Ξεκίνησαν οι εορτασμοί για τον πολιούχο της Βέροιας Όσιο Αντώνιο τον Νέο

Το απόγευμα της Δευτέρας, 16ης Ιανουαρίου, ξεκίνησαν στη Βυζαντινή Βέροια οι εορτασμοί για τον πολιούχο και προστάτη της πόλεως, Όσιο Αντώνιο τον Νέο. Στα προπύλαια του πανηγυρίζοντος Προσκυνηματικού Ιερού Ναού του Οσίου Αντωνίου πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της Θαυματουργού Ιεράς Εικόνος της Παναγίας Δοβρά, την οποία κόμισε ο Καθηγούμενος της ομώνυμης Ιεράς Μονής της Βεροίας Αρχιμ. Παντελεήμων Κορφιωτάκης, προκειμένου να συμπανηγυρίσει με τον Όσιο Αντώνιο.

Στη συνέχεια τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Πολυαρχιερατικός Εσπερινός της εορτής χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτωνος και με τη συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου, Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσοστόμου και του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, o οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

Στον Πανηγυρικό Εσπερινό παρευρέθηκαν τοπικοί πολιτικοί και στρατιωτικοί άρχοντες και πλήθος ευσεβών Βεροιεών και ευλαβών πιστών που προσήλθαν από την ευρύτερη περιοχή για να προσκυνήσουν τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Οσίου και την Ιερά Εικόνα της Παναγίας Δοβρά.

Αύριο το πρωί θα τελεστεί Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Κερκύρας κ. Νεκταρίου και θα ακολουθήσει πάνδημη Ιερά Λιτανεία στους δρόμους της πόλεως.

Της εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκαν ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας και ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας, Αρχιερατικός Επίτροπος περιχώρων Βεροίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς τους Αγίους Αρχιερείς που λαμπρύνουν με την παρουσία τους τις λατρευτικές εκδηλώσεις προς τιμήν του πολιούχου της Βεροίας, αναφέροντας στο κήρυγμα του μεταξύ άλλων: «Χαίροις τῆς αἰωνίου ζωῆς, ὁ κληρονόμος, θεοφόρε Ἀντώνιε, ὡς ταύτης ἀξίως ζήσας ἐν τῇ προσκαί­ρῳ ζωῇ καί Χριστοῦ πληρώσας τά προστάγματα».

Δείτε φωτογραφίες και την ομιλία του Σεβασμιωτάτου:

Εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται γῆ καί οὐρανός, ἑορτάζει καί πανηγυ­ρίζει ἡ ἐπί γῆς στρατευομένη Ἐκκλησία μαζί μέ τήν ἐν οὐρανοῖς θριαμβεύουσα, τήν τριάδα τῶν τιμωμένων σήμερα Ἁγίων, τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου, τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου πατρός ἡμῶν Ἀντω­νίου τοῦ νέου, τοῦ Βεροιέως, καί τοῦ ἁγίου ἐνδόξου νεομάρτυρος Γεωργίου τοῦ ἐν Ἰωαννίνοις.

Ἰδιαιτέρως ὅμως ἡ ἀποστολική Ἐκκλησία καί ἡ πόλη τῆς Βεροίας τιμᾶ καί γεραίρει τόν προστάτη καί πολιοῦχο της, τόν ὁμώνυμο καί ὁμότροπο τοῦ μεγάλου ἀσκητοῦ καί καθηγητοῦ τῆς ἐρήμου, τόν φυγαδευτή τῶν δαιμόνων καί θαυματουργό ὅσιο Ἀντώνιο τόν νέο, ἔχοντας ὡς συμπανηγυριστές τέσσερις σεβαστούς καί προσφιλεῖς ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς, τόν Σεβα­σμιώ­τατο Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριο, τόν Σεβασμιώτατο Μη­τρο­πολίτη Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κ. Γεώργιο, τόν Σεβασμιώτατο Μητρο­πο­λίτη Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομο καί τόν Σε­βα­σμιώτατο Μητροπολίτη Λαγκα­δᾶ, Λιτῆς καί Ρεντίνης κ. Πλάτωνα, ὁ ὁποῖος καί χοροστάτησε στόν Πανη­γυρικό Πολυαρχιερατικό Ἑσπε­ρι­νό.

