Με λαμπρότητα η λήξη του επετειακού έτους των 200 ετών από το Ολοκαύτωμα της Νάουσας

Δόθηκε στην Ηρωϊκή Πόλη ο Χρυσός Σταυρός του Αποστόλου Παύλου 

Το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου το βράδυ στο Δημοτικό Θέατρο Ναούσης πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η Χριστουγεννιάτικη Συναυλία που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας για τη λήξη του επετειακού έτους των 200 ετών από το Ολοκαύτωμα της ηρωικής και αγιοτόκου πόλεως της Ναούσης και τη θυσία των Αγίων Δισχιλίων Ναουσαίων Νεομαρτύρων.

Στην εκδήλωση συμμετείχαν οι χορωδίες του Συλλόγου Ιεροψαλτών της Ιεράς Μητροπόλεως μας υπό τη διεύθυνση του κ. Ιορδάνη Ζερδαλή και του Ωδείου Ναούσης υπό τη διεύθυνση του κ. Δημητρίου Παρόλα, οι οποίες απέδωσαν εκκλησιαστικούς ύμνους και εορταστικά τραγούδια.

Στο τέλος ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, απένειμε τον Χρυσό Σταυρό πρώτης τάξεως του Αποστόλου Παύλου στον Δήμο της Ηρωικής πόλεως Ναούσης, τιμώντας όλους τους Ναουσαίους, οι οποίοι τίμησαν ιδιαίτερα τους Ήρωες και Αγίους προγόνους τους, διοργανώνοντας και συμμετέχοντας ενεργά στους επετειακούς εορτασμούς.

Τον Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου παρέλαβε ο Δήμαρχος της Ηρωικής πόλεως κ. Νικόλαος Καρανικόλας, ενώ αντίγραφα του επιδόθηκαν και στους παρόντες δημοτικούς συμβούλους.

Την εκδήλωση προλόγισε και παρουσίασε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Ειρηνουπόλεως και Γραμματέας της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στον χαιρετισμό του, εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς όσους κοπίασαν για την προετοιμασία και την διεξαγωγή των επετειακών εκδηλώσεων αναφέροντας μεταξύ άλλων: Ἐγγίζουμε ἤδη τίς ἑορτές τῶν Χριστουγέννων καί τοῦ νέου ἔτους. Ἐγγίζουμε ὅμως συγχρόνως καί τό τέλος ἑνός ἐπετειακοῦ ἔτους γιά ὁλόκληρο τόν Ἑλληνισμό, ἰδιαι­τέρως ὅμως γιά τήν ἡρωική πόλη τῆς Ναούσης, τήν Ἱερά Μητρόπολή μας καί τήν ἐπαρχία μας, κατά τό ὁποῖο τιμήσαμε τή συμπλήρωση 200 ἐτῶν ἀπό τό Ὁλοκαύτωμα τῆς Ναούσης, ἀπό τή θυσία καί τό μαρτύριο τῶν ἡρωι­κῶν Ναουσαίων, ἀνδρῶν καί γυ­ναι­κῶν, κάθε ἡλικίας. Ὅλων ἐκεί­νων οἱ ὁποῖοι ξεσηκώθηκαν, ἐπα­ναστάτησαν καί ἀγωνίσθηκαν γιά νά ἐλευθερώσουν τήν πόλη τους, γιά νά ἐλευθερώσουν τήν Ἠμαθία καί τή Μακεδονία ἀπό τόν βαρύ ζυγό τῶν Τούρκων, πού γιά πέντε σχεδόν αἰῶνες τούς κρατοῦσε δέ­σμιους, ὑπόδουλους, σκλάβους ὑπό μία βάρβαρη ἐξουσία καί ἕναν ἀλλόθρησκο καί βάναυσο τύραννο.

Οἱ Ναουσαῖοι ξεκίνησαν μέ θάρ­ρος καί ὁρμή, σηκώνοντας τά λά­βαρα τῆς ἐπαναστάσεως μέ τήν εὐ­λογία τῆς Ἐκκλησίας, στόν ναό τοῦ ἁγίου Δημητρίου Ναούσης, μέ πρώ­τους τούς ἡρωικούς ὁπλαρχη­γούς Καρατάσο, Ζαφειράκη καί Γάτσο. Καί τό θάρρος καί ἡ ὁρμή τους δέν ἀνακόπηκε, ὅταν ἔχασαν τήν πρώτη μάχη, ὅταν δέν μπόρε­σαν νά ἐλευθερώσουν τή Βέροια, ὅταν ἡ Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, μετά τήν ἡρωική ἀντίσταση τοῦ Κα­ρατάσου καί τίς μεγάλες ἀπώ­λειες τῶν Τούρκων, ἔζησε τό δικό της ὁλοκαύτωμα.

