Διανύουμε ἤδη τήν περίοδο τοῦ Δεκαπενταυγούστου, τήν περίοδο, πού ὅπως καί ὅλος ὁ μήνας Αὔγουστος εἶναι ἀφιερωμένος στό ἱερό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας.
Ἡ Θεοτόκος Μαρία εἶναι μοναδικό πρόσωπο στήν ἱστορία. Δέν εἶναι ὑπερβολή ὅτι δέν ὑπάρχει κανένα ἄλλο ἱστορικό πρόσωπο τό ὁποῖο μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ἐπί 20 αἰῶνες ἡ παγκόσμια σκέψη ἀσχολεῖται μέ Αὐτήν χωρίς νά ἐξαντλεῖται. Ἡ προσωπικότητά της, ἡ ζωή της, οἱ ἀρετές της, ἡ παρουσία της, ἀποτελοῦν θέμα βαθύ, ὡραῖο καί ἀνθρώπινο, μέ τό ὁποῖο ἀσχολήθηκαν φιλόσοφοι, θεολόγοι, λογοτέχνες, ζωγράφοι, μουσικοί, ποιητές καί ἰδίως οἱ χριστιανοί. Οἱ πιστοί ἀποβλέπουν πρός Αὐτήν ὡς πρός μητέρα, ἕτοιμη νά βοηθήσει, νά χειραγωγήσει, νά πρεσβεύσει καί νά σώσει.
Ἡ ἱστορία δέν γνωρίζει πολλά γιά τή ζωή τῆς Παναγίας. Εἶναι ἀρκετά ἄλλωστε ὅσα ἀναφέρει ἡ Καινή Διαθήκη καί ἡ χριστιανική παράδοση γιά νά μᾶς δώσουν µία ἰδέα τῆς ζωῆς καί τῆς σκέψεώς της.
Ἡ ζωή της περιγράφεται σέ λίγες γραµµές. Τέκνο τῶν εὐσεβῶν Ἰωακείµ καί τῆς Ἄννης τό ὁποῖο ἀφιέρωσαν στόν Θεό. Ἡ σύλληψη καί ἡ γέννησή της ἔγινε κατά τρόπο φυσικό καί ἀνθρώπινο, δέν ἦταν ἄσπιλη ἡ σύλληψή της. Ἕνα µόνο πρόσωπο γεννήθηκε «ἀσπίλως», τό Θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Ἡ Θεοτόκος δέν συνελήφθη καί δέν γεννήθηκε ἀσπόρως καί ἀσπίλως ἀπό τούς γονεῖς της, ἀλλά ἔγινε ἄσπιλη διά τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, τό ὁποῖο τήν ἐπεσκίασε κατά τόν Εὐαγγελισµό της, προκειμένου νά συλλάβει ἀσπόρως καί νά γίνει µητέρα τοῦ Ἐµµανουήλ.
Ἀπό τό σηµεῖο αὐτό ἀρχίζει ἡ ἱστορία της στήν Καινή Διαθήκη καί τελειώνει µέ τήν προσφώνηση τοῦ ἐσταυρωµένου Υἱοῦ της «γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου» καί πρός τόν Ἰωάννη, τόν ἠγαπηµένο καί θεολόγο, «ἰδού ἡ µήτηρ σου». Κατακλείδα στήν ἱστορία τῆς Παναγίας µας εἶναι ἡ παρουσία της στήν ἐκλογή τοῦ ἀποστόλου Ματθία, εἰς ἀντικατάσταση τοῦ Ἰούδα, στό ἴδιο ὑπερῶο, ὅπου κατά τήν Πεντηκοστή παρευρίσκετο καί αὐτή καί µάρτυρας τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος.
Τά ὑπόλοιπα γεγονότα τῆς ζωῆς της δέν περιγράφονται στήν Καινή Διαθήκη. Ἦταν, ἄλλωστε, φυσικό, διότι ὁ σκοπός τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι νά ἐκθέσει ἐν ὀλίγοις τή ζωή καί τή διδασκαλία τοῦ Κυρίου. Ἀλλ᾽ ὅ,τι δέν κατεχωρήθηκε στήν Καινή Διαθήκη, δέν χάθηκε. Ἡ χριστιανική δράση καί σκέψη σώθηκε στήν ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι πηγή ἰσότιµη µέ τήν Καινή Διαθήκη σέ αὐθεντικότητα. Ἀπό τίς σελίδες τῆς ἱερῆς αὐτῆς Παραδόσεως µαθαίνουµε τά τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου τόσο τῆς Θεοτόκου ὅσο καί τῶν ἀποστόλων τοῦ Κυρίου.
Ἄν καί ἔζησε τόσο χρόνια κοντά στόν Υἱό της καί ἀργότερα μαζί μέ τούς μαθητές του, ἐλάχιστοι λόγοι της διασώθηκαν. Τούς διέσωσε ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς καί ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Ἀξίζει νά µελετήσουµε ἕναν πρός ἕναν τούς λόγους τῆς Παναγίας µας, διότι ἐκτός ἀπό τή ζωή καί τήν προσωπικότητά της οἱ λόγοι αὐτοί εἶναι γιά µᾶς κληρονοµία πολύτιµη.
