμωδός Δαβίδ, γιά νά ζήσει στήν ἔρημο. Ἐκεῖνος ὅμως ἐπέλεξε τή ζωή αὐτή, ἐπιτυγχάνοντας αὐτό τό ὁποῖο δέν μπόρεσε νά κάνει ὁ πλούσιος νέος τοῦ Εὐαγγελίου πού ρώτησε τόν Χριστό τί τοῦ λείπει γιά νά κερδίσει τήν αἰώνιο ζωή, ἀλλά «ἀπῆλθε λυπούμενος», ἔφυγε λυπημένος, ὅταν ὁ Χριστός τοῦ εἶπε ὅτι αὐτό πού τοῦ λείπει γιά νά τήν κερδίσει εἶναι νά πωλήσει τά ὑπάρχοντά του, νά τά μοιράσει στούς φτωχούς καί νά τόν ἀκολουθήσει.

Κάτι ἀνάλογο ἔκανε καί ὁ ὅσιος Ἀντώνιος ὁ νέος, ὁ ὁποῖος χωρίς νά σκεφθεῖ ὅτι εἶναι ἀδύνατο νά ζήσει κανείς τόσους αἰῶνες μετά τόν Μέγα Ἀντώνιο μέ τόν δικό του τρόπο καί νά μήν τό ἀποτολμήσει, τό ἔκανε. Ἐγκατέλειψε τόν κόσμο καί ἀκολούθησε καί ἐκεῖνος τόν Χριστό, θυσιάζοντας τά πάντα γιά τήν ἀγάπη του. Ἄφησε τά πρόσκαιρα γιά νά κερδίσει τά αἰώνια. Καί τά κέρδισε ὄχι μόνο γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά καί γιά ὅλους ἐμᾶς, πρός τούς ὁποίους ἀπαντᾶ μέ τή ζωή του καταφατικά στό ἐρώτημά μας ἄν μποροῦμε νά ζήσουμε καί ἐμεῖς σήμερα, δέκα αἰῶνες περίπου ἀργότερα τήν ἐν Χριστῷ ζωή· γιά ἐμᾶς τούς ὁποίους στηρίζει καί ἐνισχύει στόν ἀγώνα μας μέ τά θαύματά του καί μέ τίς πρεσβεῖες του.

Ἡ ζωή καί οἱ ἀσκητικοί ἀγῶνες τοῦ προστάτου μας ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Βεροιέως ἄς γίνουν πρότυπο καί γιά τή δική μας ζωή καί ἄς προσπαθήσουμε νά ἀκολουθήσουμε τά δικά του ἴχνη, ὥστε καί νά τόν τιμοῦμε ἀξίως ἀλλά καί γιά νά κερδίσουμε καί ἐμεῖς μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς πρεσβεῖες τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου τή σωτηρία μας.