Ἐπιτρέψατέ μου νά ἐκφράσω πρός ὅλους σας τίς θερμότατες καί ὁλοκάρδιες εὐχαριστίες καί τήν εὐγνωμοσύνη μου, διότι, παρά τίς πολλές ὑπο­χρεώ­σεις τίς ὁποῖες ἔχετε στίς Ἱερές σας Μητροπόλεις, ἤλθατε στή Βέροια καί λαμπρύνετε μέ τή σε­πτή παρουσία σας καί τή συμμε­τοχή σας τήν πανήγυρη τοῦ πολιούχου καί προστάτου μας, τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, τοῦ Βεροιέως, τόν ὁποῖο τιμοῦμε καί γεραίρουμε, ὅπως ψάλλει καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ὡς κληρονόμο τῆς αἰωνίου ζωῆς.

«Χαίροις», λέγει, «τῆς αἰωνίου ζωῆς ὁ κληρονόμος, θεοφόρε Ἀντώ­νιε».

Ἄς μήν μᾶς φανεῖ ταπεινή ἤ ἀσή­μαντη αὐτή ἡ ἰδιότητα, διότι ἡ ἰδιότητα αὐτή εἶναι πρω­τίστως ἡ πηγή ὅλων τῶν χαρίτων καί τῶν χαρισμάτων πού ἔχει καί προσφέ­ρει καί σέ μᾶς πού τόν τιμοῦμε ὁ τιμώμενος ὅσιος Ἀντώνιος ὁ νέος. Καί αὐτό διότι, ἐάν ὁ ὅσιος Ἀντώ­νιος δέν εἶχε κληρονομήσει τήν αἰώνιο ζωή, ἐάν δέν ἦταν μεταξύ τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ, δέν θά ἦταν ζῶν ἀνάμεσά μας, δέν θά ἄκουε τίς προσευχές καί τίς δεήσεις μας, δέν θά μᾶς χάριζε τήν εὐλογία του, δέν θά ἀποτελοῦσε θησαυρό ἀκένωτο ἰάσεων καί θαυμάτων.

Ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα ἐπιτελεῖ ὁ ὅσιος Ἀντώνιος ὁ νέος, ἀποτελοῦν ἀπόρροια τῆς πραγματικότητος ὅτι εἶναι κληρονόμος τῆς αἰωνίου ζωῆς, ὅτι δέν εἶναι νεκρός καί τά ἱερά λείψανά του δέν εἶναι «ὀστέα ξηρά», ἀλλά εἶναι πλήρη τῆς χάρι­τος τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο ἐνοικοῦσε καί ἐν ζωῇ στό σῶμα τοῦ ὁσίου.

Δέν τιμοῦμε ὅμως τόν ὅσιο Ἀντώ­νιο μόνο γιά ὅ,τι ἀπορρέει ἀπό τήν ἰδιότητα τοῦ κληρονόμου τῆς αἰω­νίου ζωῆς, ἀλλά καί γι᾽ αὐτήν τήν ἴδια τήν ἰδιότητα.

Ἐάν ὁ κληρονόμος κάποιων ὑλι­κῶν πραγμάτων θεωρεῖται ἀπό πολ­λούς εὐτυχής, κατανοοῦμε ὅλοι πόσο περισσότερο εὐτυχής καί μακάριος πρέπει νά θεωρεῖται αὐτός ὁ ὁποῖος καθίσταται κληρο­νό­μος τῆς αἰωνίου ζωῆς. Διότι ἡ κληρονομία πού λαμβάνει δέν περι­ορίζεται χρονικά, οὔτε φθείρε­ται μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου, γιατί πρόκειται γιά τήν αἰώνιο ζωή, ἡ ὁποία δέν εἶναι φυσικά κενή ἀγαθῶν, ἀλλά περιλαμβάνει «ἅ ὀφθαλμός οὐκ εἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσε καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἅ ἡτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν».

Ἡ αἰώνιος ζωή εἶναι ὅμως καί ὁ δικός μας στόχος. Εἶναι ὁ πόθος κάθε ἀνθρώπου, πολύ περισσότερο ὅμως ὅλων ὅσων πιστεύουμε στόν Χριστό, διότι ἐμεῖς δέν ἀντιλαμ­βα­νόμεθα τήν αἰώνιο ζωή ὡς μία ζωή ὑλικῶν ἀπολαύσεων, ἀλλά ὡς ζωή γεμάτη ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὡς ζωή μέσα στή διαρκῆ παρουσία τοῦ Θεοῦ καί στήν ἀπόλυτη εὐφροσύνη τήν ὁποία παρέχει αὐτή στόν ἄν­θρωπο.

