Ναι, αυτή είναι η Βέροια: Ένας φθινοπωρινός προορισμός, με κατανυκτική ατμόσφαιρα

Μία ήσυχη πόλη της βόρειας Ελλάδας γεμάτη γραφικές γειτονιές, παλιά αρχοντικά και βυζαντινές εκκλησίες. Μία ανάσα από τη Θεσσαλονίκη βρίσκεται η «Μικρή Ιερουσαλήμ» της βόρειας Ελλάδας, η Βέροια, η οποία είναι χτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου και προσφέρει μοναδική θέα με τη μεγάλη πεδιάδα της Ημαθίας. Περιτριγυρισμένη από τα Πιέρια Όρη και τον ποταμό Αλιάκμονα που ολοκληρώνουν την ξεχωριστή ομορφιά της. Πόλη γεμάτη ζωντάνια, μαγαζιά, καφέ, μπαρ η Βέροια προσφέρει πολλές διαφορετικές προτάσεις διασκέδασης καλύπτοντας όλα τα γούστα. Ταυτόχρονα, όμως, παραμένει μία ήσυχη πόλη με γραφικές γειτονιές, παλιά αρχοντικά, πλακόστρωτα δρομάκια και βυζαντινές εκκλησίες που εξυψώνουν το πνεύμα. Το όλο σκηνικό ταξιδεύει τις ψυχές σας σε μία άλλη εποχή.

Μία πόλη που γλυκαίνει όσους την επισκέπτονται με το φημισμένο της «ρεβανί», που το σιρόπι του και η μυρωδιά του σε ταξιδεύουν στα παραδοσιακά γλυκά της γιαγιάς. Μία συνταγή που ξεκίνησε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και συνεχίζεται έως σήμερα από τους ντόπιους, διαφυλάσσοντας πολύ καλά το μυστικό της μοναδικότητας του.

Αξίζει να επισκεφθείτε στο κέντρο της πόλης τη Δημοτική Κεντρική Βιβλιοθήκη, η οποία αποτελεί το «διαμάντι» της περιοχής. Επιστέγασμα της μεγάλης της συμβολή στη γνώση ήταν το βραβείο «Πρόσβαση στη Γνώση» που απέσπασε το 2010 από το ίδρυμα Bill and Melinda Gates. Πλήρως ανακαινισμένη και εφοδιασμένη με όλα τα απαιτούμενα για την εποχή τεχνολογικά μέσα και με μία πλούσια συλλογή βιβλίων για όλες τις ηλικίες και όλα τα ενδιαφέροντα.

Λίγα βήματα πιο πάνω ένα επιβλητικό νεοκλασικό κτίριο, το Δημαρχείο της πόλης μαγνητίζει τα βλέμματα. Εντυπωσιάζει με την ιστορία του καθώς λειτουργούσε ως σχολείο από το 1908 μέχρι το 1995 ενώ κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό νοσοκομείο. Το 2001 «μεταμορφώθηκε» Δημαρχείο της Βέροιας.

Πίσω από το Δημαρχείο αρχίζει η ιστορία των βυζαντινών εκκλησιών της Βέροιας με το ναό της Αναστάσεως του Χριστού να δημιουργεί ένα κατανυκτικό τοπίο. Προχωρώντας συναντάτε την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου όπως και την εκκλησία «Ευαγγελίστρα».
Περιδιαβαίνοντας την πόλη, εισέρχεστε στον κόσμο των αρχοντικών με τα «σαχνισιά». Σπίτια πέτρινα με ξύλινες λεπτομέρειες από ξύλο καστανιάς που μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο και μπαλκόνια που προεξέχουν, στηριγμένα σε ξύλινα δοκάρια. Ιδιαίτερα, επιβλητικά σπίτια λόγω της αρχοντιάς που τα χαρακτηρίζει ακόμα και σήμερα. Γνωστή συνοικία ανάμεσα στα αρχοντικά η «Κυριώτισσα», μία παραδοσιακή γειτονιά η οποία πήρε το όνομά της από την ομώνυμη εκκλησία. Η «Κυριώτισσα» κερδίζει τις εντυπώσεις καθώς είναι χτισμένη μέσα στην αυλή των σπιτιών το οποίο αποτελούσε το σημείο συνάντησης των κατοίκων που ήθελαν να το συμβολίσουν με κάποιο ιδιαίτερο τρόπο.