Ἡ Θεοτόκος Μαρία εἶναι μοναδικό πρόσωπο στήν ἱστορία. Δέν εἶναι ὑπερβολή ὅτι δέν ὑπάρχει κανένα ἄλλο ἱστορικό πρόσωπο τό ὁποῖο μπορεῖ νά συγκριθεῖ μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ἐπί 20 αἰῶνες ἡ παγκόσμια σκέψη ἀσχολεῖται μέ Αὐτήν χωρίς νά ἐξαντλεῖται. Ἡ προσωπικότητά της, ἡ ζωή της, οἱ ἀρετές της, ἡ παρουσία της, ἀποτελοῦν θέμα βαθύ, ὡραῖο καί ἀνθρώπινο, μέ τό ὁποῖο ἀσχολήθηκαν φιλόσοφοι, θεολόγοι, λογοτέχνες, ζωγράφοι, μουσικοί, ποιητές καί ἰδίως οἱ χριστιανοί. Οἱ πιστοί ἀποβλέπουν πρός Αὐτήν ὡς πρός μητέρα, ἕτοιμη νά βοηθήσει, νά χειραγωγήσει, νά πρεσβεύσει καί νά σώσει.
Ἡ ἱστορία δέν γνωρίζει πολλά γιά τή ζωή τῆς Παναγίας. Εἶναι ἀρκετά ἄλλωστε ὅσα ἀναφέρει ἡ Καινή Διαθήκη καί ἡ χριστιανική παράδοση γιά νά μᾶς δώσουν µία ἰδέα τῆς ζωῆς καί τῆς σκέψεώς της.
Ἡ ζωή της περιγράφεται σέ λίγες γραµµές. Τέκνο τῶν εὐσεβῶν Ἰωακείµ καί τῆς Ἄννης τό ὁποῖο ἀφιέρωσαν στόν Θεό. Ἡ σύλληψη καί ἡ γέννησή της ἔγινε κατά τρόπο φυσικό καί ἀνθρώπινο, δέν ἦταν ἄσπιλη ἡ σύλληψή της. Ἕνα µόνο πρόσωπο γεννήθηκε «ἀσπίλως», τό Θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Κυρίου. Ἡ Θεοτόκος δέν συνελήφθη καί δέν γεννήθηκε ἀσπόρως καί ἀσπίλως ἀπό τούς γονεῖς της, ἀλλά ἔγινε ἄσπιλη διά τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος, τό ὁποῖο τήν ἐπεσκίασε κατά τόν Εὐαγγελισµό της, προκειμένου νά συλλάβει ἀσπόρως καί νά γίνει µητέρα τοῦ Ἐµµανουήλ.
Ἀπό τό σηµεῖο αὐτό ἀρχίζει ἡ ἱστορία της στήν Καινή Διαθήκη καί τελειώνει µέ τήν προσφώνηση τοῦ ἐσταυρωµένου Υἱοῦ της «γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου» καί πρός τόν Ἰωάννη, τόν ἠγαπηµένο καί θεολόγο, «ἰδού ἡ µήτηρ σου». Κατακλείδα στήν ἱστορία τῆς Παναγίας µας εἶναι ἡ παρουσία της στήν ἐκλογή τοῦ ἀποστόλου Ματθία, εἰς ἀντικατάσταση τοῦ Ἰούδα, στό ἴδιο ὑπερῶο, ὅπου κατά τήν Πεντηκοστή παρευρίσκετο καί αὐτή καί µάρτυρας τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος.
Τά ὑπόλοιπα γεγονότα τῆς ζωῆς της δέν περιγράφονται στήν Καινή Διαθήκη. Ἦταν, ἄλλωστε, φυσικό, διότι ὁ σκοπός τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶναι νά ἐκθέσει ἐν ὀλίγοις τή ζωή καί τή διδασκαλία τοῦ Κυρίου. Ἀλλ᾽ ὅ,τι δέν κατεχωρήθηκε στήν Καινή Διαθήκη, δέν χάθηκε. Ἡ χριστιανική δράση καί σκέψη σώθηκε στήν ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι πηγή ἰσότιµη µέ τήν Καινή Διαθήκη σέ αὐθεντικότητα. Ἀπό τίς σελίδες τῆς ἱερῆς αὐτῆς Παραδόσεως µαθαίνουµε τά τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου τόσο τῆς Θεοτόκου ὅσο καί τῶν ἀποστόλων τοῦ Κυρίου.
Ἄν καί ἔζησε τόσο χρόνια κοντά στόν Υἱό της καί ἀργότερα μαζί μέ τούς μαθητές του, ἐλάχιστοι λόγοι της διασώθηκαν. Τούς διέσωσε ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς καί ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Ἀξίζει νά µελετήσουµε ἕναν πρός ἕναν τούς λόγους τῆς Παναγίας µας, διότι ἐκτός ἀπό τή ζωή καί τήν προσωπικότητά της οἱ λόγοι αὐτοί εἶναι γιά µᾶς κληρονοµία πολύτιµη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.