Παντελεήμων: «Εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων»

Την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων», με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου. Ο Σεβασμιώτατος στην διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Δεύτερη στή σειρά τῶν Θεομητορικῶν ἑορτῶν ἡ ἑορτή τῶν Εἰ­σοδίων τῆς Ὑπερα­γί­ας Θεοτόκου, πού τιμᾶ αὐτές τίς ἡμέρες ἡ Ἐκκλησία μας. Τήν τιμᾶ καί πανηγυρίζει ὡς ἕνα μέγα καί θαυμαστό γεγονός, τό ὁποῖο προδη­λώ­νει τό θαῦμα πού ἐπρό­κειτο νά βιώσει ἡ Πα­να­­γία μας καί δι᾽ αὐτῆς καί ὁ κόσμος ὁλό­κλη­ρος.

Γιά νά προσεγγίσει ὅμως κανείς τήν ἱερά τράπεζα τῆς ζωῆς καί τῶν θαυμάτων τῆς Παναμώμου καί Μητρός τοῦ Κυρίου μας, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, θά πρέπει νά μένει «ἔξω ρύπου», γράφει στόν ἐγκωμιαστικό του λόγο γιά τήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ὁ ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Ἰσίδωρος. Θά πρέπει καθαροί μόνο στήν ψυχή νά προσεγγίζουμε τό μέγα θαῦμα τῆς Θεομήτορος Κόρης. Ὅμως ἡ μητρική ἀγάπη τῆς Παναγίας μας παρά τήν ἀτέλειά μας, παρά τή μηδαμινότητά μας, μᾶς ἐπιτρέπει νά προσεγγίζουμε τό μυστήριο τῆς ζωῆς της γιά νά ἐνισχυόμεθα στήν πίστη μας στόν Υἱό της καί Κύριό μας καί στήν ἀγάπη μας πρός Αὐτήν.

Ἀντλώντας καί ἐμεῖς θάρρος ἀπό τήν εὐσπλαγχνία τοῦ Υἱοῦ καί τήν στοργή τῆς Παναγίας Παρθένου προσεγγίζουμε τά κράσπεδα τῆς ζωῆς της, διότι ἡ κοινωνία καί ἡ ἀνάμνηση τῶν κατορθωμάτων της μᾶς ὁδηγεῖ στόν ἁγιασμό καί στήν ἔκπλυση τῶν ἁμαρτημάτων μας, σύμφωνα καί πάλι μέ τόν ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Ἰσίδωρο.

Στην ἐποχή πού ζοῦμε, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ πα­τρί­­δα καί ὁ κόσμος ὁλό­κλη­ρος ταλανίζεται ἐξαι­­τίας διαφόρων κρί­σε­ων καί ἀντιπα­ραθέ­σε­ων, κρίσεων πολιτι­κῶν, κοι­νω­­νικῶν, οἰκο­νο­­μικῶν καί ἠθι­κῶν, ἀλλά καί ἀν­τι­παραθέσεων στρα­τιω­τικῶν καί πολεμικῶν πού αὐ­ξά­νουν τήν ἀνησυχία μας καί ἀπαιτοῦν τήν ἐγρήγορσή μας, ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι ἐ­μεῖς ἔχουμε στή διά­θε­σή μας τήν κραταιά προ­στασία καί σκέπη τῆς Παναγίας μας· καί μαζί μέ ὅλα ὅσα θά πρέ­πει νά κάνουμε, μπο­ροῦ­με καί θά πρέπει νά καταφεύγουμε καί σέ αὐ­­τήν, καί νά ζη­τοῦ­με τή βοήθεια καί τήν προ­στασία της καί γιά τά ἀτομικά μας ζητήμα­τα ἀλ­λά καί γιά τίς δυ­σκο­λίες πού ἀντιμε­τω­πίζει ἡ πατρίδα μας καί ὁ κόσμος. Γιατί ἡ Παναγία μας δέν ἀφήνει ποτέ κανέ­να ἀνε­κ­πλή­ρωτο αἴτη­μά μας, ἀρ­κεῖ νά εἶναι πρός ὄφελος καί πρός σωτηρία τῆς ψυχῆς μας. Ἀρκεῖ νά εἶναι ἐκ­φρα­σμένο μέ ταπείνωση καί ἀγά­πη πρός τό σε­πτό πρό­σωπό της.

Πρός αὐτήν ἄς ἀπευ­θύ­­νου­­με καί ἐμεῖς σιω­πηλά τά αἰτή­ματα τῆς ψυ­χῆς μας καί ἄς ἐπικαλε­σθοῦ­με τίς πρεσβεῖες καί τή με­σι­τεία της. Ἄς ἐπικαλε­σθοῦ­με τή χάρη της γιά τή ζωή μας, γιά τούς προσφι­λεῖς μας, ἀλλά καί γιά τήν πατρίδα μας, τήν ὁποία προστά­τευε καί προ­στα­τεύει πάντοτε κάτω ἀπό τή μητρική της σκέ­πη. Καί ἄς ἔχουμε τή βεβαιό­τητα ὅτι δέν θά μᾶς ἐγ­κα­ταλείψει ποτέ, ἀλ­λά θά σπεύδει πάντοτε ἀρω­γός στίς ἀνάγκες μας καί θά εἶναι διαρ­κής μεσί­τρια στόν θρό­νο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία μας.