Παντελεήμων: «Οι 7 λόγοι της Υπεραγίας Θεοτόκου» (Β' μέρος)

Την Πέμπτη 18 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Οι επτά λόγοι της Υπεραγίας Θεοτόκου» (Β΄ μέρος) με την ευκαιρία της Θεομητορικής εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ο Σεβασμιώτατος στην διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: 

Ἑορτάσαμε τή μεγάλη ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί συνοδεύσαμε καί ἐμεῖς τήν Παναγία μητέρα μας εὐλαβικά στό Θεομητορικό μνῆμα. Ὅμως «τάφος καί νέκρωσις αὐτήν οὐκ ἐκράτησε», κατά τόν ἱερό ὑμνογράφο, γι᾽ αὐτό καί τήν αἰσθανόμεθα πάντοτε ζῶσα ἀνάμεσά μας, πάντοτε ταχινή βοήθεια σέ ὅλες τίς ἀνάγκες μας, ἀρκεῖ νά παραμένουμε πλησίον της καί νά διδασκόμεθα ἀπό τή ζωή καί τούς λόγους της. Διότι, ἄν καί διασώθηκαν, ὅπως εἴπαμε στήν προηγούμενη ὁμιλία, ἐλάχιστοι, ἔχουν βαρύνουσα σημασία γιά ὅλους μας.

Μέ τόν πρῶτο λόγο της, τόν λόγο τῆς ἀγνοίας, ἡ Θεοτόκος µᾶς ἔφερε ἀντιµέτωπους µέ τήν ἀξία τῆς ταπεινοφροσύνης.

Μέ τόν δεύτερο λόγο τῆς ἐλευθερίας ἡ Θεοτόκος διαγράφει τά ὅρια τῆς ἐλευθερίας µας µέσα στό περιθώριο τῆς θείας βουλῆς.

Μέ τόν τρίτο λόγο τῆς ἐπαναστάσεως ἡ Θεοτόκος ἐξαγγέλλει τό πρόγραµµα τῆς χριστιανικῆς θρησκείας ὡς πρόγραµµα ἠθικῆς ἐπαναστάσεως, δικαιοσύνης καί ἀνασυντάξεως.

Μέ τόν τέταρτο λόγο τῆς σιωπῆς συνιστᾶ τήν περισυλλογή ὡς πηγή δυνάµεως καί ἄσκηση τῆς ψυχῆς.

Μέ τόν πέµπτο λόγο, τόν λόγο τῆς στοργῆς, προσφέρει ὡς παράδειγµα ψυχολογηµένης παιδαγωγικῆς τήν ἐξάσκηση τῆς πατρικῆς ἤ µητρικῆς αὐθεντίας µέ αὐστηρότητα ἀλλά καί βαθύτατη στοργή.

Μέ τόν ἕκτο, τόν λόγο τῆς κοινωνικῆς χαρᾶς, ἡ Θεοτόκος µᾶς δίνει εὐκαιρία νά ἀντιληφθοῦµε ὅτι ἡ θρησκεία δέν ἔχει σκοπό νά ἐξορίσει τή χαρά ἀπό τήν προσωπική καί κοινωνική µας ζωή, οὔτε τή χρήση κάθε εἴδους φαγητοῦ καί ποτοῦ ὑγιεινοῦ, ἀλλά τήν κατάχρηση πού κλέβει τή χαρά ἀπό τή ζωή µας.

Μέ τόν ἕβδοµο λόγο τῆς διαθήκης, τόν τελευταῖο της λόγο, µᾶς προτρέπει σέ ἐφαρµογή τῶν διδαγµάτων τοῦ Υἱοῦ της. Μετά τόν λόγο τῆς διαθήκης ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος σιωπᾶ. Ὕστερα ἀπό αὐτόν τόν λόγο δέν µένει τίποτε πού πρέπει νά µᾶς πεῖ. Μᾶς ἔδωσε τόν Υἱόν της, ἀληθινό ἄνθρωπο καί ἀληθινό Θεό ὡς Σωτήρα καί Διδάσκαλο, ὡς προστάτη καί κηδεµόνα, ὡς µεσίτη καί ὡς ἀδελφό. Μαζί µέ Αὐτόν µᾶς ἔδωσε καί τή σκέψη της καί τελευταία µᾶς ἄφησε τή διαθήκη της. Ἄς σεβαστοῦµε αὐτήν τή διαθήκη. Εἶναι ἡ πλουσιότερη ὅλων τῶν διαθηκῶν, τήν ὁποία µπόρεσε ποτέ ἀνθρώπινο πρόσωπο νά κληροδοτήσει στήν ἀνθρωπότητα. 

Ἡ Παναγία εἶναι τό πρόσωπο αὐτό, τό τέλειο ἀνθρώπινο πρόσωπο, τελειότερο τοῦ ὁποίου δέν ἐγνώρισε ἡ ἱστορία. Ἐµεῖς, ἐµεῖς εἴµαστε οἱ κληρονόµοι. Ἄς σεβαστοῦµε τήν κληρονοµιά αὐτή. Ἄς τή φυλάξουµε καί ἄς τή θεωρήσουµε καί ἀπό τούς τίτλους µας καί ἀπό τίς γνώσεις µας καί ἀπό τήν περιουσία µας καί ἀπό τά προσόντα µας καί ἀπό ὅλα ὅσα ἔχουµε, πολυτιµότερη. Ὅλες οἱ ἄλλες κληρονοµίες εἶναι περιορισµένης διαρκείας. Ἡ κληρονοµία τῆς Παναγίας ἐπεκτείνεται στήν αἰωνιότητα. Οἱ ἄλλες κληρονοµιές µᾶς προσφέρουν χαρτιά καί πράγµατα. Ἡ κληρονοµία τῆς Θεοτόκου µᾶς δίδει δικαίωµα νά ἔχουµε τόν µέν Υἱόν της ἀδελφό µας, τήν δέ Θεοµήτορα µητέρα µας. Ἄς σκεφτοῦµε πολύ καλά τήν ἀξία αὐτοῦ τοῦ δικαιώµατος καί ἄς τακτοποιήσουµε τή ζωή µας ἀνάλογα, ὥστε νά µή χάσουµε τό δικαίωµα αὐτό.

Ἄς τό κρατήσουμε ὡς μήνυμα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου πρός ὅλους μας, πρός ὅλους ἐμᾶς πού τήν τιμήσαμε καί τήν τιμοῦμε καί αὐτόν τόν μήνα, τόν Αὔγουστο, πού εἶναι ἀφιερωμένος στή χάρη της, ἀλλά καί σέ ὅλους ἐμᾶς πού τήν εὐλαβούμεθα καί τήν ἐπικαλούμεθα σέ ὅλη μας τή ζωή μας, γιατί μέ αὐτό θά μπορέσουμε νά ὁδηγηθοῦμε κοντά της καί κοντά στόν Υἱό της καί Κύριό μας διά πρεσβειῶν της.