Βεροιώτης: Δίλοφο: Ένα χωριό «όνειρο» στο Ζαγόρι

Το Δίλοφο είναι από εκείνα τα χωριά της Ηπείρου που σίγουρα θα σας κλέψει την καρδιά. Το πέτρινο στολίδι του Ζαγορίου με την αστείρευτη γοητεία προσφέρει μια μοναδική ταξιδιωτική εμπειρία στους επισκέπτες του, συστήνοντάς τους σε ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά χωριά του νομού Ιωαννίνων.Γεμάτο με γραφικές γωνιές, πέτρινα καλντερίμια και εντυπωσιακά, καλοδιατηρημένα αρχοντικά, δεν είναι τυχαίο ότι πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή χωριά στην ευρύτερη περιοχή.

Όποιος το επισκεφτεί συνειδητοποιεί και από κοντά ότι ο μαζικός τουρισμός δεν έχει κάνει ακόμη την εμφάνισή του εδώ, με το παραδοσιακό στοιχείο και την αυθεντική αύρα να έχουν μείνει ακόμη ανέγγιχτα. Χτισμένο στις πλαγιές της Τύμφης και σε απόσταση 30 χλμ. από τα Ιωάννινα, έχει ανακηρυχθεί και ως παραδοσιακός οικισμός αποτελώντας δείγμα εξαιρετικής ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής. Η κυκλοφορία των οχημάτων στο χωριό δεν επιτρέπεται, γι’ αυτό και υπάρχει ειδικά διαμορφωμένο πάρκινγκ στην είσοδό του, όπου οι επισκέπτες αφήνουν τα οχήματά τους.

Ο αρχιτεκτονικός πλούτος σημείο αναφοράς για το χωριό

Ο αρχιτεκτονικός πλούτος που χαρακτηρίζει το Δίλοφο είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του που γοητεύει τους επισκέπτες του, με πιο εντυπωσιακό κτίριο το αρχοντικό του Λουμίδη λίγο μετά την είσοδο του χωριού. Τα λιθόστρωτα καλντερίμια και τα εντυπωσιακά αρχοντικά χτισμένα με την παραδοσιακή, τοπική αρχιτεκτονική και αριστοτετεχνικά πελεκημένες πέτρες, δημιουργούν την οικιστική εικόνα του χωριού, που σίγουρα δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.

Σημείο αναφοράς, επίσης, για το Δίλοφο και η μικρή αλλά άκρως γοητευτική κεντρική του πλατεία με τον τεράστιο γεροπλάτανο, ο οποίος μετρά τέσσερις αιώνες ζωής και αποτελεί φυσικό μνημείο. Περιβαλλόμενη από αυστηρά και επιβλητικά πέτρινα κτίρια, πιο χαρακτηριστικό όλων είναι η Αναγνωστοπούλειος Σχολή, καθώς και το αρχοντικό Μακρόπουλου, το ψηλότερο σπίτι σε ολόκληρο το Ζαγόρι, με ύψος 13,5 μέτρων.

Στο αλλοτινό μεγαλοχώρι της περιοχής, σήμερα κυρίαρχες είναι η ηρεμία και η γαλήνη, ό,τι ακριβώς δηλαδή αναζητά κανείς κατά τις εξορμήσεις του από το κλεινόν άστυ.