Στο τέλος της «Κυριώτισσας» θα βρεθείτε μπροστά στα Δίδυμα Οθωμανικά Λουτρά του Σινάν Μπέη Αλατά (Χαμάμ) τα οποία χρονολογούνται τον 15ο αιώνα και πήραν την ονομασία τους από τον διαχωρισμό γυναικείων και ανδρικών λουτρών και λειτούργησαν μέχρι το 1935. Μερικά μέτρα πιο πάνω θα εντοπίσετε την Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία, μία «κρυμμένη» εκκλησία καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ψηλά αρχοντικά και δίνει την ευκαιρία στους Ευαγγελιστές να την επισκεφθούν και να προσευχηθούν.

Σιγά-σιγά τα πλακόστρωτα μονοπάτια πλησιάζουν στο Βήμα του Αποστόλου Παύλου το σημείο όπου χριστιανοί από όλο τον κόσμο επισκέπτονται για να προσκυνήσουν. Στο σημείο βρίσκονται τρία μαρμάρινα σκαλοπάτια στα οποία ο Απόστολος Παύλος μίλησε δεύτερη φορά στη Βέροια, κήρυξε το Ευαγγέλιο, την πίστη στη σωτηρία και την αγάπη σε πολλούς Βεροιώτες και Ιουδαίους.
Ο επόμενος σταθμός στη Βέροια δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από την Εβραϊκή Συνοικία (Μπαρμπούτα) στην οποία μίλησε για πρώτη φορά στους Βεροιώτες ο Απόστολος Παύλος. Είναι μία συνοικία γεμάτη λιθόστρωτα σοκάκια και εντυπωσιακά αρχοντικά, τα οποία πουλήθηκαν από τους Εβραίους στους Έλληνες πριν εγκαταλείψουν για πάντα τη Βέροια με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα σε αυτή την καθηλωτική ομορφιά ξεχωρίζει η Εβραϊκή Συναγωγή που βρίσκεται εκεί από το 1850.

Άξια αναφοράς είναι η παλαιά Μητρόπολη της Βέροιας, η οποία βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα μακριά από την Εβραϊκή Συνοικία και χρονολογείται ότι χτίστηκε το 1070-1080. Πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακούς επισκοπικούς ναούς με μοναδικό τοιχογραφικό διάκοσμο, ο οποίος φιλοξενεί μερικά από τα σπουδαιότερα έργα βυζαντινής ζωγραφικής του 12ου, 13ου και 14ου αιώνα. Σήμερα είναι η μόνη ανοιχτή εκκλησία στη Βέροια μαζί με το ναό του Αγίου Παταπίου.
Στο κέντρο της πόλης θα γευτείτε λίγο από τον πολιτισμό της Βέροιας καθώς εκεί βρίσκεται η κεντρική πλατεία, περιτριγυρισμένη από διάφορα μαγαζιά και την εκκλησία του πολιούχου τους, του Αγίου Αντωνίου.
Στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας, μακριά από τη φασαρία της πόλης προσφέρεται στο «Πάρκο Ελιάς», κοντά στο κέντρο της Βέροιας. Χώρος διαμορφωμένος για ατελείωτες βόλτες ανάμεσα στο πράσινο και με απίστευτη πανοραμική θέα στον κάμπο της Ημαθίας. Ιδανικά μπορείτε να καθίσετε στη «Παραλία της Βέροιας», όπου βρίσκονται παγκάκια σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο που θυμίζουν σεζλόνγκ σε παραλία αποτελώντας ουσιαστικά στην απαρχή του κάμπου.

Ένας κρυμμένος θησαυρός της φύσης βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την πόλη της Βέροιας και ακούει στο όνομα «φράγμα του Αλιάκμονα». Είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ελλάδας, με μήκος περίπου 322 χιλιόμετρα. Ακολουθήστε τις πινακίδες προς Βεργίνα και μόλις 8 χιλιόμετρα βόρεια της Βέροιας θα είστε μάρτυρες ενός επίγειου παραδείσου. 

Περιτριγυρισμένος από διάφορα είδη χλωρίδας, ο ποταμός λειτουργεί σαν καθρέφτης καθώς ο ουρανός και τα δέντρα αντικατοπτρίζονται σε αυτόν δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι έρχονται τα πάνω κάτω. Παράλληλα του ποταμού υπάρχει μονοπάτι για περπάτημα μέσα στο δάσος ενώ δίνεται και η δυνατότητα στις δύο όχθες του ποταμού, εκατέρωθεν της γέφυρας, να σταματήσετε να απολαύσετε τη θέα.

Η Βέροια μπορεί να φημίζεται κατεξοχήν για τις εκκλησίες της και τη θρησκευτικότητα του τόπου αλλά όσοι την επισκέπτονται συνειδητοποιούν ότι είναι και μία πόλη γεμάτη ζωή, πολιτισμό και φυσική ομορφιά που ξεχωρίζει στη Βόρεια Ελλάδα.

Πηγή