Τό θάρρος καί ἡ ὁρμή τῶν Να­ουσαίων δέν σταμάτησε οὔτε ὅταν οἱ Τοῦρκοι, Πέμπτη τῆς Διακαινη­σίμου, κατόρθωσαν νά μποῦν ἀπό μία ἀφύλακτη πύλη καί νά σφα­γιά­σουν τούς πέντε ἱερεῖς πού λει­τουρ­γοῦσαν στόν ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καί τούς λαϊκούς, ἀλλά οὔτε καί τίς ἑπό­με­νες ἡμέρες, ὅταν τούς πολεμοῦσαν σπίτι μέ σπίτι, σῶμα μέ σῶμα.

Δέν ἔχασαν τό θάρρος τους οὔτε ὅταν τούς συνέλαβαν καί τούς ὁδή­γη­σαν στό Κιόσκι γιά νά δικασθοῦν ἐνώπιον τοῦ Λουμπούτ πασᾶ, οὔτε ὅταν συνέλαβαν τίς γυναῖκες καί τίς θυγατέρες τους, γιά νά τίς ὁδηγήσουν στή Θεσσαλονίκη καί στά σκλαβοπάζαρα, οὔτε καί ὅταν κάποιες γυναῖκες μέ τά μικρά παι­διά τους στήν ἀγκαλιά προσπάθη­σαν νά ξεφύγουν καί βρέθηκαν ἀπο­κλεισμένες: ἀπό τή μία οἱ Τοῦρ­κοι καί ἀπό τήν ἄλλη τά παγω­μένα νερά τῆς Ἀράπιτσας.

Ἔδειξαν καί τότε θάρρος ἀπαρά­μιλλο. Οἱ ἄνδρες καί οἱ νέοι ἔδω­σαν τήν καλή ὁμολογία τῆς πίστε­ως καί ὑπέμειναν τό μαρτύριο λέγοντας: «χριστιανός γεννήθηκα, χριστιανός θά πεθάνω».

Τό ἴδιο ἔκαναν καί οἱ ἀνδρεῖες Να­ουσαῖες γυναῖκες στή Θεσσαλο­νίκη. Ὑπέμειναν καί αὐτές μέ θάρ­ρος τά βασανιστήρια καί τόν μαρ­τυρικό θάνατο.

Δέν ὑστέρησαν ὅμως οὔτε οἱ ἡρωι­­κές γυναῖκες τῆς Ἀράπιτσας, πού ἔπεσαν στά νερά της, γιά νά μήν ἀτιμασθοῦν στά χέρια τῶν Τούρκων. Καί ἀναδείχθηκαν καί αὐτές ἡρωίδες καί μάρτυρες.

Σέ ὅλους αὐτούς τούς μάρτυρες τῆς Ναούσης καί σέ ὅλους τούς ἥρωες πού ἔπεσαν ἀγωνιζόμενοι ἐναντίον τῶν Τούρκων, ἦταν ἀφιε­­ρωμένο τό ἐπετειακό ἔτος γιά τά 200 χρόνια ἀπό τό Ὁλοκαύτωμα τῆς Ναούσης πού κλείνει σέ λίγες ἡμέρες.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Να­ούσης καί Καμπανίας σέ συνερ­γα­σία μέ τόν Δῆμο τῆς ἡρωϊκῆς πόλεως τῆς Ναούσης ἀλλά καί μέ πολλούς ἄλλους φορεῖς τίμησε τή μεγάλη αὐτή ἐπέτειο μέ πολλές ἑορταστικές ἐκδηλώσεις ἀπό τήν ἀρχή τοῦ ἔτους, θέλοντας νά ἀνα­δείξει τή θυσία καί τήν προσφορά τῶν Ναουσαίων στόν ἀγώνα γιά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ Ἔθνους, θέ­λοντας νά προβάλει τήν ἡρωι­κή πόλη τῆς Ναούσης.

Ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ νά θυμήσω κάποιες μόνο ἀπό αὐτές: τίς ἐκδη­λώ­σεις γιά τήν ἔναρξη τῆς ἐπα­ναστάσεως τῆς Ναούσης, τήν Κυ­ριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν ἐπέτειο τοῦ Ὁλοκαυτώματος, τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ, μέ τήν παρουσία τῆς Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημο­κρα­­τίας καί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου, τή μου­σική ἐκδήλωση πού ὀργανώσαμε τόν Ὀκτώβριο στό Μητροπολιτικό Κέντρο Πολιτισμοῦ «Παντάνασ­σα», ἀλλά καί τά ἀναθηματικά μνη­μεῖα πού τοποθετήθηκαν πρός τιμήν τῶν ἡρώων καί τῶν μαρτύ­ρων τῆς πόλεώς μας γιά νά θυμί­ζουν σέ ὅλους μας καί τή θυσία τῶν πατέ­ρων καί μητέρων μας καί τήν ἐπέ­τειο τῶν 200 χρόνων τοῦ Ὁλοκαυ­τώματος: τό μνημεῖο τῶν ἁγίων πέντε ἱερομαρτύρων ἱερέων καί τῶν λαϊκῶν, στό προαύλιο τοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Γεωρ­γίου, τό μνημεῖο τῶν ἁγίων νεο­μαρτύρων γυναικῶν τῆς Ἀρά­πι­τσας στούς Στουμπάνους, καθώς καί τό μνημεῖο τοῦ Γερο-Καρα­τά­σου στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας Δοβρᾶ, ὅπου ἀγωνίσθηκε ἡρωικά.

Παράλληλα τιμήσαμε τήν ἐπέτειο μέ μία εἰδική ἔκδοση ἀφιερωμένη στά 200 χρόνια ἀπό τό Ὁλοκαύτω­μα τῆς Ναούσης μέ τίτλο τό σύν­θημα τῶν ἡρωικῶν Ναουσαίων: «Μάχου ὑπέρ πίστεως καί πατρί­δος».

Δέν θά μποροῦσε νά ὁλοκληρωθεῖ αὐτό τό ἐπετειακό ἔτος γιά τά 200 χρόνια ἀπό τό Ὁλοκαύτωμα χωρίς μία καταληκτήρια ἐκδήλωση, τήν ἀποψινή ἐκδήλωση, πού ἦταν συγ­χρόνως καί μία ὄμορφη Χρι­στου­γεννιάτικη συναυλία.

Μέ τήν ἐκδήλωση αὐτή ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας, πού χρόνια τώρα ἀγωνίζεται γιά τήν προβολή καί ἀνάδειξη τῆς ἡρωικῆς καί μαρτυ­ρι­κῆς αὐτῆς πόλεως, θέλει νά τιμή­σει στά πρόσωπα τῶν Δημοτικῶν ἀρχόντων ὅλον τόν εὐγενῆ λαό τῆς ἡρωικῆς Να­ούσης γιά τή συμ­μετοχή καί τή συμπαράστασή του στίς ἑορτα­στι­κές ἐκδηλώσεις γιά τή μεγάλη καί ἱστορική αὐτή ἐπέ­τειο τῆς πόλεώς μας, τήν ὁποία εἴχαμε τή χαρά νά ἑορτάσουμε αὐτόν τόν χρόνο.

Εἶναι γνωστό καί τεκμηριώνεται καί ἀπό ἱστορικά ἔγγραφα ὅτι, πα­ρότι τό Ὁλοκαύτωμα τῆς Ναούσης συνέβη πρίν ἀπό 200 χρόνια, ἡ ἐπίσημη ἀναγνώριση τῆς θυσίας τῆς πόλεως καί τῶν κατοίκων της στόν ἀγώνα γιά τήν ἐλευθερία τοῦ Ἔθνους ἄργησε πολύ νά ἔρθει. Καί τό σημειώνω, γιατί δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι αὐτό γιά τό ὁποῖο σήμερα καυχώμεθα, ὅτι δηλαδή ἡ πόλη μας, ἡ Νάουσα, ὀνομάζεται ἐπίσημα ἡρωική πόλη, χρειάσθηκε πολυετής προσπάθεια καί ἀγώνας πολλῶν ἀνθρώπων γιά νά καθιε­ρωθεῖ γιά πρώτη φορά μέ βασιλικό διάταγμα τό ἔτος 1955 καί παρά τίς ἀντιρρήσεις τοπικῶν καί κυβερνη­τικῶν παραγόντων τῆς ἐποχῆς ἐκεί­νης.

Ἡ ἀρχική σκέψη ἦταν νά ὀνομα­σθεῖ καί ἡ Νάουσα, ὅπως καί τό Με­σολόγγι, «ἱερή πόλη». Δέν εὐοδώ­θηκε ὅμως γιά νά μήν ὑπάρχει ταύ­τιση, καί προκρίθηκε ἡ ὀνομασία «ἡρωική πόλη».

Ἡ ἀνακήρυξη ἔγινε μέ διάταγμα τοῦ τότε βασι­λέως Παύλου, ὁ ὁποῖος, εἰρήσθω ἐν παρόδῳ, εἶχε ὡραῖες ἀναμνήσεις ἀπό τήν Νάου­σα, τούς κατοίκους της καί τό χιο­νο­δρομικό της κέντρο, πού εἶχε ἐπισκεφθεῖ. Στό βασιλικό διάταγμα αἰτιολογεῖται ἡ ἀπόφαση μέ ἀνα­φορά στό ἱστορικό τοῦ Ὁλοκαυ­τώματος καί καθορίζε­ται μάλιστα τό τυπικό τοῦ ἑορτα­σμοῦ, σύμφω­να μέ τό ὁποῖο θά παρί­στανται οἱ Ὑπουργοί Ἐθνικῆς Ἀμύνης καί Βορείου Ἑλλάδος καί ἄλλα μέλη τῆς Κυβερνήσεως κλπ.

