«Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοί ἐλεηθήσονται», λέγει ὁ Χριστός. Εἶναι μακάριοι καί εὐτυχεῖς ὅσοι ἐλεοῦν τούς συνανθρώπους τους, ὅσοι προσφέρουν μέ κάθε τρόπο ἐλεημοσύνη, γιατί αὐτοί θά ἀπολαύσουν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καί δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι αὐτό πού ζητοῦμε ὅλοι ἀπό τόν Θεό, ἀκόμη καί ἀσυνείδητα κάποιες φορές, εἶναι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο μπορεῖ νά μᾶς σώσει καί ἀπό κάθε δυσκολία καί ἀνάγκη στή ζωή αὐτή, ἀλλά πολύ περισσότερο νά μᾶς σώσει κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως.
Ὁ Χριστός δέν ἀναφέρεται στή μεγάλη ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης μόνο στήν ἐπί τοῦ Ὄρους ὁμιλία καί δέν μακαρίζει μόνο ἐδῶ ὅσους τήν ἔχουν, ἀλλά ἀναφέρεται πολύ συχνά σ᾽ αὐτήν, τονίζοντας ἔτσι τή σπουδαιότητά της.
Ἡ ἀξία τῆς ἐλεημοσύνης, ἄλλωστε, ἀναδεικνύεται ἤδη ἀπό τήν Πᾳλαιά Διαθήκη, καθώς μέ χαρακτηριστικό τρόπο ὁ σοφός Σολομῶν προσδιορίζει τή σημασία της στό βιβλίο τῶν Παροιμιῶν λέγοντας: «ὁ ἐλεῶν πτωχόν δανείζει Θεῷ» (Παροιμ. 19, 17). Δανείζει δηλαδή τόν Θεό, αὐτός πού προσφέρει ἐλεημοσύνη στόν πτωχό. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ ἀρετή τῆς ἐλεημοσύνης δέν εἶναι ἁπλῶς εὐάρεστη στόν Θεό, ἀλλά ἀναφέρεται σέ Αὐτόν προσωπικά, ἐφόσον ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἐκλαμβάνει τήν ἄσκησή της ὡς προσφορά πρός Ἐκεῖνον καί ἀνταποδίδει στόν ἐλεοῦντα τήν προσφορά του κατά τόν δικό του θεῖο τρόπο.
Ὑπάρχουν χιλιάδες ἄνθρωποι γύρω μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τήν ἀνάγκη μας, ὄχι μόνο νά τούς ἐνισχύσουμε χρηματικά ἀλλά νά τούς στηρίξουμε μέ κάθε τρόπο. Κάποιοι μπορεῖ νά χτυπήσουν κάποια στιγμή τήν πόρτα μας. Κάποιους ὅμως θά πρέπει νά τούς ἀναζητήσουμε ἐμεῖς γιά νά τούς ἀνακουφίσουμε. Ἄς κάνουμε φίλη μας τήν ἐλεημοσύνη, ἔχοντας πάντοτε κατά νοῦν ὅτι μέ αὐτήν ἀγοράζουμε τόν Παράδεισο, δανείζουμε τόν Θεό καί ἀποκτοῦμε συνήγορο γιά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.