Ἡ ἐπήρεια τῶν ἀκαθάρτων πνευμάτων ἀλλά καί τῶν ποικίλων ἀσθενειῶν πού ταλαιπωροῦν τόν ἄνθρωπο εἶναι ἕνα στοιχεῖο τό ὁποῖο δέν μπορεῖ νά ἀντιμετωπίσει μόνος του ὁ ἄνθρωπος, γιατί ὑπερβαίνει τίς δυνάμεις του, καθώς εἶναι συνέπεια τῆς πτώσεως καί τῆς παρακοῆς τῶν πρωτοπλάστων. Γι᾽ αὐτό καί οἱ ἄνθρωποι εἶχαν ἀνάγκη βοηθείας καί τήν ἀναζητοῦσαν, γεγονός πού πιστοποιεῖται ἀπό τά θαύματα τά ὁποῖα ἔκανε ὁ Χριστός, ἀνταποκρινόμενος στίς παρακλήσεις τῶν ἀνθρώπων πού τούς ζητοῦσαν νά τούς θεραπεύσει ἤ νά θεραπεύσει τά οἰκεῖα τους πρόσωπα.
Ἡ θεραπεία τῶν ἀσθενειῶν πού προσφέρει ὁ Χριστός ἀποτελεῖ συγχρόνως μία ἀπόδειξη τῆς ἀλήθειας τῆς διδασκαλίας του. Ὁ Χριστός δέν διδάσκει μόνο τούς ἀνθρώπους ὑποσχόμενος νά τούς ὁδηγήσει στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἡ ἴαση τῶν ἀσθενειῶν πού τούς προσφέρει εἶναι ἕνα εἶδος προγεύσεως τῆς βασιλείας πού ὑπόσχεται, διότι στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν θά ὑπάρχει οὔτε πόνος, οὔτε λύπη, οὔτε ἀσθένειες, οὔτε πολύ περισσότερο δαιμονικές ἐπήρειες, γιατί δέν ὑπάρχει οὔτε διάβολος οὔτε ἁμαρτία.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός δίδει στούς μαθητές του τή χάρη τῶν θαυμάτων καί τῶν ἰάσεων, ἀφενός γιά νά παρηγοροῦν καί νά θεραπεύουν τούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι δέν μποροῦν νά ὑπερβοῦν μόνοι τους τίς ἀσθένειες, καί ἀφετέρου ὡς ἀπόδειξη τῆς θείας ἀποστολῆς τους νά εὐαγγελισθοῦν στούς ἀνθρώπους τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί νά τούς ὁδηγήσουν σ᾽ αὐτήν διά τοῦ Εὐαγγελίου.
Δέν παραλείπει ὅμως νά τονίσει στούς μαθητές του ὅτι ἡ χάρη καί ἡ ἐξουσία πού τούς δίδει εἶναι δωρεά, γι᾽ αὐτό καί κατακλείει τόν λόγο του μέ τή φράση: «δωρεάν ἐλάβετε, δωρεάν δότε».
Τούς ὑπενθυμίζει ὅτι , ὅπως τήν ἔλαβαν δωρεάν ἀπό Ἐκεῖνον, ἔτσι θά πρέπει νά συνεχίσουν νά τήν μεταδίδουν δωρεάν καί στούς ἀνθρώπους πού τήν ἔχουν ἀνάγκη, ἀλλά καί σέ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μέσα στήν Ἐκκλησία θά συνεχίσουν τό ἔργο του.
Αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ ἀκολούθησαν καί οἱ ἅγιοι ἀνάργυροι ἰατροί Κοσμᾶς καί Δαμιανός. Ἰατροί στό ἐπάγγελμα ἀλλά χριστιανοί στήν πίστη, θεράπευαν μέ τήν ἐπιστήμη τους τούς ἀνθρώπους, ἀλλά καί μέ τήν προσευχή καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Καί ἐνῶ θά μποροῦσαν νά πλουτίσουν ἀπό τό ἐπάγγελμά τους, αὐτοί τό ἀσκοῦσαν δωρεάν, θεωρώντας ὅτι καί ἡ ἐπιστήμη τους ἀκόμη ἦταν δῶρο τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο εἶχαν χρέος ἀγάπης νά τό προσφέρουν στούς συνανθρώπους τους.
