.png)
Στόχος των ερευνητών ήταν να κατανοήσουν σε βάθος τη σχέση μεταξύ τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου (όπως το σωματικό λίπος, η σωματική δραστηριότητα και η διατροφή) με την έκβαση της νόσου μετά τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, έως σήμερα η σχέση μεταξύ τροποποιήσιμων παραγόντων του τρόπου ζωής και καρκίνου του μαστού εστίαζαν στην προδιάθεση εμφάνισης της νόσου αφήνοντας ένα κενό γνώσης για το πως οι παράγοντες αυτοί επηρεάζουν την έκβαση της ασθένειας αφότου έχει τεθεί η διάγνωση. Απώτερος σκοπός των ειδικών στην παρούσα μελέτη είναι η δημιουργία σειράς συστάσεων για τις γυναίκες που έχουν επιβιώσει καρκίνου του μαστού.
Προς την κατεύθυνση αυτή προχώρησαν σε συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση δεδομένων από ήδη δημοσιευμένες μελέτες (που είχαν καταχωρηθεί στις βάσεις PubMed και Embase) που αφορούσαν στο σωματικό λίπος, τη σωματική δραστηριότητα και τη διατροφή, σε σχέση με την έκβαση της νόσου.
Τελικά εστίασαν σε ότι αφορά στη σχέση σωματικού λίπους και πρόγνωσης της νόσου σε 225 μελέτες που αθροιστικά αφορούσαν σε περισσότερες από 456.000 γυναίκες με καρκίνο του μαστού, εκ των οποίων πάνω από 36.000 είχαν αποβιώσει από οποιαδήποτε αιτία και 26.000 από καρκίνο του μαστού.
Από την επεξεργασία των στοιχείων προέκυψε ότι, «υπάρχουν ισχυρά τεκμήρια πως η παχυσαρκία μετά τη διάγνωση καρκίνου μαστού αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου».
Αναφορικά με τη σωματική δραστηριότητα, ο Δρ. Τσιλίδης και οι συνεργάτες του ανέλυσαν στοιχεία από 20 προοπτικές μελέτες παρατήρησης και διαπίστωσαν ότι η άθληση σχετιζόταν με μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας από οποιαδήποτε αιτία και από καρκίνο του μαστού. Ενώ η αύξηση των επιπέδων της σωματικής δραστηριότητας συντελούσε σε έως 47% μειωμένο κίνδυνο.
Για να αξιολογήσουν τη σχέση διατροφής και έκβασης του καρκίνου του μαστού, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 108 μελέτες που αφορούσαν πάνω από 151.000 γυναίκες, εκ των οποίων πάνω από 14.900 είχαν αποβιώσει από οποιαδήποτε αιτία και 5.900 από καρκίνο του μαστού.
«Βρέθηκαν κάποια τεκμήρια ότι η κατανάλωση υγιεινών προτύπων διατροφής, διαιτητικών ινών και σόγιας μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο θανάτου», εξηγεί ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Προς την κατεύθυνση αυτή προχώρησαν σε συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση δεδομένων από ήδη δημοσιευμένες μελέτες (που είχαν καταχωρηθεί στις βάσεις PubMed και Embase) που αφορούσαν στο σωματικό λίπος, τη σωματική δραστηριότητα και τη διατροφή, σε σχέση με την έκβαση της νόσου.
Τελικά εστίασαν σε ότι αφορά στη σχέση σωματικού λίπους και πρόγνωσης της νόσου σε 225 μελέτες που αθροιστικά αφορούσαν σε περισσότερες από 456.000 γυναίκες με καρκίνο του μαστού, εκ των οποίων πάνω από 36.000 είχαν αποβιώσει από οποιαδήποτε αιτία και 26.000 από καρκίνο του μαστού.
Από την επεξεργασία των στοιχείων προέκυψε ότι, «υπάρχουν ισχυρά τεκμήρια πως η παχυσαρκία μετά τη διάγνωση καρκίνου μαστού αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου».
Αναφορικά με τη σωματική δραστηριότητα, ο Δρ. Τσιλίδης και οι συνεργάτες του ανέλυσαν στοιχεία από 20 προοπτικές μελέτες παρατήρησης και διαπίστωσαν ότι η άθληση σχετιζόταν με μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας από οποιαδήποτε αιτία και από καρκίνο του μαστού. Ενώ η αύξηση των επιπέδων της σωματικής δραστηριότητας συντελούσε σε έως 47% μειωμένο κίνδυνο.
Για να αξιολογήσουν τη σχέση διατροφής και έκβασης του καρκίνου του μαστού, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 108 μελέτες που αφορούσαν πάνω από 151.000 γυναίκες, εκ των οποίων πάνω από 14.900 είχαν αποβιώσει από οποιαδήποτε αιτία και 5.900 από καρκίνο του μαστού.
«Βρέθηκαν κάποια τεκμήρια ότι η κατανάλωση υγιεινών προτύπων διατροφής, διαιτητικών ινών και σόγιας μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο θανάτου», εξηγεί ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.