Δοξολογία επί τη Αγιοκατατάξει του Οσίου Γερασίμου στην Παναγία Δοβρά

Μετά τη σχετική απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου γιά την αγιοκατάταξη του Οσίου Γερασίμου του Μικραγιαννανίτου και Υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, τέλεσε το απόγευμα της Τρίτης, 10ης Ιανουαρίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, όπου τέλεσε Πανηγυρική Δοξολογία.

Νωρίτερα τελέστηκε, όπως κάθε Τρίτη, ο Εσπερινός και η Παράκληση του Θαυματουργού Αγίου, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, πνευματικός υιός του νέου Οσίου της Εκκλησίας μας, στην ομιλία του εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη του προς την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τη μεγά­λη απόφαση και χαρά και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὁ λαός ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶ­δε φῶς μέγα, καί τοῖς καθη­μέ­νοις ἐν χώρᾳ καί σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς».

Τήν περασμένη Κυριακή ἀκού­σα­με στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τόν εὐαγγελιστή Ματθαῖο νά ἐπα­να­λαμβάνει τόν προφητικό λόγο τοῦ Ἡσαΐου γιά τόν Χριστό. Καί τό νόημα αὐτοῦ τοῦ λόγου ἀνα­πτύσ­σει ὁ ἅγιός μας, ὁ ἅγιος Λου­κᾶς, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Συμ­φε­ρου­­πόλεως, σέ μία ὁμιλία του πρός τούς πι­στούς τῆς ἐπαρχίας του.

«Φῶς μέγα», λέγει, δέν ἀνέτειλε μόνο γιά τούς κατοίκους τῆς χώ­ρας πέρα ἀπό τόν Ἰορδάνη, τῆς χώ­ρας τοῦ Ζαβουλών καί τῆς χώ­ρας τοῦ Νεφθαλείμ, ἀλλά καί γιά ὅλους ἐμᾶς πού πιστεύουμε στόν Χριστό, διότι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τό μόνο καί τό ἀλη­θινό Φῶς.

Αὐτό μαρτυρεῖ γιά Ἐκεῖ­νον ὁ θεῖος ἀπόστολος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στό πρῶτο κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγε­λίου του: «Ἐν αὐτῷ ζωή ἦν, καί ἡ ζωή ἦν τό φῶς τῶν ἀνθρώπων». Αὐτός εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς. Αὐ­τός εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀληθείας. Αὐ­τός εἶναι τό φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καί τό φῶς τοῦ Χρι­στοῦ ποτέ καί κανέ­να σκοτάδι δέν θά ἐπισκιάσει, διότι «ἦν τό φῶς τό ἀληθινόν, ὅ φωτίζει πάντα ἄν­θρω­­πον ἐρχόμε­νον εἰς τόν κό­σμον». Καί τώρα φω­τίζει καί ἐμᾶς.

Γιά ὅλους ἐμᾶς μποροῦμε νά ποῦ­με αὐτό πού εἶπε κάποτε ὁ ἀπό­στο­λος Παῦλος γιά τούς πρώτους χρι­στιανούς· «Ἦτε γάρ ποτε σκό­τος, νῦν δέ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέ­κνα φω­τός περιπατεῖτε».

Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς συ­νε­χίζει. «Νά ἀγαπᾶτε τό φῶς, νά τό ποθεῖτε, ὅπως τό κάθε ζω­ντανό πλάσμα, κάθε τί καθαρό καί καλό, ποθεῖ τό φῶς. Ἄς μήν εἶναι κανείς ἀπό σᾶς, ὅμοιος μ᾽ ἐκεί­νους πού μισοῦν τό φῶς καί προ­τιμοῦν στό σκοτάδι. Νά μᾶς φυ­λάξει ὁ Κύριος καί νά μήν ὑπάρ­χει ποτέ μεταξύ τῶν χριστια­νῶν ἄνθρωπος πού νά ἀγα­πάει τό σκότος. Γνωρίζετε ποι­ός ἀγαπάει τό σκο­τάδι, τό ἀδια­πέ­ραστο σκοτάδι τῆς νύχτας; Τό ἀγα­ποῦν ληστές καί κακοῦργοι. Ἐνῶ ὅλοι οἱ καθαροί καί καλοί ἀγα­ποῦν τό φῶς.

Ἀγαπᾶτε, λοιπόν, ἐσεῖς τό φῶς τοῦ Χριστοῦ. Μόνο μέσα σ᾽ αὐτό τό φῶς μποροῦμε νά περάσουμε τήν ὁδό τῆς ζωῆς μας. «Περιπατεῖτε ἕως τό φῶς ἔχετε». Σπεῦστε, σπεῦ­στε νά περπατᾶτε μέσα στό φῶς, νά μήν περνᾶτε τίς ἡμέρες τῆς ζω­ῆς σας χωρίς φῶς, μέσα στό σκο­τάδι τῶν παθῶν, διότι ὅλους μας μᾶς κάλεσε ὁ Θεός στό φῶς.

Ἀκοῦστε τί εἶπε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς: «Ὑμεῖς ἐστέ τό φῶς τοῦ κόσμου». Τά λόγια αὐτά δέν ἀφοροῦν μόνο τού­ς ἀποστόλους ἤ τόν ἀρχιερέα, ἐπειδή διαβάζονται, ὅταν αὐτός ντύ­νεται τά ἱερά του ἄμφια. Τά λόγια αὐτά ἀφοροῦν ὅλους μας. Ὅλοι σᾶς πρέπει νά εἶστε φῶς μέσα στό σκοτάδι.

Τό φῶς μπορεῖ νά ἔχει διάφορες μορφές. Μπορεῖ νά εἶναι σάν τό φῶς τοῦ ἡλίου, μπορεῖ σάν τῆς σε­λήνης καί τῶν ἄστρων. Μπορεῖ νά εἶναι ἀδύναμο, σάν τό φῶς τοῦ κε­ριοῦ ἤ μιᾶς λάμπας. Καί ὅμως ὅλα αὐτά εἶναι φῶς, εἶναι εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Καί τό ἀσθενέστερο φῶς εἶ­ναι εὐάρεστο στόν Θεό. Μέ τέτοιο φῶς μπορεῖ ὁ καθένας μας νά φω­τίζει τό σκοτάδι πού ὑπάρχει γύρω. Μέ τήν ἀγάπη, τήν τρυφερότητα, τήν εὐσπλαγχνία καί τήν εὐλάβειά σας, μπορεῖτε καί πρέπει νά λάμ­πε­τε μέσα σ᾽ αὐτόν τόν κόσμο. Μία ἀγράμματη γιαγιά μπορεῖ νά εἶναι λυχνάρι, ἐάν μέσα στήν καρδιά της ὑπάρχει τό φῶς τῆς πραότητας, τῆς ἀγάπης καί τῆς ταπείνωσης, ἐάν ἀγαπᾶ τούς ἄλλους ἀνθρώ­πους καί προσπαθεῖ ὅσο μπορεῖ νά τούς βοηθήσει. Τότε καί αὐτή εἶ­ναι λυ­χνά­ρι, εἶναι τό φῶς τοῦ Θεοῦ πού φωτίζει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων καί δοξάζει τόν ἐπου­ράνιο Πατέρα μας.

Ἔτσι νά λάμπει, προτρέπει ὁ ἅγι­ος Λουκᾶς, τό φῶς σας μπροστά στούς ἀν­θρώπους γιά νά δοξάζουν καί αὐ­τoί τόν ἐπουράνιο Πατέρα μας.

Ἕνα τέτοιο φῶς πού φώτισε καί φωτίζει χιλιάδες ψυχές μέ τή ζωή του, μέ τήν ἄσκησή του, μέ τόν λόγο καί τή σιωπή του καί μέ τό τεράστιο ἔργο του εἶναι καί ὁ Γέ­ρων Γεράσιμος Μικραγιαννανί­της, ὁ Μέγας Ὑμνογράφος τῆς Μεγά­λης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τόν ὁποῖο σήμερα ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνο­δος τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ὁ Πα­ναγιώτατος Οἰκουμενικός μας Πα­τριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, ἀνέ­γρα­ψε στό Ἁγιολόγιο τῆς κατ᾽ Ἀνα­τολάς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ὀρθο­δόξου Ἐκκλησίας καί συγκατα­ρίθμη­σε μετά τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος Ἁγίων της, ὥστε νά τιμᾶται καί νά γεραίρεται στό ἑξῆς καί αὐτός ὡς ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας.

Μέ τήν Πατριαρχική καί Συνοδι­κή αὐτή ἀπόφαση τίθεται ὁ Γέρων Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης ἐπί τήν λυχνίαν τῆς Ἐκκλησίας, στήν ὁποία ἀφιέρωσε παιδιόθεν τή ζωή του καί τήν ὁποία διακόνησε μέχρι τῆς κοιμήσεώς του ὡς μοναχός στή Μικρή Ἁγία Ἄννα, στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὡς Γέροντας καί ὡς Ὑμνογράφος, μέ πολλή ταπείνω­ση, μέ ἀπόλυτη ἀφοσίωση καί εἰλι­κρινῆ ἀγάπη καί βαθύτατο σεβα­σμό, ἰδιαιτέρως πρός τό Οἰκουμε­νι­κό μας Πατριαρχεῖο, τό ὁποῖο τόν ἐτίμησε ἐν ζωῇ διά τῶν ἀοιδίμων Πατριαρχῶν Ἀθηναγόρου καί Δη­μη­τρίου καί τώρα, τριάντα ἕνα χρό­νια μετά τήν ὁσιακή κοίμησή του, διά τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκου­με­νικοῦ μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρ­θολομαίου.