Καί τό ἔκαναν ὄντως ἀπό ἀγάπη πρός τούς ἀνθρώπους. Τό ἔκαναν, γιατί γνώριζαν ὅτι ὅσο θέτει κανείς τό χάρισμά του στή διακονία τῶν ἀδελφῶν του μέ ἀγάπη, τόσο αὐτό δέν μειώνεται ἀλλά αὐξάνεται, διότι «τῷ ἔχοντι δοθήσεται καί περισσευθήσεται», κατά τή διαβεβαίωση τοῦ Χριστοῦ, ἐφόσον τό ἀξιοποιεῖ χάριν τῶν ἀδελφῶν του.
Γι᾽ αὐτό καί τά θαύματα τῶν ἁγίων Ἀναργύρων δέν σταμάτησαν ποτέ, ἀλλά τό χάρισμα τῶν ἰάσεων πού εἶχαν λάβει συνέχισε νά ἐνεργεῖ καί μετά τήν κοίμησή τους, γιατί καί ἡ ἀγάπης τους γιά τούς ἀνθρώπους δέν ἔπαυσε ποτέ.
Αὐτή ἡ ἀγάπη τῶν ἁγίων Ἀναργύρων πρός τούς ἀνθρώπους θά πρέπει νά διδάξει καί ἐμᾶς. Διότι μπορεῖ νά ζοῦμε σέ ἕναν κόσμο ὅπου τά πάντα σχεδόν πωλοῦνται καί ἀγοράζονται καί ἡ ἰδέα τῆς προσφορᾶς, τῆς ἀλληλεγγύης καί τῆς ἀγάπης πρός τόν συνάνθρωπο τείνει νά ἐκλείψει ἤ θεωρεῖται ἀφέλεια ἤ ἀνοησία, ὅμως ὁ λόγος καί ἡ ἐντολή τοῦ Χριστοῦ δέν ἔπαυσε νά ἰσχύει. Ἰσχύει καί στίς ἡμέρες μας, ἰσχύει γιά ὅλους μας.
Καί ἐάν ἐμεῖς δέν ἔχουμε τό χάρισμα τῶν ἰάσεων, ὅπως τό εἶχαν οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι, ἐάν ἔχουμε ἀγάπη γιά τούς συνναθρώπους μας, θά πρέπει νά βροῦμε τί μποροῦμε νά προσφέρουμε, ἀνάλογα μέ τά χαρίσματα πού ἔχει ὁ καθένας μας, ἔτσι ὥστε νά βοηθοῦμε τούς ἀδελφούς μας, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς ἀγάπης καί τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ μέ τή χάρη καί τίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων Ἀναργύρων ἰατρῶν, τῶν ἁγίων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, τούς ὁποίους τιμοῦμε σήμερα, ἰδιαίτερα ἐδῶ στήν ἐνορία σας.
Καί εὔχομαι ἀπό καρδίας αὐτή ἡ χάρη τῶν ἁγίων Ἀναργύρων νά εἶναι πάντοτε εὐλογία γιά ὅλους μας, καί γιά τίς σωματικές ἀλλά καί γιά τίς πνευματικές μας ἀνάγκες, διότι ὅλοι εἴμαστε ἀσθενεῖς. Μπορεῖ νά μήν πάσχουμε σωματικά ἀπό βαρειές ἀσθένειες, ἀλλά ὅλοι πνευματικά ἔχουμε ἀνάγκη αὐτῆς τῆς θεραπείας. Γι᾽ αὐτό οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι ἄς μᾶς σκέπουν, ἄς μᾶς θεραπεύουν, ἐφόσον καί ἐμεῖς ζητοῦμε τή βοήθειά τους καί πάνω ἀπό ὅλα ἔχουμε ἐκεῖνο τό ὁποῖο εἶναι τό πρώτιστο, ἔχουμε μέσα μας τή μετάνοια, τή μετάνοια αὐτή ἡ ὁποία ἑλκύει τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί ἑλκύει καί τή χάρη τῶν ἰατρῶν, ἁγίων Ἀναργύρων. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλούμε τα σχόλια να είναι σύντομα και να χρησιμοποιείτε nickname για τη διευκόλυνση του διαλόγου. Ο «Βεροιώτης» δεν υιοθετεί τις απόψεις των σχολιαστών, οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για αυτές.