Πανηγύρισε η Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου

Το Σάββατο 7 Ιανουαρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας επί τη εορτή της συνάξεως του Τιμίου Προδρόμου.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Κἀγώ ἑώρακα καί μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ».

Χθές στά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου, ἐνῶ ὁ Χριστός βαπτιζόταν ἀπό τόν τίμιο Πρόδρομο, ἀκούσθηκε ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ νά μαρτυρεῖ ὅτι «οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγα­πητός, ἐν ᾧ ηὐδόκησα».

Καί σήμερα μαρτυρεῖ ὁ αὐτήκοος καί αὐτόπτης μάρτυς. Μαρτυρεῖ ὁ τίμιος Πρόδρομος καί Βαπτιστής τοῦ Κυρίου. Μαρτυρεῖ αὐτός πού ἄκουσε τή θεία φωνή. Μαρτυρεῖ αὐτός πού εἶδε τό Πνεῦμα τό ἅγιο νά κατεβαίνει καί νά παραμένει ἐπάνω ἀπό τόν Χριστό. Μαρτυρεῖ ὁ μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν, γιατί αὐτός ἀξιώθηκε νά δεῖ ἐπι­βεβαιούμενα ὅσα τοῦ εἶχε ἀποκα­λύ­ψει ὁ Θεός, ὅταν τόν ἔστειλε νά προαναγγείλει τή βασιλεία του καί νά βαπτίζει τούς ἀνθρώπους πού μετανοοῦσαν καί ἐξομολογοῦντο τίς ἁμαρτίες τους, προετοιμαζό­με­νοι γιά νά δεχθοῦν τόν Μεσσία. Μαρτυρεῖ ἀκόμη μέ εἰλικρίνεια ὁ τίμιος Πρόδρομος, καί μάλιστα δύο φορές, προκειμένου νά μήν ὑπάρ­ξουν ἀμφισβητήσεις ἤ παρεξηγή­σεις, ὅτι δέν γνώριζε προηγουμέ­νως τόν Χριστό, δέν τόν εἶχε δεῖ καί δέν τόν εἶχε συναντήσει, ἀλλά ἦταν ὁ Θεός πού τόν ἀξίωσε νά γίνει μάρτυρας τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο καί νά τόν συστήσει στούς ἀνθρώπους.

«Κἀγώ ἑώρακα καί μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ», βεβαιώνει ὁ τίμιος Πρόδρομος τήν ἐπαύριο τῆς βαπτίσεως τοῦ Κυρίου τούς μαθητές του καί συγχρόνως βεβαιώνει καί ἐμᾶς, γιατί αὐτός εἶναι ὁ ἀψευδής μάρτυς τῆς θείας Ἐπιφανείας. Γιατί αὐτός εἶχε τή μεγάλη τιμή νά δεῖ πρῶτος τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά πλη­ροφορηθεῖ ἀπό τόν Θεό ποιός ἦταν. Δέν θά μποροῦσε νά κατανοήσει ὁ καθένας ποιός ἦταν ὁ βαπτιζόμε­νος στά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου. Οὔτε ὁ καθένας θά μποροῦσε νά καταλά­βει τό νόημα τῆς φωνῆς τοῦ Θεοῦ καί τήν ἐπιβεβαίωση τοῦ ἁγίου Πνεύ­ματος, γιατί γιά νά συνέβαινε αὐτό, θά ἔπρεπε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νά εἶναι δεκτικοί τῆς θείας χάρι­τος, ὥστε νά εἶναι σέ θέση νά ἀκούσουν τόν Θεό καί νά δοῦν τό Πανάγιο Πνεῦμα.

Δέν ἦταν ὅμως δυνατόν ἄνθρω­ποι μέ τήν ψυχή καί τά μάτια της σκοτισμένα ἀπό τήν ἁμαρτία καί τίς κοσμικές ἀναστροφές νά γί­νουν ἀποδέκτες τῆς θείας ἀποκα­λύ­ψεως, ὅπως δέν μποροῦσαν καί νά μετανοήσουν χωρίς τήν παρό­τρυνση τοῦ τιμίου Προδρόμου.