Γιά τήν Ἐκκλησία μας εἶναι ἡμέρα μεγάλης χαρᾶς καί εὐφροσύνης, διότι ὁ ὅσιος πλέον Γεράσιμος ὁ Μι­κραγιαννανίτης, ὁ Ὑμνογρά­φος, θά τιμᾶται πλέον μέ τούς ὁμο­σκήνους καί ὁμοτρόπους του ὁσίους καί θεοφόρους Πατέρες, Διο­νύσιο τόν Ρήτορα καί Μητρο­φάνη, τούς ὁποίους ὑπερβαλ­λόντως ἀγάπησε καί ἐτίμησε, θά τιμᾶται ὡς ἐφάμιλλος τῶν μεγά­λων ὑμνογράφων τῆς Ἐκκλησίας μας, τῶν ὁποίων τό ἔργο μέ πιστό­τητα συνέχισε, καλλιεργώντας ἐμπόνως καί πολλαπαπλασιά­ζο­ντας τό χάρισμα τοῦ Ὑμνογράφου, τό ὁποῖο τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός, καί πλουτίζοντας τήν Ἐκκλησία μέ ἀναρίθμητες Ἀκολουθίες παλαιῶν καί νεωτέρων ἁγίων της, οἱ ὁποῖες θησαυρίζονται σέ 48 ὀγκώδεις τόμους τῶν 800 σελίδων ἕκαστος, καί πολλές ἀπό τίς ὁποῖες ψάλ­λονται ἤδη ἀπό δεκαετίες σέ ὅλο τόν Ὀρθόδοξο κόσμο καί μάλιστα σέ πολλές γλῶσσες.

Ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι ἡμέρα ὅμως πολύ μεγάλης χαρᾶς καί δοξο­λο­γίας πρός τόν Θεό ἰδιαιτέ­ρως γιά τήν Ἱερά μας Μητρόπολη, καθώς ἡ ἐλαχιστότης μου εἶχα τή μεγάλη εὐλογία νά τόν γνωρίσω ἀπό παιδί καί νά εἶναι Γέροντάς μου, ἀλλά καί ἄλλοι ἀπό τούς πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας τόν γνώριζαν καί συνεδέοντο μαζί του. Καί παρότι ἐν ζωῇ ἀπέκρυπτε τίς οὐράνιες ἐμπειρίες πού ζοῦσε ἀπό πολύ νέος μοναχός, ἔχουμε πολυά­ριθμες μαρτυρίες ὁσίων καί ἁγια­σμένων μοναχῶν ἀλλά καί προσω­πικές ἐμπειρίες ὅτι ὁ Γέρων Γερά­σιμος, ὁ νέος ὅσιος, ζοῦσε μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί τούς ἁγί­ους, συνομιλοῦσε μαζί τους, τούς ἔβλεπε, τούς αἰσθανόταν, καί εἶχε λάβει ἐκτός ἀπό τό μεγάλο χάρισμα τοῦ Ὑμνογράφου, καί πλῆθος ἄλ­λων θείων δωρεῶν καί χαρισμά­των, διά τῶν ὁποίων εἶναι προφα­νές ὅτι ὑπῆρξε καί εἶναι ἰσοστάσιος τῶν ὁσίων καί θεοφόρων πατέρων, τῶν Θεῷ εὐαρεστησάντων διά τῆς ἀσκήσεως καί τῆς καθαρότητος τῆς ζωῆς του.

Δοξάζουμε καί εὐχαριστοῦμε ἀπό καρδιᾶς τόν Θεό γιά τόν νέο ἅγιο πού χάρισε στήν Ἐκκλησία του καί σέ ὅλους ἐμᾶς καί ἔχουμε τή βε­βαιότητα ὅτι στό ἑξῆς θά πρεσβεύει ἐκτενέστερα γιά μᾶς καί θά μᾶς ἐνισχύει μέ τή χάρη του στήν πορεία τῆς ζωῆς μας καί τοῦ ἀγῶνος μας.

Εὐχαριστοῦμε καί ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας καί πρός τήν Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, καί τήν περί Αὐτόν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο γιά τή μεγά­λη αὐτή ἀπόφαση καί χαρά πού μᾶς προσέφεραν καί ἐπικαλούμεθα τα­πει­νά τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ νέου ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Μικραγιαν­να­νίτου γιά ὅλους μας.