Παντελεήμων: «Μακάριοι οἱ πραεῖς ὅτι αὐτοί κληρονομήσουσι τήν γῆν»

Την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Μακάριοι οἱ πραεῖς ὅτι αὐτοί κληρονομήσουσι τήν γῆν». Ο Σεβασμιώτατος στην διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Γνωρίσαμε στίς προηγούμενες ὁμιλίες τούς δύο πρώτους κρίκους τῆς χρυσῆς ἁλυσίδας τῶν μακαρισμῶν, τήν πνευματική πτωχεία, δηλαδή τήν ταπείνωση, καί τό κατά Θεόν πένθος. 

Θά συνεχίσουμε σήμερα νά ἐξερευνοῦμε τή χρυσή αὐτή ἁλυσίδα, τήν ὁποία δημιούργησε γιά χάρη μας ὁ Χριστός μέ τήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία του καί θά ἀναφερθοῦμε στόν τρίτο χρυσό κρίκο της, τόν μακαρισμό τῶν πράων, καί τό τρίτο χαρακτηριστικό τῆς εἰκόνος τοῦ τελείου χριστιανοῦ, τήν ὁποία φιλοτεχνεῖ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός μέ τούς Μακαρισμούς. Θά μιλήσουμε, δηλαδή, γιά τήν πραότητα.

«Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοί κληρονομήσουσι τήν γῆν», μᾶς διαβεβαιώνει ὁ Χριστός. Εὐτυχισμένοι εἶναι οἱ πράοι ἄνθρωποι, γιατί αὐτοί θά κληρονομήσουν τή γῆ.

Ἄς ἀρχίσουμε ἀπό τό τέλος τοῦ μακαρισμοῦ, ἀπό τήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ πρός τούς πράους. Τί σημαίνει ὅτι οἱ πράοι θά κληρονομήσουν τή γῆ; Ὑπάρχουν διάφορες ἑρμηνεῖες σχετικά μέ τό τί ἐννοεῖ ὁ Χριστός ὅταν ἀναφέρεται στή γῆ, τίς ὁποῖες θά ἀναπτύξουμε στή συνέχεια τῆς ὁμιλίας μας. Ὅλοι ὅμως συμφωνοῦν ὅτι δέν ἐννοεῖ τή γῆ, ὅπως τήν ἀντιλαμβανόμεθα ἐμεῖς, ὡς ἕνα δηλαδή συγκεκριμένο τόπο, οὔτε μόνο τήν ἐπίγεια ζωή, ἀλλά καί τήν ἐπουράνιο ζωή, τῆς ὁποίας τύπος εἶναι ἡ γῆ. Ἑπομένως, ὅπως καί στούς δύο προηγούμενους μακαρισμούς, ἡ ἀνταμοιβή τῶν μακαριζομένων δέν ὑπόκειται σέ χρονικούς περιορισμούς, δέν ἔχει προοπτική κάποιων μόνο χρόνων, ὅσο δηλαδή διαρκεῖ ἡ ἀνθρώπινη ζωή, ἀλλά ἐπεκτείνεται στήν αἰωνιότητα.

Τί εἶναι ὅμως ἡ πραότητα τήν ὁποία μακαρίζει ὁ Κύριος καί τήν τοποθετεῖ στήν τρίτη θέση, μετά τήν ταπείνωση καί τό κατά Θεόν πένθος; «Εἶναι», γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, ὁ ὁποῖος τήν θεωρεῖ ὡς στό ὄγδοο σκαλοπάτι τῆς πνευματικῆς κλίμακός του, «ἡ πραότητα μία ἀμετακίνητη κατάσταση, κατά τήν ὁποία ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά μένουν ἀσάλευτα, ἀτάραχα ἀπό τόν θυμό καί τή λύπη καί στίς τιμές καί στίς περιφρονήσεις».

Μέ τήν πραότητα ὁ ἄνθρωπος γίνεται ὅμοιος μέ τόν πράο Χριστό, εἶναι φωτεινός, γαλήνιος, ἀτάραχος, καλοσυνάτος, εἶναι εὐτυχής καί μακάριος καί ἐδῶ καί στήν ἐπουράνιο ζωή.