Ἡ ἀνακήρυξη αὐτή ἀνανεώθηκε ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων τό ἔτος 2010, γεγονός πού συνέπεσε χρονικά μέ τήν αἴτηση τήν ὁποία ὑπέ­βαλε ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη, καί ἐκ μέρους τοῦ λαοῦ καί τῶν συλλόγων, γιά τήν Ἁγιοκατάταξη τῶν μαρτύρων, ἀνδρῶν, γυναικῶν καί παιδιῶν, τοῦ Ὁλοκαυτώματος ἀπό τό Οἰ­κου­μενικό μας Πατριαρ­χεῖο.

Καί, ἐπειδή ἡ ἱστορία ἐπαναλαμ­βά­νε­ται καί ἡ ἀλήθεια τῶν πραγ­μάτων καί τῆς ἱστορίας εἶναι αὐτή πού τελικά δικαιώνεται, γι᾽ αὐτό τιμοῦμε ἀπόψε τόν λαό τῆς Ναού­σης, ἀπονέμοντας στόν ἐκπρόσωπό του, τόν Δήμαρχο τῆς ἡρωικῆς μας πόλεως καί τούς παρισταμένους Δημοτικούς Συμβούλους, τόν Σταυ­ρό τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τή μεγαλύτερη τιμητική διάκριση τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.

Τήν ἀποψινή ἑορταστική ἐκδή­λω­ση πλαισίωσε μέ τά ὄμορφα χριστουγεννιάτικα τραγούδια πού μᾶς τραγούδησε ἡ χορωδία τοῦ Ὠδείου Νάουσας ὑπό τή διεύθυνση τοῦ κ. Δημητρίου Παρόλα, τόν ὁποῖο, ὅπως καί τά μέλη τῆς χο­ρω­δίας, εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας, γιατί μέ πολλή προθυμία πάντοτε συμ­μετέχουν στίς ἐκδηλώσεις μας καί τίς ὀμορφαίνουν μέ τίς μελω­δίες τους.

Εἴχαμε ἀκόμη τή χαρά νά ἀκού­σου­με καί τή χορωδία τοῦ Συλλό­γου Ἱεροψαλτῶν τῆς Ἱερᾶς Μητρο­πόλεώς μας ὑπό τή διεύθυνση τοῦ κ. Ἰορδάνη Ζερδαλῆ, πού μᾶς ἔψα­λαν ἐπίκαιρους χριστουγεν­νιάτι­κους ὕμνους καί ὕμνους πρός τιμήν τῶν Ναουσαίων Νεομαρτύρων. Τούς εὐχα­ριστῶ θερ­μά γιά τή συμμετοχή καί στήν ἀπο­ψινή ἐκδήλωση.

Θά ἤθελα ἀκόμη νά εὐχαριστήσω ὅλους τούς συνεργάτες μου, ἀπό τόν πρωτοσύγκελλο μέχρι τόν νεώτερο κληρικό, οἱ ὁποῖοι ἐπωμίσθηκαν τόν κόπο ὅλων τῶν ἐπετειακῶν ἐκδηλώ­σεων καί ἰδιαιτέρως τόν πανοσιο­λο­γιώτατο Ἀρχιμανδρίτη π. Ἀρσέ­νιο Χαλδαιόπουλο, προϊστάμενο τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς Παναγίας, ὁ ὁποῖος εἶχε τήν ἐποπτεία καί τήν εὐθύνη τῆς ὀργανώσεως καί τοῦ συντονισμοῦ καί τῶν ἄλλων ἐκδη­λώσεων ἀλλά καί τῆς ἀποψινῆς.

Σᾶς εὐχαριστῶ, ἀγαπητοί μου, ὅλους θερμά γιά τήν παρουσία σας!

Ἀλλά, ἀδελφοί μου, ἕνα θά πρέπει νά ἔχουμε ὅλοι κατά νοῦν, ὅτι ἡ πόλη μας, ἡ Νάουσά μας, εἶναι καί ἱερή εἶναι καί ἡρωική. Διότι καμία πόλη στόν ἑλλαδικό χῶρο δέν ἔδωσε δύο χιλιάδες ἥρωες καί μάρτυρες.

Καλά Χριστούγεννα! Σᾶς εὐχαριστῶ.