Γι᾽ αὐτό καί τιμώντας τόν πολιοῦ­χο μας ὅσιο Ἀντώνιο ὡς κληρο­νό­μο τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἄς ἀκού­σου­με τόν ἱερό ὑμνογράφο, ὁ ὁποῖος μᾶς ὑποδεικνύει καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἔγινε ὁ ὅσιος Ἀντώνιος κληρονόμος τῆς αἰωνίου ζωῆς. Ἔγινε, λοιπόν, «ὡς ταύτης ἀξίως ζήσας ἐν τῇ προσκαίρῳ ζωῇ καί Χριστοῦ πληρώσας τά προστάγμα­τα».

Κληρονόμησε ὁ ὅσιος Ἀντώνιος τήν αἰώνιο ζωή, ἐπειδή ἔζησε τήν πρόσκαιρη ζωή του στή γῆ ἀντάξια τῆς αἰωνίου. Κέρδισε τήν αἰώνιο ζωή, ἐπειδή ἐδῶ στή γῆ ἔζησε σύμ­φωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτός εἶναι ὁ τρόπος καί αὐτό εἶναι τό μέσο γιά νά κληρονομήσει ὁ ἄνθρωπος, γιά νά κληρονο­μή­σουμε, τήν αἰώνιο ζωή. Νά τηροῦμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά ζοῦμε σέ κοινωνία μέ τόν Χριστό ἀπό αὐτή τή ζωή.

Κανείς δέν μπορεῖ νά ζήσει αἰώ­νια μαζί μέ τόν Χριστό, ἐάν δέν ζεῖ μαζί του καί ἐδῶ στή γῆ. Διότι, ὅπως δέν μπορεῖς νά ἀποκτήσεις κάτι μελλοντικά, ἐάν δέν τό ἐπι­θυ­μεῖς καί δέν τό θέλεις ἀπό τό παρόν, καί ἐάν δέν προσπαθεῖς νά κάνεις ὅ,τι ἀπαιτεῖται γιά νά τό ἐπιτύχεις καί νά τό κερδίσεις, ἔτσι δέν μποροῦμε νά κερδίσουμε τήν αἰώνιο ζωή, δέν μποροῦμε νά κλη­ρονομήσουμε τήν αἰώνιο ζωή, ἐάν δέν ζοῦμε ἀπό αὐτήν τή ζωή κοντά στόν Χριστό, ἐάν δέν ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή.

Διότι δέν εἶναι δυνατόν νά ζήσου­με αἰώνια μαζί μέ τόν Χριστό, ἐάν δέν ποθοῦμε νά ζοῦμε καθημερινά μαζί του ἀπό αὐτή τή ζωή. Καί δέν μποροῦμε νά ἔχουμε τήν ἀπαίτηση νά μᾶς χαρίσει ὁ Θεός τήν αἰώνιο ζωή, ὅταν ἐμεῖς ἐδῶ στή γῆ ἀδια­φο­ροῦμε γιά τό θέλημά του, ἀδια­φο­ροῦμε γιά τήν ὕπαρξή του καί ζοῦμε τή δική μας ζωή, ὅπως κρί­νουμε καί ὅπως νομίζουμε ἐμεῖς.

Ἄς ἀκολουθήσουμε, λοιπόν, τήν προτροπή τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου καί ἄς προ­σπαθήσουμε νά βαδίσουμε στά ἴχνη τοῦ πολιούχου καί προστάτου μας ὁσίου Ἀντωνίου καί νά ζοῦμε ἀπό τή γῆ τόν οὐρανό, ὅπως καί ἐκεῖνος, μέ τήν ἐπικοινωνία καί τήν κοινωνία μας μέ τόν Θεό διά τῆς προσευχῆς καί τῶν ἱερῶν μυ­στηρίων καί μέ τήν προσπάθεια νά ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τό θέλημά του, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε διά τῶν πρεσβειῶν του νά γίνουμε καί ἐμεῖς κληρονόμοι τῆς αἰωνίου ζωῆς καί τῆς αἰωνίου εὐφροσύνης κοντά στόν Θεό καί μετά πάντων τῶν ἁγίων.