Ἐκεῖνος ὅμως, ὁ τίμιος Πρόδρο­μος, πού σέ ὅλη του τή ζωή εἶχε καθαρθεῖ μέ τήν ἄσκηση καί τή νηστεία, μέ τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τόν κόσμο καί τήν ἀποχή ἀπό τά τοῦ κόσμου, μποροῦσε νά δεῖ τή θεία ἀποκάλυψη, μποροῦσε νά ἀκούσει τή φωνή τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ψυχή του, μποροῦσε νά κατα­νοήσει τί τοῦ λέγει, καί νά γίνει αὐτός πού θά μεταδώσει τή μαρ­τυρία τοῦ θαύματος πού ἔζησε καί νά προετοιμάσει τήν ὁδό, ὥστε νά μπορέσουν καί οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι νά πλησιάσουν τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, ἐκπληρώνοντας μέ τόν τρόπο αὐτό τήν ἀποστολή του.

Ἀπό τότε καί μέχρι σήμερα ἡ Ἐκ­κλησία μας καί ὁ κόσμος στηρίζε­ται στή μαρτυρία τοῦ τιμίου Προ­δρόμου, μαρτυρία πού ἀποδεικνύει τή μεγάλη τιμή καί τή μεγάλη εὔνοια τοῦ Θεοῦ σέ αὐτόν τόν ἄν­θρωπο, τόν ὁποῖο ἐπέλεξε ἀνάμεσα ἀπό ἑκατομμύρια ἀνθρώπους, ἀνά­μεσα ἀπό τούς προφῆτες καί τούς δικαίους του, γιά νά γίνει ὁ ἀδιά­ψευστος μάρτυς τῆς παρουσίας του, γιά νά γίνει ἡ φωνή τοῦ βοῶ­ντος στήν ἔρημο τοῦ παρόντος κόσμου, ὅτι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐνανθρώπησε γιά τή σωτηρία μας, ἐνανθρώπησε γιά νά ἀνοίξει καί σέ μᾶς τή θύρα τῆς βασιλείας του, στήν ὁποία εἴμεθα ὅλοι κεκλη­μένοι, ἀλλά μποροῦμε νά εἰσέλ­θουμε μόνο ἄν ἀποφασίσουμε νά μετανοήσουμε καί νά καθάρουμε τήν ψυχή μας. Διότι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἕνας τόπος ὅπως εἶναι ἡ γῆ, ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐμπειρία καί βίωμα μετοχῆς στήν παρουσία καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Ἐμπειρία καί βίωμα τό ὁποῖο δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τόν τόπο καί τόν χρόνο ἀλλά ἀπό τήν καθαρό­τητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, στήν ὁποία φθάνει ὁ ἄνθρωπος μέ τόν προσωπικό του ἀγώνα καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ.

Αὐτή τήν αἴσθηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἶχε ὁ τί­μιος Πρόδρομος, ὅταν κήρυττε λέγοντας: «μετανο­εῖ­τε, ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ», ἀλλά καί ὅταν λάμβανε τήν πλη­ροφορία ὅτι θά ἀξιωθεῖ νά βαπτίσει τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ.

Αὐτή τήν ἐμπειρία τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ μᾶς καλεῖ νά ζήσουμε ὁ τίμιος Πρόδρομος, ὁ προστάτης καί ἔφορος τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς, στήν ὁποία προσήλθαμε σήμερα γιά νά τόν τιμήσουμε καί νά συμ­πα­νηγυρίσουμε μέ τήν Ἱερά Ἀδελ­φότητα πού ἀγωνίζεται νά βαδίσει στά ἴχνη τοῦ μεγάλου καθηγητοῦ τῆς μετανοίας. Καί μᾶς καλεῖ νά τήν ζήσουμε διά τῆς μετανοίας, τήν ὁποία ἐκεῖνος ἐκήρυττε, κα­θαί­ροντας καί τήν ψυχή καί τό σῶμα καί τό πνεῦμα μας, διότι μόνο «οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ τόν Θεόν ὄψονται», καί μόνο στούς κα­θαρούς ἐνοικεῖ ὁ Θεός καί τούς ἁγιάζει, ὅπως ἁγίασε καί τόν τίμιο Πρόδρομο καί Βαπτιστή του.

Ἄς προσπαθήσουμε καί ἐμεῖς καί εὔχομαι ταπεινά διά τῶν πρε­σβει­ῶν του νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς κα­θάρ­σεως καί τῆς ἐμπειρίας τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας.